από τον Σοφοκλή Πανταζή
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(Δύο άτομα μπαίνουν σε άδειο τελεφερίκ, πάνω στα σύννεφα. Πιάνονται από τις χειρολαβές.)
ΧΙΤΛΕΡ: Ρε… πατάς το κουμπί γιατί το έβαλαν ψηλά;
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Φυσικά, καλέ μου κύριε. Ορίστε… ξεκινήσαμε!
ΧΙΤΛΕΡ: Την ευχή μου να έχεις κι αν προκόψεις χέσε με!
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Πώς είπατε; Δεν ακούω καλά με τους επιδέσμους – ας ανοίξω μια τρυπούλα.
ΧΙΤΛΕΡ: Πάνω που θα σε ρώταγα. Τί στο Τρίτο Ράιχ φοράς;
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Είναι επίσημη ενδυμασία νεκρού – τουλάχιστον αν είσαι βασιλιάς ή αυτοκράτορας.
ΧΙΤΛΕΡ: Αυτοκράτορας; Επιτέλους! Συναντώ κάποιον του επιπέδου μου!
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Μη μου πείτε! Αυτοκράτορας είστε; Τι ανέλπιστη τύχη!
ΧΙΤΛΕΡ: Σε –άτορας τελειώνει ο τίτλος μου, αλλά δε θα το συζητήσω με αγνώστους – μ’ έχουν προδώσει εμένα…
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Εμένα να δείτε! Να, πιάστε το κεφάλι μου να νιώσετε το βαθούλωμα – τώρα ποιος μου έριξε την κατραπακιά; Δεν ξέρω…
ΧΙΤΛΕΡ: Τι λες, ρε! Σε φάγανε μπαμπέσικα, ε;
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Αφήστε τι έπαθα, πάνω στο άνθος της ηλικίας μου, στα δεκαοκτώ – ούτε μια πυραμίδα δεν πρόλαβα να χτίσω! Εσείς προλάβατε να χτίσετε κάτι;
ΧΙΤΛΕΡ: Όχι… αλλά κατεδάφισα οτιδήποτε μπορούσα! Έχτισα όμως μια ιδεολογία που μπορεί να εξαλείψει τους αχρείαστους στον πλανήτη!
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Μα τον Ρα! Μήπως ήσασταν κατακτητής κατά λάθος!
ΧΙΤΛΕΡ: Ναι – και στα δύο σκέλη. Εγώ, που λες, στη σχολή καλών τεχνών ήθελα να σπουδάσω, αλλά με απέρριπταν συνέχεια. Ε, μετά έμπλεξα με περίεργες παρέες κι έκανα άλλου είδους τέχνη – δεν τη λες και καλή!
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Τι μου λέτε! Δημιουργικές ανησυχίες είχατε βλέπω. Τι θα ήταν ο κόσμος δίχως εσάς τους καλλιτέχνες; Αφήσατε έργα για να σας θυμούνται;
ΧΙΤΛΕΡ: Άφησα πίσω μου συντρίμμια, χαροκαμένους και αγρίμια. Θα με θυμούνται σίγουρα! Αν δεν ήταν αυτοί οι σύμμαχοι, θα είχα ολοκληρώσει το αριστουργηματικό έργο μου μέχρι τελευταίου πτώματος! Περασμένα μεγαλεία διηγώντας τα… Αχ, μελαγχόλησα!
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Ας αλλάξουμε θέμα, τότε. Ήσαστε καιρό εδώ;
ΧΙΤΛΕΡ: Εβδομήντα οκτώ χρόνια, αλλά μοιάζουν περισσότερα – πολύ βαρεμάρα, ρε αδερφάκι μου!
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Αφήστε, η ανία και η πλήξη δεν παλεύονται! Και δε μου λέτε, και εσείς για αίτηση μετενσάρκωσης έρχεστε στο συμπαντικό δικαστήριο;
ΧΙΤΛΕΡ: Φυσικά! Για τι άλλο; Λογικά δε θα με δεχόντουσαν, αφού είμαι λίγο καιρό εδώ, αλλά έχω πλούσιο βιογραφικό και καλό δικηγόρο – έναν παλιόφιλο απ’ τα Ες-Ες.
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Μήπως σας βρίσκεται καμιά κάρτα του; Ο δικός μου από αιώνα σε αιώνα με πάει! Είμαι στα πρόθυρα να τον απολύσω.
ΧΙΤΛΕΡ: Έχω τις κάρτες στην άλλη στολή. Εσύ, ρε, πόσο καιρό είσαι δω;
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Πολύ… Σήμερα έχω επέτειο – κλείνω 2770 χρόνια! Αν ήξερα ότι θα συναντήσω έναν κατακτητή, θα σας έφερνα τούρτα.
ΧΙΤΛΕΡ: Δεν πειράζει – είμαι vegetarian, ξέρεις. Άσε που δε μου μπαίνουν οι στολές. 2770 χρόνια, ε; Χαρά στο κουράγιο σου!
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Αφήστε, περνάω ένα δράμα! Αντιλαμβάνεστε τι ‘ναι να κυκλοφορείς τυλιγμένος με επιδέσμους τόσους αιώνες;
ΧΙΤΛΕΡ: Γιατί, ρε, δεν τους βγάζεις να πάρεις λίγο τον αέρα σου;
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Μια εικόνα χίλιες λέξεις. Μπορείτε να ξετυλίξετε εδώ; Ευχαριστώ.
ΧΙΤΛΕΡ: Μα τους χίλιους βομβαρδισμούς! Αποτρόπαιο θέαμα! Και το λέω εγώ που διασκέδαζα σε Άουσβιτς και Νταχάου! Κάτσε να σε τυλίξω παιδάκι μου…
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Είδατε τι τραβάω; Πώς να κυκλοφορήσω έτσι; Μόνο στα reunion των Φαραώ βγάζω τους επιδέσμους.
ΧΙΤΛΕΡ: Φαραώ, είπες; Κι έλεγα τι μου θυμίζεις! Έχω λίγη άνοια, ξέρεις, λόγω μιας σφαίρας που διαπέρασε το μυαλό μου.
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Σφαίρα; Τις προάλλες γνώρισα τον Γκάντι κι έμαθα τι είναι σφαίρα. Σας δολοφόνησαν κι εσάς;
ΧΙΤΛΕΡ: Όχι ακριβώς… Ας πούμε απλά ότι δεν ήθελα να δώσω αυτή την ευχαρίστηση σε κανέναν. Ας αλλάξουμε θέμα καλύτερα.
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Φυσικά. Στην αίτηση σας έχετε δηλώσει συγκεκριμένη μορφή ή τυχαία; Το λέω διότι η συγκεκριμένη μορφή χρειάζεται πολλά μόρια πρότερου βίου.
ΧΙΤΛΕΡ: Συγκεκριμένη μορφή, φυλή και εθνικότητα, βέβαια! Καλύτερα να μείνω εδώ για πάντα παρά να ενσαρκωθώ σε κάτι άλλο – α πα πα!
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Φτάσαμε… Καλή τύχη, αγαπητέ μου!
ΧΙΤΛΕΡ: Καλή επιτυχία, Φαραώ – και χωρίς επιδέσμους!
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Ο ευγενικός χαρακτήρας σας με σκλαβώνει. Εις το επανιδείν, φίλτατε.
(Βγαίνουν απ’ το τελεφερίκ… Επιστρέφουν λίγη αιωνιότητα αργότερα.)
ΧΙΤΛΕΡ: Φαραώ… το κουμπί.
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Συγχωρέστε την αδιανόητη αβλεψία μου, αλλά είμαι ενθουσιασμένος! Πατάω.
ΧΙΤΛΕΡ: Να υποθέσω καλά νέα;
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Υπέροχα νέα, αγαπητέ μου! Η αίτηση εγκρίθηκε! Είστε καλεσμένος, φυσικά, στο αποχαιρετιστήριο πάρτι μου.
ΧΙΤΛΕΡ: Θα το ήθελα πολύ, αλλά η Εύα, η γυναίκα μου, δεν μ’ αφήνει να βγαίνω τα βράδια. Θα πάρεις τη μορφή που αιτήθηκες, τελικά;
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Ναι – θα γίνω αετός!
ΧΙΤΛΕΡ: Αετός; Νομίζω ότι έμεινες καιρό τυλιγμένος κι έχει μουχλιάσει το μυαλό σου – δεν πας καλά!
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Απεναντίας, καλοσυνάτε συνοδοιπόρε! Συγχρωτίζομαι τόσους αιώνες με ανθρώπους, που δε θέλω πλέον να ξαναζήσω ανάμεσά τους – καλύτερα μόνος στα βουνά παρά μαζί τους σε παλάτια.
ΧΙΤΛΕΡ: Ο καθένας με τα βίτσια του. Χα χα!
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Χαρούμενος φαίνεστε! Γελάει μέχρι και το μουστάκι σας – αν αυτό είναι μουστάκι κι όχι τετραγωνισμένο μπιμπίκι. Η αίτηση σας εγκρίθηκε, φαντάζομαι!
ΧΙΤΛΕΡ: Στραβομάρα… μουστάκι είναι! Και η αίτηση μου απορρίφθηκε.
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Χαλαρά το πήρατε – θαυμάζω την αντιμετώπισή σας! Περίεργο, όμως, γιατί σήμερα προέδρευε ο Άγιος Πέτρος – ο καλύτερος δικαστής που θα μπορούσε να τύχει.
ΧΙΤΛΕΡ: Ξέρεις… υπήρξε μια μικρή παρεξήγηση με τη φυλή του – χα χα!
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Πιο περίεργο είναι που γελάτε μ’ αυτό – μου διαφεύγει κάτι; Συγχωρέστε με αν γίνομαι αδιάκριτος.
ΧΙΤΛΕΡ: Θα σου εξηγήσω… Έχω συγκεντρώσει περισσότερα μόρια από οποιονδήποτε στην ιστορία των αιτήσεων μετενσάρκωσης, γι’ αυτό κανονίστηκε άλλη εκδίκαση που θα απουσιάζει ο Πετράκης, και τότε… θα ενσαρκωθώ σε οποιαδήποτε μορφή επιλέξω – έτσι διαβεβαίωσαν οι άλλοι δικαστές τον δικηγόρο μου.
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Α, για αυτό είστε χαρούμενος. Δεν μπορώ να φανταστώ τί κάνατε ώστε να έχετε ρεκόρ μορίων!
ΧΙΤΛΕΡ: Θυμάσαι που είπα για χαροκαμένους; Ε, εξαιτίας μου πέθαναν 55.000.000 άνθρωποι – αυτό είναι το ρεκόρ μου. Γι’ αυτό θα με στείλουν πίσω επειγόντως!
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Τώρα όντως νιώθω το μυαλό μουχλιασμένο! Ομολογώ πώς δεν καταλαβαίνω.
ΧΙΤΛΕΡ: Οι Θεοί, Φαραώ, αντίθετα από ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι, τρέφονται με τη δυστυχία, τον πόνο, την απόγνωση των ανθρώπων – γι’ αυτό μας εκτρέφουν στη γη, για να κάνουν τσιμπούσια απ’ την επίπονη ζωή μας.
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Η σφαίρα που διαπέρασε το μυαλό σας, σας έχει κάνει μεγαλύτερη ζημιά από την άνοια – τι παλαβομάρες λέτε; Οι Θεοί είναι καλοί και φροντίζουν και αγαπούν τους ανθρώπους.
ΧΙΤΛΕΡ: Αυτό ακριβώς θέλουν οι Θεοί να πιστεύουν οι άνθρωποι, ώστε ν’ αντέχουν τις κακουχίες της ζωής και ν’ αντλούν τις φρούδες ελπίδες τους απ’ αυτούς, όσο εκείνοι χορταίνουν από το νέκταρ των αρνητικών συναισθημάτων τους, που τόσο λατρεύουν.
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Ήσαστε ένας επικίνδυνος ψυχοπαθής, κι ελπίζω να μη φύγετε ποτέ από δω πέρα! Σε λίγο θα μου πείτε ότι είστε ο «εκλεκτός».
ΧΙΤΛΕΡ: Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, ρε Φαραώ. Φυσικά και είμαι ο «εκλεκτός!» Αυτή τη φορά, στον προσεχή επίγειο βίο μου, θα φέρω δυστυχία και πόνο σε ακόμα περισσότερους ανθρώπους – εκατοντάδες εκατομμύρια θα πεθάνουν εξαιτίας μου με την υπάρχουσα τεχνολογία.
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Θα γυρίσω πίσω για να ενημερώσω τον Άγιο Πέτρο – δε θα επιτρέψω να γυρίσετε στη γη και να–
ΧΙΤΛΕΡ: Ο Πετράκης είναι ένας ακόμα εξαπατημένος – ουδεμία επιρροή ασκεί στους Θεούς. Κάποιος είπε: «Ο Θάνατος είναι η φυσική διεργασία όπου όλα τα έμβια όντα μπαίνουν στο χωνευτήρι ώστε να αναπαραχθούν με ποικιλομορφία» – εγώ, Φαραώ, απλώς επισπεύδω την ανακύκλωση!
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Μου προκαλείτε απέχθεια – θα έπρεπε να ντρέπεστε και όχι να επαίρεστε κατά αυτόν τον τρόπο. Ευτυχώς που θα γίνω αετός και θα γλιτώσω από σας!
ΧΙΤΛΕΡ: Δεν μπορεί, κάπου θα σε πετύχω με τις πυρηνικές βόμβες μου…
ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΟΝ: Ναι… φτάνει να μην είναι ψηλά το κουμπί τους. Σας εύχομαι τα χειρότερα – κακό ψόφο να ‘χετε! Δόξα τω Ρα, φτάσαμε…
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Το “θεατρικό” έγραψε ο Σοφοκλής Πανταζής, στο πλαίσιο του Συνεργείου Δημιουργικής Γραφής
