Πάσχα στο χωριό και είχα την ευκαιρία να συναντήσω την νουνά μου, η οποία κλείνει αισίως τα ενενήντα χρόνια, αλλά η πνευματική της διαύγεια και η επαναστατική της κινητικότητα (παραφράζοντας το «activity») είναι πολλές φορές ανώτερη -όχι μόνο από τις αντίστοιχες του κάθε εικοσιπεντάχρονου «κάφρου» που ασχολείται μόνο με το Τσάμπιονς Λιγκ και της κάθε εικοσιπεντάχρονης «καφρούλας» που ασχολείται μόνο με τα μαγιό που θα φορεθούν αυτό το καλοκαίρι, αλλά και- από του πιο συνειδητοποιημένου πολίτη που διαδηλώνει, αναρωτιέται τι θα ψηφίσει στις προσεχείς εκλογές και αντιδρά με όποιον τρόπο μπορεί στη τρομοκρατία του δόγματος του σοκ που έχει παραλύσει τις ανώτερες και κατώτερες πνευματικές μας λειτουργίες.(Αυτή ήταν μια τεράστια παράγραφος για τα διαδικτυακά δεδομένα, αλλά θα την αφήσω ως έχει και όποιος αντέχει συνεχίζει το διάβασμα.)
Η υπερήλικη –υπερβολικά- ακτιβίστρια, της οποίας το όνομα δε θα αναφέρω γιατί αν ζήσει λίγα χρόνια ακόμα θα είναι παράνομη, μου αποκάλυψε ένα επαναστατικό της όραμα, που δεν έχει σχέση με τις θεολογικές της αναζητήσεις, αλλά με την οικολογική της συνείδηση: Συλλέγει σπόρους!
Σε συνεργασία με τον παπά του χωριού, μερικούς ακόμα –αντίστοιχης ηλικίας- συγχωριανούς τους και κάποιους ομοϊδεάτες από άλλες περιοχές της Ελλάδας, δημιουργούν μια κιβωτό αυθεντικών σπόρων. Τους προμηθεύονται από αυτόνομους καλλιεργητές στην Ελλάδα και στην Αλβανία.
Σπόρους καλαμποκιού –μου ανέφερε τρεις διαφορετικές ποικιλίες, σταριού, κριθαριού και βρώμης –αρχαίες ποικιλίες, όσπρια, ζαρζαβατικά και σπόρους οπωροφόρων δέντρων.
Όσοι γελάσουν με μια τέτοια προσπάθεια ή τη θεωρήσουν ήσσονος σημασίας σε σχέση με τις επερχόμενες εκλογές και την περιβόητη και τόσο καταιγιστική τωρινή οικονομική κρίση, είναι είτε ανόητοι (και μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι) είτε κοντόφθαλμοι είτε διεφθαρμένοι.
Και πιθανότατα δεν έχουν ακούσει ποτέ για τη Monsanto, τον codex alimentarius και τον πρόσφατο αμερικανικό νόμο S510. Ίσως μάλιστα να νομίζουν και ότι το “laissez faire”, είναι γαλλικό παιδικό τραγούδι.
~~
Αρχίζοντας από τα πιο παλιά:
Ο κώδικας alimentarius -ή διατροφικός κώδικας- νομοθετήθηκε το 1893 στην Αυστροουγγαρία για την ευκολότερη εκδίκαση υποθέσεων διατροφής και τροφίμων.
Έμεινε σε αχρηστία πολλά χρόνια μέχρι που ενεργοποιήθηκε ξανά με τις ευλογίες του ΟΗΕ, το 1962, με το επιχείρημα της προστασίας των καταναλωτών.
Σύμφωνα με αυτόν τον κώδικα κάθε κράτος υποχρεούται να επιτρέπει την παραγωγή και την κατανάλωση μόνο των… επιτρεπόμενων φυτών-ζώων-ουσίων.
Υποχρεούται σημαίνει ότι η παρεμπόδιση ελεύθερης εισαγωγής μεταλλαγμένων σπόρων, ζώων ή χημικών ουσιών θα θεωρείται συγκαλυμμένη παρεμπόδιση του ελεύθερου εμπορίου (βλ. “laissez faire”) και θα έχει ως συνέπεια οικονομικές κυρώσεις.
~~
«Φαντασιοπληξίες και σενάρια επιστημονικής φαντασίας», θα σκεφτεί κάποιος ο οποίος βλέπει πολύ τηλεόραση και ακούει όλη μέρα τις ανοησίες των –ο θεός να τους κάνει- δημοσιογράφων.
Και όμως… Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2006 ακύρωσε την απαγόρευση της καλλιέργειας του μεταλλαγμένου καλαμποκιού τύπου ΜΟΝ810 της Monsanto.
Στην Ελλάδα και σε ακόμα έντεκα χώρες της ΕΕ που δεν έχουν επιτρέψει την καλλιέργεια του συγκεκριμένου σπόρου έχουν επιβληθεί ετήσια πρόστιμα που αφορούν στην «αυθαίρετη απαγόρευση της εισαγωγής γενετικά τροποποιημένων σπόρων.»
«Αυθαίρετη απαγόρευση» σημαίνει εθνική κοινοβουλευτική απόφαση!
Ο κώδικας alimentarius δεν αφορά μόνο τις ουσίες που επιτρέπονται, αλλά και εκείνες που απαγορεύονται, προκειμένου –πάντα- «να προστατευτούν οι καταναλωτές».
Στην Ελλάδα από την 1η Απριλίου 2006 και για τα επόμενα πέντε χρόνια κατοχυρώθηκαν –εν συντομία- τα επιτρεπτά φυτικά προϊόντα, εν συνόλω 183. Η παραγωγή, η χρήση και η κατανάλωση οποιουδήποτε άλλου θεωρείται παράνομη («για να προστατευθούν οι καταναλωτές»).
Αυτό σημαίνει ότι αν η γιαγιά σου στο βουνό χρησιμοποιεί ένα άγνωστο βότανο για να θεραπεύει τα αρθριτικά της είναι εκτός νόμου.
Και πάλι ο αλλοτριωμένος νους θα φέρει αντιρρήσεις: «Και τι θα μου κάνουν εμένα», θα πει, «αν έχω τις ντοματούλες μου στην αυλή μου;» Μάλλον δε γνωρίζει τίποτα για τον «πανέμορφο» αμερικανικό νόμο S510 που υπερψηφίστηκε πριν μερικούς μήνες από την αμερικανική γερουσία.
Στόχος αυτού του νόμου είναι πρωτίστως οι μικροί καλλιεργητές και δευτερευόντως αυτοί που καλλιεργούν για προσωπική κατανάλωση.
Για να καλλιεργήσεις οτιδήποτε (ακόμα και τις ντοματούλες σου) θα πρέπει να γραφτείς στα μητρώα της αμερικανικής υπηρεσίας φαρμάκων και τροφίμων (FDA) και να είσαι έτοιμος για τον έλεγχο. Αν η υπηρεσία διαπιστώσει ότι δεν ακολουθείς τους κανόνες της –σχετικά με τους σπόρους και τα παρασιτοκτόνα που χρησιμοποιείς- τότε θα αγοράζεις τις ντοματούλες σου από το σούπερ μάρκετ –αφού πληρώσεις το πρόστιμο.
~~
Και τι σχέση έχει η Monsanto με όλα αυτά; Ό,τι σχέση έχουν οι χρηματιστηριακές εταιρείες με την κρίση.
Η Monsanto ιδρύθηκε στο Μιζούρι (των ΗΠΑ φυσικά) το 1901. Το πρώτο της προϊόν ήταν η ζαχαρίνη και συνέχισε παράγοντας βανιλίνη, ασπιρίνη και πολλών τύπων πλαστικά.
Κέρδισε δισεκατομμύρια και με το περιβόητο DDT, το οποίο μεταπολεμικά δοξάστηκε ως το «ζιζανιοκτόνο που θα έσωζε τον κόσμο από την πείνα», μια φράση που η συγκεκριμένη εταιρία χρησιμοποιεί πολύ συχνά από τότε, για διαφορετικά προϊόντα.
Όταν το DDT απαγορεύτηκε προώθησε το νέο της ζιζανιοκτόνο, το Roundup, που σίγουρα όλοι έχουμε γευτεί σε κάποιο λαχανικό ή φρούτο και δε φταίει καθόλου για την επιδημία του καρκίνου στις μέρες μας (αυτό το τελευταίο σχόλιο να εκληφθεί ως ειρωνικό, παρακαλώ).
Αυτή τη στιγμή η συγκεκριμένη εταιρεία κατασκευάζει το 91% των μεταλλαγμένων σπόρων.
Πρωταγωνιστεί σε αμέτρητα σκάνδαλα δωροδοκίας κυβερνήσεων και αλλόκοτων μηνύσεων σε αγρότες των οποίων οι καλλιέργειες μολύνθηκαν από τους μεταλλαγμένους σπόρους της εταιρείας.
Υποστηρικτές της είναι, επιφανή άτομα όπως ο Αλ Γκορ, κάτοχος του βραβείου Νομπέλ για την ευαισθητοποίηση και τη δράση του σε περιβαλλοντολογικά θέματα.
Τα μεγαλύτερα σύγχρονα «τέρατα» της Monsanto είναι η «Τεχνολογία Εξολοθρευτής» και η «Πατέντα των Γουρουνιών».
~~
Η «Τεχνολογία Εξολοθρευτής» δεν είναι τίποτα άλλο από φυτά γενετικά τροποποιημένα ώστε να παράγουν στείρους σπόρους (ή «αυτοκαταστροφικούς σπόρους»).
Η όλη ιδέα είναι πολύ απλή –όσο και αποτρόπαια: Καλλιεργείς με τους σπόρους που αγοράζεις από τη Monsanto, μαζεύεις τη σοδιά σου και την επόμενη χρονιά –αν θες να ξανακαλλιεργήσεις- αγοράζεις καινούριους σπόρους. Αν δεν αγοράζεις δεν μπορείς να παράγεις. Είναι τόσο απλό.
Και μόλις απαγορευτούν οι λοιποί σπόροι («για την προστασία του καταναλωτή») όλοι θα είναι αναγκασμένοι να αγοράζουν τους αυτοκαταστροφικούς σπόρους της Monsanto.
Λίγα χρόνια μετά –είκοσι και πενήντα χρόνια δεν είναι πολλά- δε θα υπάρχουν άλλοι σπόροι και φυτά πέρα από αυτά που θα πρέπει να αγοράζεις.
~~
Η «Πατέντα των Γουρουνιών» χτυπάει ακόμα βαθύτερα. Η Monsanto προσπαθεί να κατοχυρώσει ως ευρεσιτεχνία την απλή εκτροφή ζώων. Έτσι που κανείς να μην μπορεί να εκτρέφει ζώα, αν πριν δεν έχει την άδεια από την FDA ή την αντίστοιχη ευρωπαϊκή-ασιατική-παγκόσμια υπηρεσία.
Ξέχνα, λοιπόν, τις κότες στο χωριό. Αν θες να φας αυγό θα πρέπει να το αγοράζεις –από το σούπερ μάρκετ πάντα.
Ίσως όλα αυτά να μοιάζουν επιστημονική φαντασία ή σκηνές από ένα πολύ μακρινό μέλλον.
Ίσως η κιβωτός των σπόρων που φτιάχνει η νουνά μου να ανατρέψει τα σχέδια της Μονσάντο. Εδώ στη μικρή Ελλάδα των διεφθαρμένων υπουργών και των προκατασκευασμένων δημοσκοπήσεων…
Και των υπεραιωνόβιων ακτιβιστριών.
