Μήπως τώρα τελευταία ο υπολογιστής σας είναι πιο αργός απ’ ό,τι συνήθως; Ή τρώει «κολλήματα» και πρέπει να κάνετε επανεκκίνηση για να λειτουργήσει; Έρχεστε μερικές φορές αντιμέτωπος με την «μπλε οθόνη» και την ιδέα ότι χρειάζεστε καινούριο υπολογιστή;
Σίγουρα θα έχετε παρατηρήσει το άλλο: Κάποια μηνύματα σαν τα γράμματα του Άι Σώστη (ξέρετε εκείνα που παλιά έβρισκες στο δρόμο ή σου τα έδινε κάποιος άγνωστος και έλεγαν: «Αν το αντιγράψεις δέκα φορές θα κερδίσεις το τζόκερ. Αν το πετάξεις θα σε πατήσει λεωφορείο») στο facebook. Τα οποία λένε ότι «κάποιοι hackers» μπαίνουν στο λογαριασμό άλλων χρηστών και αναρτούν στον τοίχο τους πορνογραφικό υλικό ή χυδαίες βρισιές ή φωτογραφίες του Σαμαρά.
Ο Γελωτοποιός –ως αδέκαστος υπέρμαχος της έντιμης μπλογοτεχνίας- έρχεται να σας αποκαλύψει τους αληθινούς ένοχους για όλα αυτά:
Είναι οι e-μπάτσοι, η ψηφιακή αστυνομία, η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος.
Όλοι το γνωρίζουν ότι οι… αναλογικοί μπάτσοι πουλάνε τη λαμαρίνη. Ακόμα και τα παιδιά το ξέρουν -κι αυτό δεν είναι υπερβολή.
Τις προάλλες βρέθηκα έξω από ένα δημοτικό και άκουσα τη συζήτηση δυο παιδιών που βία να ήτανε δέκα χρονών.
«Τι θα κάνουμε, ρε Γιωργάκη, δεν πάει άλλο αυτό.»
«Το ξέρω, Μαρία, αλλά τι να πεις με τους μαλάκες γονείς που μας έτυχαν; Μόνο που δεν έχουν στηθεί να τους πηδήξουν, όλα τα άλλα τα κάνανε.»
«Και φαντάσου ότι ο πατέρας μου ακόμα πιστεύει ότι ο Σαμαράς είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός.»
«Όταν πέσει από το μπαλκόνι θα σταματήσει να πιστεύει… Γενικώς.»
«Χθες απολύσανε τη μάνα μου… Πάλι καλά που έχουμε τον παππού και τσοντάρει, γιατί με τα πεντακόσια του πατέρα μου ούτε την τσάντα της Μπάρμπι δεν παίρνεις.»
«Εμένα μου έκαναν γενέθλια με κουλούρι Θεσσαλονίκης, πασπαλισμένο με άχνη ζάχαρη. Τα κεράκια τα κρατούσα στο χέρι.»
«Και το χειρότερο είναι που νομίζουν ότι όλα αυτά είναι περαστικά κι ότι κάποτε θα γίνουν όλα όπως πριν. Πότε; Το 2050; Κι εγώ θα πρέπει να γίνω πόρνη για να επιβιώσω μέχρι τότε;»
«Μη λες τέτοια, Μαρία. Δεν πρόκειται να σε αφήσω. Θα τα κάψω όλα.»
«Περίμενε λίγο. Ακόμα δεν μπορείς να πετάς τις μολότοφ αρκετά μακριά.»
«Κάνω εξάσκηση… Τι κοιτάει αυτός;» (Μόλις με είχαν δει) «Τι κοιτάς, ρε παιδέρα; Τράβα πέσε στη θάλασσα να γλιτώσει η κοινωνία. Τράβα, μη βγω έξω και σου κάνω τη μούρη κρέας.»
«Άντε ψόφα, ρε παλιοχαφιέ. Τράβα να πουλήσεις καμιά λαμαρίνη.»
(Μετά έφυγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα, γιατί είχαν αρχίσει να μαζεύονται κι άλλα παιδάκια και ήταν πραγματικά πολύ αγριεμένα.)
Όπως, λοιπόν, οι αναλογικοί (και οι άλλοι, οι «κρυφοί», που ο κόσμος το ‘χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι) κάνουν ό,τι μπορούν για να σκορπίζουν την ανασφάλεια –ώστε μετά να προσποιούνται ότι παρέχουν ασφάλεια- έτσι και οι ψηφιακοί πρέπει κάπως να δικαιολογήσουν τον παχυλό μισθό τους (600 ευρώ παίρνουν τώρα;)
Για σκεφτείτε πόσοι δουλεύουν στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος (δεν ξέρω ακριβώς νούμερα, αλλά σίγουρα είναι πιο πολλοί απ’ όσους χρειαζόμαστε).
Και τι έργο παράγουν; Μια φορά το χρόνο πιάνουν κάποιον που διακινεί υλικό παιδικής πορνογραφίας (θεάρεστο έργο, συμφωνώ).
Μετά αναλώνονται να βρίσκουν Παστίτσιους και Κερκυραίους (ξέρετε, αυτούς τους στυγνούς εγκληματίες που καταστρέφουν το ακμαιότατο ηθικό των κατοίκων της χώρας και αποτρέπουν τους τουρίστες να μας επισκεφτούν).
Τι άλλο κάνουν;Πουλάνε αντιϊκά!
Είναι πλέον ολοφάνερο ότι η μόνη επανάσταση που μπορούν να κάνουν οι Έλληνες είναι η διαδικτυακή –γιατί είναι η μόνη ασφαλής και ξεκούραστη επανάσταση.
Όμως ούτε αυτή δεν μπορεί να γίνει δεκτή από τους ιθύνοντες αυτού του κόσμου.
Έτσι οι e-μπάτσοι προσπαθούν να την ανατρέψουν εκ τον ένδον.
Μπαίνουν σε κάθε ανεξάρτητο μπλοκ, σε κάθε προσωπική σελίδα των social media και αφού αντλήσουν όλες τις πληροφορίες που χρειάζονται ξεκινούν να διασπείρουν τη σύγχυση.
Ιοί, trojan, τρολαρίσματα, κατασκευασμένες ειδήσεις, προβοκατόρικα σχόλια, τραγούδια ποπ, γυμνές φωτογραφίες, ποιήματα του Χυτήρη και της Δημουλίδου (ναι, αυτή είναι και ποιήτρια).
Οπότε, όπως εσύ διαβάζεις τι είπε ο Νόαμ Τσόμσκι για την γενοκτονία των Παλαιστινίων σου έρχεται ένα βίντεο για το γατάκι που παίζει με ένα πλαστικό ποντίκι και αποσυντονίζεσαι.
Ή μπορεί, την ώρα που ακούς Ξυλούρη για να εμπνευστείς και να πάρεις θάρρος, να δεις μια γυμνή φωτογραφία της Γιόχανσεν και να ξεχάσεις να ξυπνήσεις μονομιάς.
Γράφεις ένα mailσε κάποιο φίλο και χωρίς προειδοποίηση ο υπολογιστής σου σε ενημερώνει ότι η «σύνδεση δεν είναι εφικτή» ή μπορεί να σβήσει τελείως και τζάμπα έγραφες τόση ώρα.
Περιμένεις μια μέρα να κατέβει η ταινία του Κεν Λόουτς και όταν την ανοίγεις βλέπεις την «Υπολοχαγό Νατάσσα».
Και όταν κάνεις ένα σκανάρισμα με το antivirus που αγόρασες 50 ευρώ σου λέει ότι όλα λειτουργούν στην εντέλεια και ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, λες και το αντιϊκό το έχει κατασκευάσει ο ίδιος ο Σαμαράς.
Ε, λοιπόν, πίσω απ’ όλα αυτά είναι οι e-μπάτσοι.
Η μόνη αντίδραση από μέρους μας θα ήτανε να κλείσουμε τους υπολογιστές και να γίνουμε αναλογικοί ξανά.
Και ορκίζομαι ότι αυτό ακριβώς θα κάνω –μόλις καταφέρω να κατεβάσω μια παρουσίαση που μου έστειλε ένας φίλος για τον Όργουελ και το Χάξλεϊ.
