Ένας Γελωτοποιός στην Αθήνα (και το μυστικό της ζωής)

0
759

oscar-wilde-greece

Αυτό από μόνο του, το ταξίδι στην Αθήνα, θα μπορούσε να είναι μια είδηση, αφού –έτσι όπως καταντήσαμε, λοχία- το να πας μέχρι την πρωτεύουσα μοιάζει σαν τα παλιά χρόνια που έφευγε ο Μήτσος απ’ το χωριό και πήγαιναν όλοι οι συγχωριανοί του να τον ξεπροβοδίσουν.

«Να προσέχεις, Μήτσο μ’, είναι πονηροί οι πρωτευουσιάνοι (και οι καιροί)».

O tompola! O moures!

Η ανάπτυξη επέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε.

Επιστρέψαμε στη δεκαετία του ’40, με γερμανική κατοχή, σχέδιο Μάσα (όπως το Μάρσαλ, αλλά τρώνε μόνο οι πλούσιοι), εμφύλιο και η Ακρόπολη να βομβαρδίζεται πανταχόθεν.

Μην ανησυχείτε όμως. Έτσι, οπισθοδρομώντας και καρκινοβατώντας, θα φτάσουμε κάποτε και στην επανάσταση του ’21 (το 2021;), όπου ξεβράκωτοι και ξενηστικωμένοι οι Γραικοί θα πάρουν το ντουφέκι τους, θα κατεβούν τον Ομαλό και θα διώξουν τους Πασάδες –για να φέρουνε πάλι το Βασιλιά.

Και άντε πάλι απ’ την αρχή.

Κύκλους κάνει η Ιστορία, κι εμείς παραζαλισμένοι παλεύουμε να σταθούμε στα ποδάρια μας, γιατί δρυός πεσούσης πας ματατζής ξυλεύεται.03

 

Θα ροβολήσει, το λοιπόν, ο Γελωτοποιός στην Αθήνα, με σκοπό μέγα και τρανό: Την υπογραφή του νεόδμητου βιβλίου του (ευάερου κι ευήλιου), της «Λεγεώνας των Ψυχών».

Αυτό το ύψιστης πολιτιστικής σημασίας γεγονός θα λάβει χώρα σε χώρο τόσο ταιριαστό για το Γελωτοποιό:  Στο comicon-shop, Σόλωνος 128,     http://comicon-shop.gr/    , στην καρδιά της πονηρής πρωτεύουσας.

Γιατί που αλλού θα μπορούσε ένας Γελωτοποιός να υπογράψει το βιβλίο του, παρά σε ένα μέρος Κωμικόν, ένα μέρος διαποτισμένο από την ποπ κουλτούρα των κόμικς και την υποκουλτούρα (όπως τη θεωρούν οι «σοβαροί» λογοτέχνες) της επιστημονικής φαντασίας και της φανταστικής λογοτεχνίας;

Μπορείτε να τον φανταστείτε στο Μέγαρο, με τον πρωθυπούργο και τον Μπαμπινιώτη στην πρώτη σειρά να χειροκροτούν ενθουσιασμένοι;

Ή στο ίδρυμα Γουλανδρή, ανάμεσα στο συρφετό των γραβατωμένων, που πιστεύουν ότι η τέχνη είναι μια καλή επένδυση, αρκεί να ταιριάζει στο σαλόνι τους;

(Παρεμπιπτόντως και ασχέτως, δηλώνω υπεύθυνα και γνωρίζοντας τις συνέπειες του νόμου, ότι δεν έχω φορέσει ποτέ γραβάτα στη ζωή μου ούτε προτίθεμαι να το κάνω μέχρι το θάνατό μου –στην κηδεία μου ας μου φορέσουν και μίνι-φούστα, σάμπως θα το καταλάβω;)

Με την ευκαιρία της υπογραφής θα μπορέσουμε να βρεθούμε και με τους φίλους του μπλοκ -ανώνυμους, ψευδώνυμους κι επώνυμους- για να μου πείτε κατάμουτρα ό,τι θέλετε (τα χαστούκια τύπου Δήμητρας Λιάνης απαγορεύονται, μην ξεχνάτε την ahimsa) ή να αρχίσετε να δέρνετε όποιον σας πίκρανε διαδικτυακά (για τους άλλους η ahimsa δεν ισχύει, μόνο για τον imagesυποφαινόμενο).

Και επιπλέον για να μετρηθούμε: Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, άντε και φτάσαμε τους τέσσερις, να που γίναμε και πέντε κοκ.

Κανείς, βεβαίως, δεν είναι υποχρεωμένος να αγοράσει τη «Λεγεώνα» για να παρευρεθεί. Μπορώ να του υπογράψω οποιοδήποτε άλλο βιβλίο φέρει μαζί του (μέχρι και τη Βίβλο ή τον τηλεφωνικό κατάλογο), ένα cd (αν και θα προτιμούσα βινύλιο) ή ακόμα και κατάσαρκα στο στήθος (αυτό μόνο για τις γυναίκες, παρακαλώ, οι τρίχες εμποδίζουν).

Όμως ας μην έχουν μεγάλες απαιτήσεις όσοι σκοπεύουν να περάσουν, κάποιο πύρινο λόγο ή σπουδαίες σοφίες και έξυπνες ατάκες.

Όπως είπε και ο Ναμπόκοφ: «Σκέφτομαι σαν μεγαλοφυΐα, γράφω σαν συγγραφέας και μιλάω σαν παιδί».

Αυτή η κοινωνική εκδήλωση θα εκδηλωθεί εφάπαξ την επόμενη Πέμπτη, 21 Μαρτίου του 2013 (μην μπερδευτείτε και έρθετε το 2014), το απόγευμα, μετά τις 18:00 ώρες -και μέχρι να σηκωθείτε να φύγετε.

Η επιλογή της ημερομηνίας δεν είναι καθόλου τυχαία, αντιθέτως είναι διττά συμβολική:

Πρώτον, 21 Μαρτίου είναι η εαρινή ισημερία, έτσι θα ‘ναι σαν να μπαίνει η άνοιξη, αν κι αυτή η to_megalo_remali_page_32f5y6l9άνοιξη θα είναι ακριβή, όπως ήταν και «ετούτος ο χειμώνας της δυσαρέσκειας».

Δεύτερον, λίγες μέρες μετά γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου και η παλιγγενεσία του έθνους ίσως να ξεκινήσει από αυτό το μεταμοντέρνο μοναστήρι της Λαύρας, παρέα με τη Μαφάλντα, το Μεγάλο Ρεμάλι,  τον Ισοβίτη και τους υπόλοιπους ήρωες του ’21 (του 2021).

Ως τότε, αδέλφια μου, βαστάτε γερά. Η ζωή τραβάει την κατηφόρα, αλλά που θα πάει, θα σηκωθούμε πάλι, σαν νεκροζώντανοι σε ταινία του Ρομέρο, φωνάζοντας: «We want brains!»

 

Και για να μην νομίζετε ότι προσπαθώ να σας παραπλανήσω με τους τίτλους μου, θα σας πω τώρα το μυστικό της ζωής, την condition sine qua non της ύπαρξης, την αρχή των πάντων, το απαύγασμα της σοφίας, τον ακρογωνιαίο λίθο της ανθρώπινης πραγματικότητας.

Είστε έτοιμοι γι’ αυτό; Ε, τότε ακούστε ‘το:

«Συνεχίστε να αναπνέετε».