Κεραμέως, γύρνα πίσω στο 1950, όπου ανήκεις

0
3025

Αυτή η εικόνα δεν έχει ιδιότητα alt. Το όνομα του αρχείου είναι παλαιο-γυμνασ-Σπερχειάδας.jpgΌχι, αυτό το κείμενο δεν είναι προσωπική επίθεση εναντίον της υπουργού. Γιατί εκείνη είναι τόσο κοινότοπα κακή.

Η Κεραμέως είναι η εκπρόσωπος μιας εξοντωτικής πολιτικής. Ευθύνεται; Βεβαίως. Όταν δέχεσαι να υπηρετήσεις το κακό επί πληρωμή είσαι ένοχος. (Αν το κάνεις εθελοντικά έχεις ελαφρυντικά βλακείας.)

Η Κεραμέως είναι ο σωστός άνθρωπος στη λάθος κυβέρνηση τη λάθος στιγμή. Ο τρόπος που συμπεριφέρεται, αυτά που λέει, την κάνουν να μοιάζει με μάγισσα. Μην το πάρετε σεξιστικά, το φύλο δεν έχει σημασία, θα μπορούσε να είναι και μάγος.

Μοιάζει λες και θέλει να φέρει τα παιδιά στο σπίτι της, να τα βάλει στο φούρνο και να τα ψήσει. Δεν μοιάζει, αυτό θέλει να κάνει.

Η βάση της πολιτικής τους είναι ισοπεδωμένες προσωπικότητες, αλλοτριωμένα άτομα, πειθήνιοι καταναλωτές, δυστυχισμένοι ενήλικες.

Αυτό δεν το επινόησε η Κεραμέως, εκείνη αδυνατεί να επινοήσει οτιδήποτε. Αυτός είναι ο φιλελευθερισμός, αγαπητέ μου, το ξέρεις.

Το να επαναφέρεις τη διαγωγή στο σχολικό έλεγχο είναι τόσο σύγχρονο όσο το να επαναφέρεις τα ηλεκτροσόκ στα ψυχιατρεία. Τόση πρόοδος. Πάμε πίσω στο 1950.

Οι μαθητές που συμμετέχουν στις καταλήψεις θα παίρνουν απουσίες, οι άλλοι όχι. Αυτό είναι μέτρο που θα αγαπούσε ο Μεγάλος Αδελφός του Όργουελ.

Το να κάνουν τα παιδιά μάθημα τις αργίες και τα Σάββατα, καταργήθηκε το 1980, από τον Ράλλη  (Ράλλη, προχώρα, σε θέλει ο Ληχώρα).

Να υποχρεώνεις τους εκπαιδευτικούς να δουλεύουν εκείνες τις μέρες είναι παλιότερο μέτρο, γυρνάμε στο 1912.

Παρεμπιπτόντως: Καλό θα ήταν να μπορούσαμε να υποχρεώσουμε τους υπουργούς και τους πρωθυπούργους (δεν είναι λάθος τονισμός) σαν τον Μητσοτάκη να δουλεύουν κι εκείνοι εξαήμερο, αλλά αυτοί έχουν καλύτερα πράγματα να κάνουν: Να είναι Υπέρλαμπροι, να ταΐζουν τις κάμπιες, να φωταγωγούν τα σκοτεινά ερείπια.

Η Κεραμέως είναι το κοινότοπο εργαλείο που φέρνει την ΠΡΟΟΔΟ:
Δεν πρέπει να μπαίνουν οι μαθητές στα δημόσια πανεπιστήμια με βαθμό κάτω από 10 (γιατί είναι χαζοί). Αλλά μπορούν να μπαίνουν σε όλα τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια με δίδακτρα γύρω στα 10 (χιλιάρικα). Το χρήμα σε κάνει έξυπνο.

Η Κεραμέως πιστεύει ότι 25 παιδιά μέσα στην τάξη δεν παθαίνουν τίποτα από τον κορονοϊό. Γιατί; Γιατί έτσι αποφασίζουμε και διατάσσουμε (τους επιστήμονες Μας, να λένε στα κανάλια Μας.)

Λέει η Κεραμέως κι η παρέα της: “Αν δεν κερδίζουν κάτι τα φιλαράκια μας, οι διαπλεκόμενοι, γιατί να βελτιώσουμε τη δημόσια παιδεία; Για το καλό του λαού; Μα εμείς είμαστε φιλελεύθεροι. Δεν είμαστε λαϊκιστές, δεν μας νοιάζει ο λαός.”

Λέει η παρέα της: Όσοι αξίζουν ξεχωρίζουν μέσα στο φιλελευθερισμό, ειδικά οι άριστοι σαν του λόγου μας.

Η ψευδαίσθηση της καπιταλιστικής αξιοκρατίας μπορεί να φανεί μόνο με μια πρόταση: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πρωθυπουργός μιας χώρας (της δικής μας, δυστυχώς).

Ας δούμε πώς ήταν η αξιοκρατική μόρφωση του Κ.Μ, συζύγου της υπέρλαμπρης Μαρέβας:

Πήγε σχολείο στο Κολλέγιο Αθηνών (όχι δωρεάν, πλήρωσε κάτι ψιλά ο πατέρας του). Ο Κυριάκος ήταν εξαιρετικός μαθητής, ειδικά στη γυμναστική, και ποτέ δεν έκανε κατάληψη.

Πανελλήνιες εξετάσεις δεν έδωσε, επειδή είχε το τραύμα της εξορίας στο Παρίσι, τότε που ήταν μωρό. Μπήκε απευθείας στο Χάρβαρντ (όχι δωρεάν, πλήρωσε κάτι ψιλά ο πατέρας του). Ο Κυριάκος ήταν εξαιρετικός μαθητής, ειδικά στο flute-a-bec, όπου πήρε τον τρίτο έπαινο σε σχετικό διαγωνισμό.

Έκανε κι άλλες σπουδές (όχι δωρεάν, πλήρωσε κάτι ψιλά), μετά εργάστηκε σε τράπεζες (όπου πληρώθηκε αδρά), κι έπαιξε τέλεια το ρόλο του διακοσμητικού φυτού, καθώς και τον Άμλετ στην παράσταση που έδωσε στην NBG Venture Capital.

Μετά μπήκε στη Βουλή, έγινε υψηλόμισθος δημόσιος υπάλληλος. Κάποια στιγμή έγινε και πρωθυπουργός, όπως αναμενόταν.

Αυτή είναι η σωστή αξιοκρατική πορεία για κάθε πολίτη που σέβεται τη δημοκρατία και τις αρχές της, που δεν κάνει καταλήψεις, ούτε πετάει πέτρες, ούτε φοροδιαφεύγει.

Μπορεί να το κάνει οποιοσδήποτε από εμάς (αν είναι αρκετά άξιος).

~~~~
Συμπέρασμα:

Η Κεραμέως είναι μια απλή υπάλληλος. Αναλώσιμη και κοινότοπη. Αν τη βγάλεις απ’ τη μέση δεν αλλάζει τίποτα. Η πολιτική της κυβέρνησης είναι ίδια: Λιγότερα δικαιώματα για τους πολλούς, περισσότερο χρήμα για τους λίγους.

Τα παιδιά αντιδρούν, γιατί δεν είναι συμβιβασμένοι ενήλικες, όπως είμαστε εμείς. Ωχ, συγνώμη, δεν σας άρεσε αυτό, νομίζετε ότι φταίνε οι άλλοι για την κατάντια του κόσμου μας.

Εμείς φταίμε, γιατί παρατηρούμε αμέτοχοι να καταστρέφονται τα πάντα. Και μια μάγισσα διατάζει πώς πρέπει να σκέφτονται οι νέοι, τι πρέπει να κάνουν.

Η σκέψη της μοιάζει μ’ εκείνη του 1950. Δεν είναι τυχαίο. Χρειάζονται αυτή την έλλειψη δικαιωμάτων, την έλλειψη δημοκρατίας.

Με λίγα λόγια, με μια φράση, “ό,τι δεν επιτρέπεται, απαγορεύεται”. Αυτή είναι η νοοτροπία της Κεραμέως. Φασιστική; Ο Μεταξάς θα την επικροτούσε.

Προηγούμενο άρθροΟ Μαριούκλας
Επόμενο άρθροΟ Ποιητής κι ο Σταρ
Avatar
Γράφω μόνο τα βράδια, όταν όλοι κοιμούνται και η πόλη ησυχάζει. Είμαι επιρρεπής στους εθισμούς, αλλά πίνω μόνο κρασί –μετά τη δύση του ηλίου- και όλο σκέφτομαι ότι πρέπει να κόψω το κάπνισμα. (Προσθήκη, 12 χρόνια μετά. Το έκοψα το κάπνισμα).