Μεταφράστηκε επιτέλους στα ελληνικά το μνημειώδες βιβλίο της Κριστίν Λαγκάρντ: «Νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποιημένη μελισσοκομία». Σας μεταφέρουμε τα κύρια σημεία της μελέτης της:
1) Βασιλοτροφία.
Το σημαντικότερο μέλος κάθε κυψέλης είναι η βασίλισσα. Τα μελίσσια έχουν την άσχημη συνήθεια να επιλέγουν μια εργάτρια για να την κάνουν βασίλισσα. Αυτή η εκλογή βασίλισσας ευθύνεται για τα περισσότερα από τα δεινά της μελισσοκομικής μας επιχείρησης.
Τη βασίλισσα πρέπει να την επιλέγει προσεκτικά ο μελισσοκόμος και κανείς άλλος. Τα χαρακτηριστικά μιας καλής βασίλισσας είναι: Δουλοπρέπεια, υπακοή, φιλαργυρία και μυθομανία.
Ο μελισσοκόμος πρέπει να την εντοπίσει ανάμεσα στις υπόλοιπες εργάτριες και να τη γαλουχήσει με τις ιδέες της παγκόσμιας ελεύθερης αγοράς (προτιμότερο αυτό να το κάνει σε κυψέλες της αλλοδαπής).
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι βασίλισσες είναι αναλώσιμες, όπως και οι υπόλοιπες μέλισσες. Μόλις σταματήσουν να εκπληρώνουν τα καθήκοντα για τα οποία επιλέχτηκαν πρέπει άμεσα να αντικαθιστούνται.
2) Δημιουργία πλασματικής αφθονίας.
Οι μέλισσες, από τη φύση τους, έχουν την τάση για τεμπελιά. Εργάζονται μόνο για να καλύψουν τις ανάγκες τους και συνήθως είναι κοντόφθαλμες.
Αν ο μελισσοκόμος φροντίσει να τους παρέχει αφειδώς τροφή τότε οι μέλισσες σταματούν να παράγουν.
Με αυτόν τον τρόπο οι περισσότερες εργάτριες μετατρέπονται σε κηφήνες, ήτοι πλαδαρά και άχρηστα έντομα που νοιάζονται μόνο πως θα πάρουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος από την δωρεάν προσφερόμενη τροφή.
Ζώντας την ψευδαίσθηση της αέναης αειφορίας καταναλώνουν περισσότερη τροφή απ’ όση χρειάζονται και αδιαφορούν για τα άνθη που περιμένουν την επικονίαση.
3) Ξαφνική στέρηση της προσφερόμενης τροφής (Δόγμα του σοκ)
Γι’ αυτό το στάδιο ο μελισσοκόμος πρέπει να περιμένει μέχρι να περάσει η άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, εποχές που οι μέλισσες μπορούν ακόμα να παράγουν τη δική τους τροφή.
Μόλις έρθουν τα πρώτα κρύα του χειμώνα και τα άνθη μαραθούν τότε πρέπει να κάνει την κίνηση του.
Τότε αποσύρει την τροφή που έδινε τον προηγούμενο καιρό και ζητάει από την κυψέλη κέρδη για την επιχείρησή του.
Οι μέλισσες, έτσι, βρίσκονται σε αδιέξοδο.
Το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού της κυψέλης έχει μετατραπεί σε κηφήνες. Αλλά ακόμα και εκείνες που παρέμειναν εργάτριες δε βρίσκουν άνθη για να παράγουν κάποιο πρωτογενές πλεόνασμα. Το οποίο πρέπει πλέον να είναι αρκετό για να καλύψει τις ανάγκες της κυψέλης και τις ανάγκες του μελισσοκόμου, ο οποίος ζητάει περισσότερα απ’ όσα πρόσφερε τόσους μήνες. Η έλλειψη ανθοφορίας σιγουρεύει τη αναποτελεσματικότητα των προσπαθειών τους.
4) Αντικατάσταση της βασίλισσας και αντιμετώπιση πιθανών εξεγέρσεων.
Σε αυτό το στάδιο η παλιά βασίλισσα μας είναι πλέον άχρηστη. Για να κατευνάσουμε τις μέλισσες τη θυσιάζουμε και τοποθετούμε στη θέση της μια καινούρια, η οποία πρέπει να είναι αρρενογόνος. Πρέπει δηλαδή να γεννάει μόνο κηφήνες.
Επειδή σε αυτό το στάδιο πολλές μέλισσες εξαγριώνονται χρησιμοποιούμε τον καπνό για να τις αποχαυνώσουμε. Κάποιοι μελισσοκόμοι χρησιμοποιούν τον ηρεμιστικό καπνό τύπου «ΜΜΕ». Αν αυτός δε φτάνει τότε μπορούμε να τις τρομοκρατήσουμε με το δίλημμα: Πρόσθετη τροφή του μελισσοκόμου ή εξόντωση;
Αν και πάλι παρουσιάσουν αντιδράσεις (φαινόμενο συνηθισμένο στις μέλισσες ελλαδικού χώρου), τότε μπορούμε να τους δώσουμε την πλασματική διέξοδο της σμηνουργίας (ήτοι μετανάστευση) ή/και των εκλογών.
5) Εντατική εκμετάλλευση της εκφυλισμένης κυψέλης
Σε αυτό το στάδιο απολαμβάνουμε τα οφέλη της σύγχρονης μελισσοκομίας.
Μπορούμε να παίρνουμε όσο μέλι παράγουν οι μέλισσες, το κερί και την πρόπολη. Το βασιλικό πολτό καλύτερα είναι να τον αφήνουμε ακέραιο, για να τρέφεται η βασίλισσα που έχουμε τοποθετήσει (και την οποία οι μέλισσες νομίζουν ότι έχουν επιλέξει).
Το πλεονέκτημα της πρακτικής μας είναι ότι μπορούμε πλέον να πάρουμε και τα πλαίσια πάνω στα οποία οι μέλισσες συνηθίζουν να φτιάχνουν τα κελιά τους. Ακόμα το γόνο, τα εξωτερικά τοιχώματα της κυψέλης και ό,τι άλλο μας φανεί χρήσιμο για να βοηθήσουμε την επιχείρηση μας να προοδεύσει.
6) Μεταφορά των εργασιών μας
Μόλις δούμε ότι η συγκεκριμένη κυψέλη δεν έχει τίποτα άλλο να μας προσφέρει μπορούμε να συνεχίσουμε, με τον ίδιο επιστημονικό τρόπο, να εκμεταλλευόμαστε την επόμενη κυψέλη.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Αν κάποια κυψέλη, παρά τις προσπάθειες του μελισσοκόμου, αρνείται να συνεργαστεί, τότε μπορούμε να την απειλήσουμε με το ενδεχόμενο επιδρομής σφηκών.
Αν κάποια κυψέλη αρρωστήσει, ειδικά με την αρρώστια της Αυτοδιάθεσης, τότε την καταστρέφουμε ολοσχερώς για να μη μολυνθούν οι υπόλοιπες κυψέλες της επιχείρησης μας.
Μετάφραση από το γαλλικό κείμενο: Γελωτοποιός.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις: «Brave New World»
