"Τα ποντίκια κι η μηλιά" – Ένα παιδικό τραγούδι

0
771

Το τραγουδάκι που ακολουθεί είναι από την περίοδο που ο Γελωτοποιός προσπαθούσε να κάνει καριέρα ως τραγουδοποιός. Αν το διαβάσετε μέχρι το τέλος θα καταλάβετε γιατί απέτυχε!
(Είναι σε ντο ματζόρε, χαρούμενο, πολύ χαρούμενο – allegro)

Σ’ ένα άδειο σπίτι
ζούσανε δυο ποντικοί.
Είχανε στομάχια άδεια,
μα η καρδιά τους τρυφερή.
Και όλη μέρα παίζανε,
γελούσανε, χορεύανε,
τρέχανε και παλεύανε,
την πείνα κοροϊδεύανε.
Ώσπου να που κάποια μέρα
βρήκανε λίγο τυρί,
ένα τόσο δα κομμάτι,
σα μικρή-μικρή φακή.
Κι αρχίσαν να τσακώνονται,
για το τυρί φαγώνονται,
ουρλιάζουνε, τσιρίζουνε,
δαγκώνονται, στριγκλίζουνε.
Και μια γάτα πεινασμένη
που περνούσε από ‘κει,
άκουσε τη φασαρία
που έκαναν οι ποντικοί.
Μέσα στο σπίτι τρύπωσε
τους ποντικούς κυνήγησε,
τους τσάκωσε, τους έφαγε,
και πάει και το τυρί…
ΓΕΦΥΡΑ:
(Χαρωπά): Να να να, να να να να, να να να να
(κλπ)

 

Δυο γειτονικά χωράφια

είχανε δυο χωρικοί,
μα δε φύτρωνε σε κείνα
ούτε χόρτο ούτε σπυρί.
Και όλο τα ποτίζανε,
οργώνανε, σκαλίζανε,
φυτεύανε, ραντίζανε,
και μάταια ελπίζανε.
Ώσπου να που κάποια μέρα
ώσπου να που μια βραδιά
μες στη μέση απ’ τα χωράφια
φύτρωσε μία μηλιά.
Και ψήλωσε απότομα
και είχε μήλα κόκκινα
των χωρικών τα πρόσωπα
κάλυψε η σκιά.
Και ο ένας ο αγρότης
που ‘τανε ακροδεξιός
έσφαξε το γείτονα του
έτσι κι αλλιώς…. ήταν Αλβανός (το Αλβανός μπορεί να αντικατασταθεί από Αφγανός, Πακιστανός και κάθε άλλο μετανάστη).
Το πτώμα το τεμάχισε
και στα σκουπίδια πέταξε
ποτέ κανείς δε ρώτησε
τον Αλβανό ποιος σκότωσε.
ΓΕΦΥΡΑ:
(Χαρωπά): Να να να, να να να να, να να να να
(κλπ)