Οποία ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις του παρόντος είναι συμπτωματική
Στις 22 Μαΐου του 1963, κάποιος Ζ μιλάει σε μια αίθουσα της Ουδετερούπολης. Έξω τα παρακρατικά φασιστικά στοιχεία και αστυνομικοί ντυμένοι με πολιτικά πετάνε...
Το παράδοξο του Ζήνωνα και το γοργοπόδαρο χρέος
Από τα σαράντα παράδοξα του Ζήνωνα του Ελεάτη το πιο γνωστό είναι εκείνο με τον Αχιλλέα και τη χελώνα.
Βλέπετε η χελώνα, αφού νίκησε τον...
Τα σουβλάκια καίγονται στη σχάρα της ανθρωπότητας
(Αυτό το κείμενο είναι μια άτυπη συνέχεια του παλιότερου κειμένου με τίτλο «Η δουλειά κάνει τους άντρες».)
Ήταν σαράντα-κάτι χρονών ο Μπουκόφσκι όταν –ένα πρωινό...
Όταν παγώσει η Κόλαση (ή το Εξκάλιμπερ του Καραϊσκάκη)
Η γέφυρα του Ρίου (όχι της Βραζιλίας) και ό,τι ακολουθεί μετά στην Αιτωλοακαρνανία είναι μια έμπρακτη απόδειξη της «θεαθήναι» ελληνικής πραγματικότητας.
Οι πολιτικοί διαφημίσανε ως...
Και ο Πραξιτέλης ήταν κάποτε παιδί
Η μνήμη είναι αυτή που μας ορίζει ως ανθρώπους. Δίχως μνήμη είμαστε ζωντανοί, αλλά δεν έχουμε ταυτότητα.
Τα τελευταία χρόνια, μετά την e-επανάσταση, έχει επικρατήσει...
Ο Αλκίνοος στα σουβλατζίδικα της Επιδαύρου
Η Αργολίδα ψήνεται στον ήλιο. Εκεί –κάτω από το χαντάκι του Ισθμού- ο ήλιος ο ηλιάτορας είναι πιο βάναυσος και οι σκιές τόσο σπάνιες....
