Ο Γελωτοποιός ιδρύει κόμμα!

«Ίσως ρωτήσετε ποια είναι η δημοκρατία που ονειρεύομαι. Θα σας απαντήσω: Ονειρεύομαι μια ανεξάρτητη, ελεύθερη, πολυφωνική, οικονομικά ανεπτυγμένη και κοινωνικά δίκαιη δημοκρατία, δηλαδή μια ανθρώπινη δημοκρατία. Ονειρεύομαι μια δημοκρατία σκεπτόμενων ανθρώπων. Χωρίς αυτούς δεν μπορεί να λυθεί κανένα από τα προβλήματα μας, είτε οικονομικό είναι αυτό, είτε οικολογικό, είτε κοινωνικό ή πολιτικό»

                                                     Βάτσλαβ Χάβελ

–

Το πήρα απόφαση.

Ήταν αρκετός καιρός που το σκεφτόμουν, αλλά δεν πίστευα ότι μπορούσε να γίνει. Τώρα, αφού είδα το Γκρίλο, το γελωτοποιό της Ιταλίας, να κάνει το αδύνατο εφικτό, το πήρα απόφαση: Ιδρύω κόμμα.

Γιατί να κατεβαίνουν στις εκλογές μόνο οι τυχάρπαστοι Εφήμεροι, των οποίων το πρόγραμμα μπορεί να συνοψιστεί σε μια γραμμή; «Να εξαθλιωθούν οι πολίτες για να είναι ικανοποιημένη η φράου Μέρκελ και το παγκόσμιο συνάφι της».

Ή οι άλλοι, οι διαχρονικοί τυχάρπαστοι, που ταλανίζουν τη δημοκρατία από συστάσεως της και λιανίζουν τους πολίτες από γεννησιμιού τους;

Η καινούρια εποχή θα έρθει όταν εμείς, οι φτωχοί κι ασήμαντοι, θα διεκδικήσουμε και θα πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.

–

Ονειροπολώ, θα πείτε… Βεβαίως!

Αυτό θα είναι και το όνομα του κόμματος:

Ε.Κ.Ο.   Εναλλακτικό Κόμμα Ονειροπόλων.

(Και όχι, δε θα δεχτούμε ως χορηγό τη γνωστή πετρελαϊκή εταιρία.)

Στα αγγλικά D.A.P. – Dreamers’ Alternative Party

(Και όχι, δε θα δεχτούμε τον GAP στο κόμμα.)

–

«Πάει», θα πείτε τώρα, «τρελάθηκε αυτός. Σε λίγο θα αρχίσει να βγαίνει στα τηλεοπτικά πλατό με το φραπέ ανά χείρας, ως άλλος γραφικός υποψήφιος.»

Ναι, λοιπόν, ίσως να τρελάθηκα λιγάκι, αλλά στα κανάλια δεν πρόκειται να βγω (με ή άνευ φραπέ).

Η εποχή των τηλεοπτικών ντιμπέιτ και των προεκλογικών συγκεντρώσεων πνέει τα λοίσθια.

Το μέσο της άμεσης δημοκρατίας, που αναδύεται από τον οχετό της εμπορευόμενης δημοκρατίας, θα είναι το διαδίκτυο.

Η ψηφιακή επανάσταση μπορεί να γίνει (και θα γίνει) κυριολεκτική επανάσταση.

Δημοψηφίσματα, νομοσχέδια, μομφές, συλλογές υπογραφών –ίσως και οι εκλογές μια μέρα- θα γίνονται διαδικτυακά.

Μπορεί να σας φαίνεται απρόσωπο ή φουτουριστικό, αλλά σίγουρα είναι πιο δημοκρατικό από τη δικτατορία της τηλεόρασης και των εφημερίδων, που όπως έχουμε ξαναπεί ανήκουν στους κατέχοντες και αυτοί ενδιαφέρονται μόνο να προστατέψουν τον πλούτο τους και τις «γνωριμίες» τους.

Λόγια του αέρα; Γιατί όχι; Αιθεροβάμονες είμαστε, αλλά τουλάχιστον δεν κολυμπάμε στις ακαθαρσίες της διαπλοκής φωνάζοντας: «Είναι ωραία εδώ!»

–

Το νέο μοντέλο πολιτικής θα είναι η «Politica dell’ arte».

Η πολιτική δεν μπορεί να είναι πλέον ένα μέσο για να πλουτίζουν οι αδίστακτοι. Η εξουσία πηγάζει από το λαό για το λαό και όχι από τις τράπεζες για τις τράπεζες.

Ο βουλευτής πρέπει να εξισωθεί με τους πολίτες, γιατί δεν είναι τίποτα παραπάνω από πολίτης.

Μάλλον είναι κάτι λιγότερο: Είναι υπηρέτης του λαού και όχι εχθρός του λαού –ως είθισται.

Θέλετε να μάθετε πως θα επιτευχθεί αυτή η εξίσωση;

–

α) Ο μισθός όλων των βουλευτών να είναι ίσος με το βασικό μισθό.

Και αν αναρωτιούνται οι τρυφηλοί βουλευτές πως μπορεί να γίνει αυτό, πως μπορεί να ζήσει κάποιος με 500 ευρώ το μήνα, ας έρθουν να ρωτήσουν εμάς –όσους έχουν ακόμα δουλειά.

β) Κανένας πολιτευόμενος δε θα μπορεί να εκλέγεται για περισσότερες από δύο τετραετίες. Και δε θα παίρνει ποτέ σύνταξη, γιατί το βουλευτικό «αξίωμα» δε θα είναι επάγγελμα, θα είναι λειτούργημα.

«Μόνο οι πλούσιοι θα μπορούν να γίνονται βουλευτές έτσι», θα φωνάξει κάποιος ετοιμόλογος.

«Γιατί, τώρα ποιοι είναι;» θα τον ρωτήσω.

Αν δεν γνωρίζεις ότι είναι αδύνατον να επιβιώσεις αξιοπρεπώς (ή απλά να επιβιώσεις) με τους μισθούς που διαρκώς μειώνονται, τότε ποτέ δε θα αγωνιστείς για να αυξηθούν.

γ) Κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας.

Τι προσφέρει η βουλευτική ασυλία στην ισονομία;

«Για να μη διώκονται οι πολιτικοί από τους αντιπάλους τους», θα πει ξανά ο ετοιμόλογος φίλος μας.

Να διώκονται. Να δικάζονται, να καταδικάζονται και να φυλακίζονται. Όπως ακριβώς συμβαίνει με κάθε πολίτη όταν παρανομεί.

δ) Ανακριτική αναδρομική έρευνα για την περιουσία όλων των βουλευτών –και των συγγενών τους- από το ’74 και μετά (δεν πάμε πιο πίσω γιατί μόνο ο Ακατανόμαστος έχει επιβιώσει από εκείνα τα χρόνια).

–

Θα πρότεινα και ένα βουλευτικό ιδιώνυμο, όπου κάθε πολιτευτής που πλούτισε εις βάρος των ανθρώπων που τον εξέλεξαν θα δικάζεται ως ιδιαίτερα επικίνδυνος εγκληματίας, ως κοινωνικός εγκληματίας, αλλά δε θέλω να γίνομαι ροβεσπιερικός.

–

Γελάτε με την καρδιά σας; Χαίρομαι, το γέλιο είναι πολύ χρήσιμο, αλλά ακόμα δεν ακούσατε τίποτα.

Θέλετε να μάθετε τι προτείνει το ΕΚΟ για την οικονομική πολιτική;

Άμεση έξοδο –και χωρίς αμφιλογίες- από το ευρώ, παύση πληρωμών μνημονίου και καταγγελία στη Χάγη για οικονομική γενοκτονία.

Ποιος ο λόγος να παραμένουμε στην ποντικοπαγίδα του ευρώ, η οποία θέτει άλλα τριάντα χρόνια εξαθλίωσης; Για να γίνουμε ανταγωνιστικοί προς το Μπαγκλαντές και την Γκάνα;

Καλύτερα μιας ώρας εθνικό νόμισμα παρά σαράντα χρόνια ευρώ και εξαθλίωσης.

Φυσικά θα εφαρμοστεί η σκληρότερη φορολογική κλίμακα για όλους τους εφοπλιστάδες, καναλάρχες και μεγαλοβιομήχανους και αν δεν τους αρέσει έχουν το δικαίωμα να αλλάξουν υπηκοότητα (αφού πληρώσουν τα χρωστούμενα).

Δε χρειαζόμαστε Πασάδες και σαράγια. Αν είναι να μένουμε σε παράγκες μπορούμε να το κάνουμε και μόνοι μας, χωρίς τη βοήθεια τους.

Έξωση σε όλες τις εταιρίες που εκμεταλλεύονται τον ορυκτό πλούτο της χώρας μας. Όχι μόνο χωρίς αποζημίωση, αλλά με έλεγχο και πιθανή αγωγή σε περίπτωση που ανακαλυφτούν περιπτώσεις δωροδοκίας και διαπλοκής (πόσο περίεργο θα είναι αυτό!) Ας πληρώσουν τις αποζημιώσεις τους εκείνοι που τους πούλησαν γη και ύδωρ.

Το υπέδαφος, η γη, το νερό, ο ήλιος(!), ανήκει σε μας και όχι στις καναδέζικες-γαλλικές-γερμανικές εταιρίες.

Μηδενικός φόρος για τα ελληνικά προϊόντα και διπλασιασμός του φόρου για τα αντίστοιχα εισαγόμενα.

Μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς κινέζικα ρούχα ή νοτιοαμερικάνικα πορτοκάλια.

–

Συνταγματικές τροποποιήσεις;

Η θέση του προέδρου της δημοκρατίας να καταργηθεί.

Ή να εκλέγεται άμεσα από το λαό και να έχει διευρυμένες δικαιοδοσίες, έτσι ώστε να αποτελεί δικλίδα δημοκρατικής ασφάλειας σε περίπτωση που η κυβέρνηση «τυχαίνει» να ακολουθεί αντιλαϊκή πολιτική.

Στην Ισλανδία ήταν ο Πρόεδρος που απέτρεψε την καταστροφή.

Να ενδυναμωθεί η συμμετοχή του κοινού στις δημοκρατικές διαδικασίες, όχι μόνο με τις εκλογές κάθε τετραετία, αλλά με τη δυνατότητα μομφής νομοσχεδίων, καθώς και πρόκλησης πρόωρων εκλογών, όταν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι έκθετο στην αδηφαγικές τάσεις καιροσκόπων πολιτικών.

–

Θα μπορούσα να συνεχίσω για πολύ ώρα ακόμα, παρουσιάζοντας τις προτάσεις του ΕΚΟ για μια ριζική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, καθώς και για εξυγίανση των σωμάτων ασφαλείας και του στρατού.

–

Αλλά σίγουρα θα αναρωτιέστε αν σοβαρολογώ ή αστειεύομαι. Θα σας απαντήσω σιβυλλικά:

Ουδέν σοβαρότερο του κωμικοφανούς

ή

Μην ψηφίζετε πια τους ουρακοτάγκους.

–

Όταν λοιπόν ξαναγίνουν εκλογές, που σίγουρα δε θα αργήσουν, αν βρείτε ανάμεσα στα ψηφοδέλτια ένα που να γράφει ΕΚΟ μην παραξενευτείτε.

Δε θα είναι κουπόνι για δωρεάν πετρέλαιο θέρμανσης ούτε νέο οικολογικό κόμμα.

Θα είναι το Εναλλακτικό Κόμμα Ονειροπόλων.

(Η εικόνα του Dave, του ουρακοτάγκου δημάρχου, προέρχεται από το μπλοκ του Διογένη του Σκύλου)