Προσοχή: Το κείμενο που ακολουθεί είναι αυστηρώς (επαναλαμβάνω ΑΥΣΤΗΡΩΣ) ακατάλληλο για ανηλίκους
(Θεατρικό μονόπρακτο δρόμου)
ΠΡΟΣΩΠΑ: Ηλίας
Οδηγοί 1, 2, 3, 4, 5, 6
Γυναίκα
(Το φανάρι σε ένα μεγάλο αστικό δρόμο. Από κάτω του δεν περιμένει κάποιος κουτσός Πακιστανός ή Αφγανός ή Ουρουγουανός ούτε κάποιος αθίγγανος, αλλά ένας «κανονικός» άνθρωπος. Ο Ηλίας, λευκός, αρτιμελής, Έλληνας, φρεσκοξυρισμένος και με καθαρά ρούχα. Μόλις ανάβει το κόκκινο πλησιάζει το πρώτο αυτοκίνητο. Ανοίγει την πόρτα του οδηγού και σκύβει προς τον καβάλο του.)
ΗΛΙΑΣ: Να σας κάνω μια πίπα, κύριε;
ΟΔΗΓΟΣ 1: Όχι, φύγε.
(Ο Ηλίας επιμένει και προσπαθεί να του ανοίξει το φερμουάρ)
ΗΛΙΑΣ: Σας παρακαλώ, κύριε. Μια πίπα και δώστε μου ό,τι θέλετε.
ΟΔΗΓΟΣ 1: Φύγε σου είπα!
(Τον κλωτσάει για να φύγει. Κλείνει την πόρτα και κλειδώνει. Ο Ηλίας πλησιάζει το δεύτερο αυτοκίνητο. Ο οδηγός, που έχει δει τι έγινε, κλειδώνει την πόρτα. Ο Ηλίας πάει στο τρίτο και ανοίγει την πόρτα. Σκύβει στο παντελόνι του οδηγού.)
ΗΛΙΑΣ: Θέλετε μια πίπα, κύριε;
ΟΔΗΓΟΣ: Όχι, όχι, μόλις που έφυγα από το μαγαζί, δε βλέπεις;
(Ο Ηλίας κοιτάει τον καβάλο του οδηγού)
ΗΛΙΑΣ: Α, οι επαγγελματίες…
(Ο οδηγός τον σπρώχνει και κλείνει την πόρτα. Ο Ηλίας πλησιάζει το επόμενο αυτοκίνητο, ένα τζιπ μεγάλου κυβισμού και γοήτρου, και ανοίγει την πόρτα.)
ΗΛΙΑΣ: Να σας κάνω μια πίπα, κύριε.
ΟΔΗΓΟΣ 3 (που είναι γυναίκα): Τι να κάνεις;
(Ο Ηλίας την κοιτάει.)
ΗΛΙΑΣ: Ω, με συγχωρείτε… Θέλετε να σας κάνω ένα γλειφομούνι;
ΟΔΗΓΟΣ 3: Στο προηγούμενο φανάρι μου έκαναν.
ΗΛΙΑΣ: Θέλετε να σας κάνω κάτι άλλο; Να σας πιπιλήσω τα βυζιά, να σας γλείψω τις πατούσες;
ΟΔΗΓΟΣ 3: Τις πατούσες; Τι είμαι; Καμιά ανώμαλη;
ΗΛΙΑΣ: Κάτι να σας κάνω και δώστε μου ό,τι θέλετε… Θέλετε να προσποιηθώ ότι νοιάζομαι για σας;
ΟΔΗΓΟΣ 3: Αυτό το κάνει μια χαρά ο άντρας μου. Χωρίς να τον πληρώνω.
ΗΛΙΑΣ: Ω, λυπάμαι, κυρία.
ΟΔΗΓΟΣ 3: Κι εγώ… Έλα πάρε.
(Του δίνει ένα πεντάευρω.)
ΗΛΙΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία. Ο θεός να σας έχει καλά, κι εσάς και τον άντρα σας.
ΟΔΗΓΟΣ 3: Ναι, μη χάσω το κελεπούρι.
(Κλείνει την πόρτα και ξεκινάει. Το φανάρι έχει γίνει πράσινο. Ο Ηλίας σέρνει τα πόδια του ως τη διάβαση και περιμένει. Κοιτάει τον ουρανό. Μόλις ανάβει κόκκινο πλησιάζει το πρώτο αμάξι, ένα τρακαρισμένο και βρώμικο φτηνό αυτοκίνητο δεκαετίας. Ανοίγει την πόρτα και σκύβει.)
ΗΛΙΑΣ: Να σας κάνω μια πίπα, κύριε;
ΟΔΗΓΟΣ 4 (χαρούμενα ξαφνιασμένος): Ηλία, εσύ είσαι;
(Ο Ηλίας τον κοιτάει με απορία.)
ΟΔΗΓΟΣ 4: Εγώ είμαι, ο Νίκος από τη σχολή. Πόσο καιρό έχουμε να τα πούμε;
ΗΛΙΑΣ: Πολλά χρόνια… Να σου κάνω μια πίπα;
ΟΔΗΓΟΣ 4: Άσε, ρε Ηλία, πάλι τα ίδια θα αρχίσουμε; Είμαι παντρεμένος τώρα.
ΗΛΙΑΣ: Δε θα το κάνω με αγάπη. Σκέτη ικανοποίηση, χωρίς συναίσθημα.
ΟΔΗΓΟΣ 4: Αυτό κάνω και με τη γυναίκα μου. Αλλά χωρίς ικανοποίηση.
(Γελάει. Μετά σοβαρεύει απότομα.)
ΟΔΗΓΟΣ 4: Που βρίσκεσαι τώρα; Τι κάνεις;
(Ο Ηλίας γυρίζει και κοιτάει το φαναρι. Μετά απαντάει)
ΗΛΙΑΣ: Παίρνω πίπες.
ΟΔΗΓΟΣ 4: Τι να λέει… Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή.
ΗΛΙΑΣ: Εσύ τι κάνεις; Είσαι ακόμα σε εκείνη την εταιρεία… Τι ήτανε;
ΟΔΗΓΟΣ 4: Αλουμίνια.
ΗΛΙΑΣ: Καλά;
ΟΔΗΓΟΣ 4: Τα καλύτερα στην αγορά.
ΗΛΙΑΣ: Όχι, λέω: Καλά; Πάει καλά η δουλειά;
ΟΔΗΓΟΣ 4: Τι να λέει… Μας μειώσανε το μισθό στα διακόσια ευρώ και έχω και τ’ αφεντικό να μου πρήζει τ’ αρχίδια. Αν δεν ανεβούν οι πωλήσεις θα απολυθούμε όλοι… Τι να λέει…
ΗΛΙΑΣ: Πίπες κάνεις κι εσύ δηλαδή…
ΟΔΗΓΟΣ 4: Πάνω κάτω…
(Το φανάρι γίνεται πράσινο.)
ΟΔΗΓΟΣ 4: Άντε φεύγω. Σου ‘κοψα και το μεροκάματο… (Φωνάζει από το παράθυρο): Καλές πίπες!
ΗΛΙΑΣ: Και σε σένα!
(Ο Ηλίας περιμένει με τα χέρια στις τσέπες. Κοιτάει τον ουρανό. Μόλις ανάβει κόκκινο πηγαίνει στο πρώτο αμάξι και ανοίγει την πόρτα. Στο πίσω κάθισμα δυο πιτσιρίκια που τσακώνονται και ουρλιάζουν. Ο οδηγός φαίνεται να βρίσκεται σε απόγνωση.)
ΗΛΙΑΣ: Να σας κάνω μια πίπα, κύριε;
(Μόλις τον ακούνε τα πιτσιρίκια αρχίζουν να φωνάζουν εν χορώ: ΠΙΠΑ! ΠΙΠΑ! ΠΙΠΑ!)
ΟΔΗΓΟΣ 5: Άσε με, ρε φίλε. Όλα τα ‘χα, η πίπα μου ‘λειπε.
(Τα πιτσιρίκια συνεχίζουν: ΠΙΠΑ! ΠΙΠΑ! ΠΙΠΑ!)
ΗΛΙΑΣ: Θέλετε να σας κάνω κάτι άλλο;
ΟΔΗΓΟΣ 5: Να με πυροβολήσεις μπορείς;
ΗΛΙΑΣ: Δεν έχω όπλο… Θέλετε να πάρω ένα από τα πιτσιρίκια ή και τα δύο να τα πνίξω;
(Ο οδηγός μοιάζει να το σκέφτεται για λίγο. Τα πιτσιρίκια, που αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο, το βουλώνουν.)
ΟΔΗΓΟΣ 5: Όχι, άσε… Θα θυμώσει η γυναίκα μου.
ΗΛΙΑΣ: Την κανονίζω κι αυτήν αν θέλετε.
ΟΔΗΓΟΣ 5 (χαμογελώντας): Μια άλλη φορά… Έλα, πάρε. Μου έφτιαξες τη μέρα.
(Του δίνει δύο ευρώ.)
ΗΛΙΑΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε. Ψυχή βαθιά.
(Ο Ηλίας πάει στο επόμενο αυτοκίνητο. Ο οδηγός είναι ένας γέρος.)
ΗΛΙΑΣ: Να σας κάνω μια πίπα, κύριε;
ΟΔΗΓΟΣ 6 (αφού τον κοιτάει από πάνω μέχρι κάτω): Για κάνε μου να δούμε, θα τα καταφέρεις;
(Ο Ηλίας του ανοίγει το παντελόνι και αρχίζει την πεολειχία. Ο γέρος στην αρχή φαίνεται αδιάφορος, μετά τα μάτια του φωτίζονται λιγάκι.)
ΟΔΗΓΟΣ 6: Κάτι γίνεται, για συνέχισε… Κάτι γίνεται…
(Ο Ηλίας κάνει τη δουλειά του όσο καλύτερα μπορεί. Το φανάρι γίνεται πράσινο και τα αμάξια πίσω αρχίζουν να κορνάρουν.)
ΟΔΗΓΟΣ 6: Μη σταματάς, μη σταματάς.
(Τα αμάξια όλο και κορνάρουν. Κάποιος φωνάζει από το παράθυρο του: «Τι έγινε, ρε φίλε; Πίπα σου κάνουν;» Ο γέρος διώχνει τον Ηλία και κουμπώνεται.)
ΟΔΗΓΟΣ 6: Ρε, τους καριόληδες, τι βιάζονται; (Μετά προς τον Ηλία): Έλα, πάρε, καλά τα καταφέρνεις, αλλά πρέπει να ξεκινήσω.
ΗΛΙΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε. Εδώ θα είμαι και αύριο.
(Το αμάξι φεύγει σπινιάροντας. Όλοι οι οδηγοί που περίμεναν βρίζουν τον Ηλία καθώς περνάνε. Κάποιος φωνάζει: «Γύρνα στη χώρα σου, ρεεεε».)
ΗΛΙΑΣ (μονολογεί): Στη χώρα μου είμαι.
(Πάει στο φανάρι και βλέπει μια γυναίκα να πλησιάζει. Ο Ηλίας μετράει τα λεφτά που έχει στην τσέπη του.)
ΓΥΝΑΙΚΑ: Τι έγινε; Πως τα πήγες;
ΗΛΙΑΣ: Είκοσι πέντε ευρώ.
ΓΥΝΑΙΚΑ: Σκατά! Ούτε για τη δόση του ipad δε φτάνουνε… Άντε τράβα σπίτι να αναλάβω εγώ, γιατί αν περίμενα από εσένα προκοπή…
(Ο Ηλίας κοιτάει για λίγο τον ουρανό.)
ΓΥΝΑΙΚΑ: Τι κοιτάς; Περιμένεις να βρέξει ευρώ; Άντε, τράβα.
(Ο Ηλίας φεύγει με κατεβασμένο το κεφάλι.)
ΓΥΝΑΙΚΑ (φωνάζει): Μην ξεχάσεις να πάρεις τα παιδιά από το σχολείο. Έχω φαΐ από χθες στο ψυγείο. Και να διαβάσουν τα μαθήματα τους.
(Ο Ηλίας φεύγει. Το φανάρι γίνεται κόκκινο. Η Γυναίκα πάει και ανοίγει την πόρτα του πρώτου αυτοκινήτου.)
ΓΥΝΑΙΚΑ: Να σας κάνω μια σπέσιαλ πίπα, κύριε;
ΑΥΛΑΙΑ (με κορναρίσματα)
