Δυο εξόριστοι στο Σπίτι των Εξόριστων
Απομεσήμερο, νωρίς το απόγευμα. Ώρα να ξεκουραστεί λιγάκι, πριν αρχίσει η τρέλα της βραδινής βάρδιας. Να πιει ένα καφεδάκι, να καπνίσει ένα τσιγαράκι και...
Το τέλος των ήχων
Καθόταν στον καναπέ, ψάχνοντας να βρει κάτι να κάνει για να περάσει η ώρα. Την τηλεόραση ώρα τώρα, μέρες, χρόνια, την είχε στο αθόρυβο....
Terra Pontica Blues
Αγαπημένη μου Έλια,
Άλλη μία επιστολή μου φεύγει από εμένα κι έρχεται σε σένα. Ελπίζω και προσεύχομαι στους θεούς να σε βρει και να σε...
Πιο δυνατοί κι απ’ την πέτρα
«Το νησί αυτό, που διαδραματίζεται σήμερα η ιστορία μας», ξεκίνησε να γράφει ο Μενέλαος, «είναι το τοπίο όπου το έγκλημα δοξάστηκε σαν ύψιστη αρετή....
Τα παιδιά της εξορίας
από τη Νατάσα Τόλιου
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Τον αγάπησα το Νικόλα και τον παντρεύτηκα με το έτσι θέλω, ενώ η οικογένεια μου είχε αντιρρήσεις. Βλέπεις ήταν κομμουνιστής.
«Τόσα παλληκάρια...
Δυο εξορίες – εκτός κι εντός
Άχερδοι
“Τι παράλειψη έχω κάνει και κατέληξα εδώ;” αναλογιζόταν ο φύλακας κατά το πρωινό εγερτήριο. Ζώστηκε με τη στολή και τα όπλα του, έφαγε όπως...