Η τρόικα απελευθερώνει!

Ίδωμεν το φως το αληθινό!

Ο Γελωτοποιός είχε τη θεία επιφοίτηση και θέλησε να μοιραστεί μαζί σας όσα ο Θεός του αποκάλυψε.

Ήρθε αυτή, η φώτιση, όχι ως περιστέρι λευκό ή κάποιο άλλο πετούμενο, αλλά με ένα άρθρο ηλεκτρονικής έκδοσης εφημερίδας (άλλοι καιροί, άλλα ήθη).

«Η τρόικα», λέγει το άρθρο, «πιέζει να βγουν στο πλειστηριασμό 100.000 σπίτια.»

Άρκεσε αυτή η φράση για να κατανοήσει ο Γελωτοποιός το μεγαλείο του σχεδίου του νεοφιλελευθερισμού.

Η τρόικα ήρθε για να μας απελευθερώσει από τα δεσμά μας, να αποτινάξει τις αυταπάτες, να μας οδηγήσει στην αυτογνωσία και τη λύτρωση.

Σκεφτείτε:

Πριν από λίγο καιρό οι περισσότεροι Έλληνες είχαν μια δουλειά. Αλλά τι δουλειά; Έκαναν μια εργασία που μισούσαν, με αφεντικά και προϊστάμενους που διαρκώς τους πλήγωναν τον αυτοσεβασμό, και ο μισθός τους ίσα που τους έφτανε για τα προς το ζην. Οκτώ ώρες (ή και εννιά ή δέκα, χωρίς φυσικά αυτές να πληρώνονται), για να είσαι σκλάβος του καταναλωτισμού και των καπιταλιστών. Χωρίς ελεύθερο χρόνο, χωρίς σχόλη, χωρίς λεφτά στο τέλος του μήνα.

Η τρόικα (και οι υπάλληλοι της στο ελληνικό κοινοβούλιο) μας απάλλαξαν από αυτή την τυραννία.

Τώρα οι περισσότεροι Έλληνες είναι ελεύθεροι να μένουν στο σπίτι τους, κοντά στην οικογένεια τους, να διαβάζουν, να μελετούν τας Γραφάς, να διαλογίζονται και να γράφουν σε μπλοκ όπως αυτό του υποφαινόμενου.

Σκεφτείτε: Τα παιδιά έπρεπε να πηγαίνουν στο σχολείο, να είναι καλοί μαθητές, να διαβάζουν και να προετοιμάζονται για τις πανεπιστημιακές σπουδές.

Ξέρετε πολλά παιδιά που τους αρέσει το σχολείο;

Η τρόικα το κανόνισε κι αυτό, εφαρμόζοντας το μοντεσοριανό σύστημα. Οι παιδικοί σταθμοί κλείνουν. Σύντομα θα κλείσουν και τα σχολεία. Τα πανεπιστήμια θα είναι ιδιωτικά και αφού κανείς δε θα έχει λεφτά να στείλει το παιδί του, θα μας φύγει το άγχος της προηγούμενης γενιάς: «Άνθρωπος αγράμματος ξύλο απελέκητο».

Άλλωστε ποιος ο λόγος να σπουδάζεις ή να πηγαίνεις σχολείο, αφού δεν πρόκειται να βρεις ποτέ δουλειά;

Τα παιδιά θα μείνουν σπίτι τους, με τους άνεργους γονείς τους και τα αδέλφια τους, να παίζουν όλη μέρα και να χαίρονται το θείο δώρο της οικογενειακής ζωής. Και μετά, όταν δε θα έχουν και σπίτι, θα ψάχνουν όλοι μαζί στους κάδους για να βρουν φαγητό. Αν αυτό δεν είναι ειδυλλιακό, τότε τι είναι;

Σκεφτείτε: Οι Έλληνες είχαμε γίνει ψυχαναγκαστικοί με την υγεία μας. Πόναγε το κεφάλι παίρναμε ασπιρίνη. Αρρώσταινε το παιδί του δίναμε αντιβίωση. (Και κάθε τόσο του κάναμε αυτά τα τόσο οδυνηρά εμβόλια.) Παθαίναμε καρκίνο, ξεκινούσαμε τις χημειοθεραπείες που μας κρατούσαν μακριά από τον Κύριο.

Οι τροϊκανοί μας λύτρωσαν με χρήση της γνωστικής-συμπεριφορικής θεραπείας. Όταν δεν έχεις φάρμακα και νοσοκομεία, καταλαβαίνεις ότι η έννοια της υγείας είναι μια ακόμα έμμονη ιδέα που πρέπει να ξεπεραστεί.

Άλλωστε ο θάνατος μηδέν εστί προς ημάς, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, αφού όταν υπάρχουμε εμείς δεν υπάρχει αυτός και τούμπαλιν.

Σκεφτείτε: Μέχρι πρότινος οι Έλληνες πίστευαν ότι σε αντίθεση με ολόκληρο τον υπόλοιπο πλανήτη δεν είναι ρατσιστές. Ότι είναι φιλόξενοι και διόλου μισαλλόδοξοι.

Η τρόικα ήρθε για να μας απαλλάξει και από τις αυταπάτες μας.

Τόσο εύκολα, φάνηκε ότι είμαστε οι πλέον ρατσιστές και μικροαστοί Ευρωπαίοι.

Σκεφτείτε: Πριν την τρόικα όλη μέρα βασανιζόμασταν από τα επίγεια αγαθά που ήταν δεμένα στο πόδι μας σαν σιδερένια μπάλα: Το αυτοκίνητο μας, το σπίτι που κληρονομήσαμε, τα ρούχα μας, τα έπιπλα μας, οι οικιακές συσκευές, το φαΐ, τις διακοπές και άλλα τόσα που δεν μας άφηναν να φτάσουμε στον αληθινό προορισμό του ανθρώπου: Την ελευθερία.

Τώρα μαθαίνουμε να ζούμε απέριττα και αληθινά, ως φιλόσοφοι, ως κυνικοί φιλόσοφοι και αναγνωρίζουμε την αξία των ανώτερων-πνευματικών αγαθών.

Σκεφτείτε: Πριν την τρόικα οι Έλληνες πιστεύανε ότι είναι αγωνιστές, γνήσια τέκνα του Μακρυγιάννη, των Παλαιολόγων και του Λεωνίδα.

Τώρα πια, ακόμα και οι πιο αμαθείς, εντρύφησαν στη φιλοσοφία του στωικισμού: «Απέχου και ανέχου». Απέχουν από τις εκλογές και τις διαδηλώσεις, ανέχονται τα πάντα.

Σκεφτείτε: Είχαμε τόσα πολλά και ήμασταν δυστυχισμένοι. Τώρα, μην έχοντας τίποτα πια, γινόμαστε πάλι ευτυχείς και πλήρεις.

Σκεφτείτε: Ζούσαμε μισές ζωές μακριά από τον Κύριο. Τώρα, με τη βοήθεια της τρόικας (και των αγαπημένων μας πολιτικών) είμαστε ένα βήμα πιο κοντά του. Είναι πιο δύσκολο να εισέλθει ένας πλούσιος στη Βασιλεία των Ουρανών, παρά να περάσει μια καμήλα από το μάτι μιας βελόνας.

Οι τροϊκανοί γνωρίζουν τα λόγια του Ιησού και μας στέλνουν μια ώρα αρχύτερα να τον ανταμώσουμε.

Αλληλούια, λοιπόν, και άβε τρόικα. Ο Κύριος μετά σου, θεία κυβέρνηση. Μας βάλατε ξανά στο δρόμο του Θεού. Σας ευχαριστούμε.