Δημοκρατία με ημερομηνία –λήξης.

Σε πανελλήνια αποκλειστικότητα ο Γελωτοποιός σας δίνει τα νέα σχέδια οικοδόμησης των σούπερ-μάρκετ.

Φανταστείτε ένα υπερωκεάνιο, σαν εκείνα που έκαναν τα υπερατλαντικά ταξίδια στις αρχές του προηγούμενου αιώνα…

Δεν μπορεί, τον «Τιτανικό» του Κάμερον θα τον έχετε δει.

Κάπως έτσι, λοιπόν, θα είναι φτιαγμένα τα !ΝΕΑ! σούπερ-μάρκετ, με τη διαφορά ότι δε θα βυθίζονται, γιατί -όπως φάνηκε και στον οικονομικό καταποντισμό που βιώνουμε- τα σούπερ δεν παθαίνουν τίποτα.

Τις τιμές δε χρειάστηκε να τις μειώσουν, τα έσοδα τους αυξήθηκαν και τα λειτουργικά τους έξοδα μειώθηκαν, αφού όλοι οι υπάλληλοι δουλεύουν ελαστικό ωράριο για 450 ευρώ.

Τα μπακάλικα, τα μανάβικα και τα κρεοπωλεία κλείνουν το ένα μετά το άλλο, αλλά οι φαλιρισμένοι μικρο-επιχειρηματίες δε χρειάζεται να ανησυχούν. Μπορούν να στείλουν το βιογραφικό τους και να γίνουν κι εκείνοι περήφανα μέλη της οικογένειας των Βασιλοπουλέων, Βεροπουλέων, Μασουτέων κλπ.

Με το καινούριο τους σχέδιο –τύπου υπερωκεανίου- οι σουπερμαρκετίστες δείχνουν ότι έχουν και κοινωνικές ευαισθησίες.

Τα καινούρια σούπερ-μάρκετ θα έχουν τέσσερις ορόφους, τρεις υπέργειους και έναν υπόγειο.

Ο τρίτος, το ρετιρέ, θα απευθύνεται σε όσους βρίσκονται στη λίστα του Βαξεβάνη –και σε άλλες παρόμοιες λίστες.

Εκεί θα υπάρχουν μόνο βιολογικά προϊόντα και γκουρμέ λιχουδιές.

Για κάθε πελάτη θα αντιστοιχεί ένας υπάλληλος, ο οποίος θα εκτελεί χρέη προσωπικού υπηρέτη.

Θα παίρνει το καροτσάκι και θα βοηθάει τον πελάτη να βρει ό,τι ακριβώς ζητάει. Θα χαμογελάει διαρκώς, δε θα δυσανασχετεί με τις ηλίθιες ερωτήσεις, θα κάνει και ταμείο –στην προσωπική του ταμειακή, για να μην περιμένει ο πελάτης.

Μετά θα κουβαλάει τις σακούλες στο αυτοκίνητο του πελάτη, ελπίζοντας σε ένα μικρό φιλοδώρημα.

«Και γιατί ο πελάτης θα πηγαίνει να ψωνίσει αντί να τα παραγγείλει από το σπίτι», θα με ρωτήσετε.

Για τον ίδιο λόγο που τόσο καιρό οδηγάει Καγιέν: Θα είναι θέμα γοήτρου.

Ο δεύτερος όροφος θα απευθύνεται σε εκείνους που έχουν ακόμα λίγα λεφτά στην άκρη.

Θα είναι όπως τα σούπερ-μάρκετ που γνωρίζαμε. Θα υπάρχει μια μικρή αργοπορία στο ταμείο, αλλά όλοι θα είναι ευγενικοί.

Ο πρώτος όροφος, το ισόγειο, θα είναι για τους μισθωτούς-συνταξιούχους κλπ.

Εκεί θα υπάρχουν μόνο προϊόντα “no name” (ξέρετε, σαν εκείνα τα φασόλια που έρχονται από «κάποια» τρίτη χώρα, εκτός ΕΕ, και όταν ξεκινάς να τα βράζεις κάνεις την προσευχή σου. Όταν τα τρως, μετά από δώδεκα ώρες βρασμού, δοκιμάζεις την αντοχή των δοντιών που σου έχουν απομείνει στο στόμα.)

Τα προϊόντα θα είναι στοιβαγμένα στο δάπεδο (βλέπε lidl) και οι υπάλληλοι δε θα σε βλέπουν καν.

Ο άλλος όροφος, ο –1, το υπόγειο, θα είναι για τους νεόπτωχους, άνεργους, απλήρωτους κλπ.

Εκεί θα μπορείς να βρεις πολύ φτηνά προϊόντα…

Μόνο που θα είναι ληγμένα.

Αλλά τι πειράζει αυτό; Τι παθαίνει το γάλα και αν έχουν περάσει τρεις-τέσσερις μέρες από την ημερομηνία λήξης;

Το πολύ-πολύ να έχει γίνει σαν κεφίρ, να έχουν αναπτυχτεί και μερικοί μύκητες που βοηθάνε πολύ τη χλωρίδα των εντέρων.

Υπάλληλοι θα υπάρχουν ελάχιστοι, αλλά θα υπάρχουν πάρα πολλοί σεκιουριτάδες.

(Παρεμπιπτόντως και ασχέτως με τη σουρεαλιστική κατάσταση που περιγράφουμε –η οποία λίαν συντόμως θα είναι απολύτως ρεαλιστική- ο Γελωτοποιός θα αναφέρει μια προσωπική του εμπειρία:

Όταν, κάποτε, προσπάθησε να εργαστεί σε κάποιο κατάστημα του ΑΒ Βασιλόπουλος –και του πουλιού το γάλα- βρέθηκε στα ενδότερα για να συζητήσει με τη διευθύντρια.

Εκεί, όπου οι υπάλληλοι έκαναν διάλειμμα και οι ταμίες παρέδιδαν, είδε μια μεγάλη ταμπέλα, η οποία απευθυνόταν σαφώς μόνο στους υπαλλήλους: «ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕ ΑΘΙΓΓΑΝΟΥΣ».

Πάντα politically correctο Βασιλόπουλος, δε λέω, αλλά είδατε ποτέ γύφτο να ψωνίζει στα ΑΒ; Τώρα ξέρετε γιατί.)

Ένα άλλο επιχείρημα υπέρ της πώλησης των ληγμένων προϊόντων (αντί για τη δωρεάν τους διανομή για παράδειγμα) είναι ότι οι Έλληνες, ούτως ή άλλως, μια ζωή ληγμένα παίρνουν.

Ποιο είναι το πιο ΠΟΠ (προέλευση ονομασίας προστατευόμενη) της Ελλάδας;

Η φέτα; Το ελαιόλαδο; Το γιαούρτι;

Όχι! Η δημοκρατία!

Όλοι το ξέρουν ότι η δημοκρατία ξεκίνησε από την Ελλάδα. Αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν ότι η δημοκρατία είχε ημερομηνία λήξης.

Και σε μας συνεχίζουν να την πουλάνε, παρά τους μύκητες και τη βρόμα.

Δε χρειάζεται να πάτε πολύ πίσω –που να μπλέκετε τώρα με σοφιστές και ομοφυλόφιλους.

Δείτε τη μεταπολίτευση.

Η χούντα κατάρρευσε παταγωδώς –αφού πρώτα η Τουρκία πήρε τη μισή Κύπρο- και όλοι οι Έλληνες βρεθήκαν στο αεροδρόμιο να υποδεχτούν τον Καραμανλή, για να υποδεχτούν τη δημοκρατία.

Για περιμένετε μια στιγμή… Ο Καραμανλής δεν ήταν πρωθυπουργός και πριν; Αυτός δεν ήταν πρωθυπουργός όταν η αστυνομία και οι δεξιές παρακρατικές οργανώσεις δολοφονούσαν το Λαμπράκη; Αυτός δεν ήταν πρωθυπουργός όταν ο Βασιλεύς διόριζε υπουργούς και κυβερνήσεις;

Ο Καραμανλής ήταν η ληγμένη δημοκρατία, που απλά της είχαν αλλάξει περιτύλιγμα.

Και όλοι, ακόμα και ο Μίκης αν δεν κάνω λάθος, φωνάζανε: «Καραμανλής ή τανκς».

Σαν θυμίζει κάτι αυτό το δίπολο; Μήπως το «μνημόνιο ή χρεοκοπία»;

Και μετά τον Καραμανλή ξαναήρθε ο Παπανδρέου, αλλά τότε δε γνωρίζαμε ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα όπου το βουλευτικό και το πρωθυπουργικό αξίωμα είναι κληρονομικά προνόμια, ότι η ελληνική δημοκρατία είναι ένα κατεψυγμένο προϊόν που έχει αποψυχτεί και έχει ξαναπαγώσει και έχει ζεσταθεί στο φούρνο μικροκυμάτων και μετά έχει μπει στο γύψο και στην κατάψυξη και μετά…

Και συνεχίσαμε να παίρνουμε τα ληγμένα (άντε πάλι Μητσοτάκης, άντε πάλι Καραμανλής, άντε πάλι Παπανδρέου) μέχρι που αρρωστήσαμε.

Ασθενούμε βαρέως και νομίζουμε ότι το φάρμακο είναι το υδροκυάνιο (οι νεοναζί).

Αλλά λένε ότι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.

Η Ελλάδα ίσως όχι. Οι Έλληνες;

——–

Οι βουλευτές της Αριστεράς και των Ανεξάρτητων Ελλήνων διαμαρτυρήθηκαν ότι δεν προλαβαίνουν να διαβάσουν τις 800 σελίδες του τρίτου ράιχ, συγνώμη, του τρίτου μνημονίου σε μια μέρα.

(Οι νεοναζί δεν είπαν τίποτα γιατί δε διαβάζουν βιβλία.)

Και σίγουρα το πολυνομοσχέδιο δεν είναι ένα “page turning” κείμενο όπως τα μυθιστορήματα του Στίβεν Κινγκ.

Αλλά, δυστυχώς και πάλι, ο Στουρνάρας διαβάζει το Γελωτοποιό.

Και τους είπε ότι αυτό δεν είναι δικαιολογία για να ψηφίσουν «παρών» ή «όχι», αφού ο Κιμ Πέεκ, ο αυτιστικός «σοφός» («Ο άνθρωπος της βροχής», αν δεν έχετε διαβάσει την προηγούμενη ανάρτηση του Γελωτοποιού), μπορούσε να διαβάζει –και να απομνημονεύει- μια διπλή σελίδα σε οκτώ δευτερόλεπτα. (Την αριστερή με το αριστερό μάτι και τη δεξιά με το δεξί).

Οπότε ο Κιμ Πέεκ, αν ήταν βουλευτής (εκείνη τη στιγμή οι νεοναζί ξεκίνησαν να ουρλιάζουν σαν πίθηκοι, αφού δεν μπορούν ούτε να ακούνε για έναν «καθυστερημένο» ανάμεσα τους) θα μπορούσε να διαβάσει τις 800 σελίδες σε…

(Για να δω πόσο καλά τα πάτε με τα μαθηματικά: 2 σελίδες σε οκτώ δευτερόλεπτα. 800 σελίδες σε πόσα λεπτά;)

«Σε αυτόν τον ελάχιστο χρόνο», είπε ο Στουρνάρας, «ο Πέεκ -που ήταν και αυτιστικός- θα απομνημόνευε το πολυνομοσχέδιο, κι εσάς δε σας φτάνει μια ολόκληρη μέρα; Θα έπρεπε να ντρέπεστε και μόνο που το λέτε.»

Τότε 176 βουλευτές χειροκρότησαν και οι εφοπλιστές χειροκρότησαν και οι Βασιλοπουλαίοι χειροκρότησαν και οι δημοσιογράφοι του MEGA χειροκρότησαν και οι αναγνώστες του Πρώτου Θέματος χειροκρότησαν και όλοι χειροκροτούσαν -καθώς ο Γελωτοποιός προσπαθούσε να μασήσει τα “no name” φασόλια που αγόρασε.

Αμήν.