Μέσα στο τρένο ένας νεαρός από την Αλβανία ή τη Βουλγαρία.
‘
Στην απέναντι θέση έχει μια πλαστική σακούλα με τα ψώνια του (χριστουγεννιάτικες μπάλες, κόκα-κόλα, οδοντόκρεμα). Τυχαία συναντά μια συμπατριώτισσα του. Παίρνει τη σακούλα για να την αφήσει να κάτσει.
‘
Απ’ την τσάντα του κοριτσιού ξεπροβάλλει ένας μίσχος, κάποιο φυτό που έχει φέρει μαζί της -μήπως από την πατρίδα;
‘
Το αγόρι σηκώνει την τσάντα της και τη βάζει στη σχάρα, προσέχοντας να μην τσακίσει το λεπτεπίλεπτο φυτό.
‘
Μόλις κάθονται -απέναντι- το αγόρι κάνει πως της ρίχνει ένα χαστούκι -σε αργή κίνηση, ίσα που αγγίζει το μάγουλο της- μια πρόφαση για άγγιγμα.
‘
Ένα πλατύ χαμόγελο απλώνεται στο πρόσωπο του κοριτσιού μόλις το χέρι την αγγίζει.
‘
Στα μαλλιά της ένα μοβ λουλούδι.
