-
«Μάσκα δεν έχω να γυρνώ στο καρναβάλι ετούτο»
2. «Τρελές χαρές, βουβές φωνές
Βγάλε τη μάσκα σου και δες.» Active Member
3.“Μην κλαις, φαντάζει μάταιο τώρα
Που πέσανε τα πέπλα τα ξαφνικά
Πως θες να σ΄αγαπήσουνε με τούτο το σημάδι
Που σκάλισες στη μάσκα σου κρυφά.” Διάφανα Κρίνα
4. Μάσκα είναι ό,τι καλύπτει το πρόσωπό σου.
5. Μάσκα είναι ό,τι καλύπτει τη ψυχή σου.
6. Αγάπα τη μάσκα που φοράς
Και μην την υποτιμάς
Γιατί στα θέλω σου σε οδηγεί
Μέχρι να είσαι έτοιμος να βγει.
7. Στο χρόνο μηδέν σου σε υποδέχτηκαν όλοι με τις πράσινες εκτός η μητέρα σου που φορούσε μια άχρωμη οξυγόνου.
Όταν αρρώστησες, μάσκα εισπνοών.
Όταν απήγγειλες το πρώτο σου ποίημα ήταν μια χάρτινη σαν αστέρι.
Θυμάσαι τότε που γέλασες με τον κλόουν στο πάρτι και τότε που τρόμαξες στις άποκριες με τον συμμαθητή σου που φόρεσε το σκελετούλη; (Ή και αντίστροφα τρόμος-γέλιο. Δεν θυμάσαι)
Στο σχολείο την φορούσες με την μπλούζα σου όταν βαριόσουν και με το κασκόλ όταν κρύωνες.
Στην εφηβεία για να καλύψεις την ακμή.
Πρίν το πρώτο σας ραντεβού για να λάμπεις.
Τους χειμώνες που ήθελες να το παίξεις σκιέρ και τα καλοκαίρια που νόμιζες πως ήσουν δύτης.
Την είδες στο θέατρο μα σε μάγεψε στο σινεμά.
Έμαθες πως στη Βενετία είναι αριστοκρατική και στη Σομαλία σεμνή.
Τα Σαββατοκύριακα την είδες στο γείτονα στις ηλεκτροκολλήσεις και τις καθημερινές σε αγνώστους στις πορείες.
Τη φοράει ο οδοντίατρος στο τρόχισμα, ο αθλητής στη ξιφασκία, ο μελισσοκόμος στα δάση κι ο Ρομά Άγιος Βασίλης κάθε Χριστούγεννα.
Στη σκόνη και στον ήλιο.
Ακόμα και στον ύπνο την χρειάζεσαι με τις αϋπνίες σου.
E, και το πρωί για τους μαύρους κύκλους σου.
Κάθε μέρα ζωγραφίζεις τη μάσκα σου ωραία με σκιές.
Καθώς βγάζεις τη μάσκαρα και πριν βάλεις τη μάσκα ματιών είναι η ευκαιρία σου να σε δεις κατάματα.
Γιατί μετά έρχεται η αντιρυτιδική.
Και ξαφνικά μάσκα αναζωογόνησης.
Η τελευταία σου μάσκα θα είναι το σεντόνι.
Τέλος χρόνου.
8. Στο δεύτερο χρόνο μηδέν πάλι ήσουν γυμνός από μάσκες.
Σε υποδέχτηκε η μάσκα ευγενείας. Μετά της λογικής και της φρονιμάδας.
Στο σχολείο για πρώτη φορά του συμβιβασμού καιι της υπακοής.
Στη γειτονιά της σιωπής.
Αντιλαμβάνομαι ότι στην εφηβεία η μάσκα της αποδοχής ήταν εσωτερικά αιχμηρή.
Καλά, όταν ερωτεύτηκες της τρέλας.
Στη πρώτη σου δουλειά της ταπείνωσης.
Μεγαλώνοντας, η μάσκα της εμπειρίας και της σοφίας που μεταξύ μας δεν εφαρμόζουν και τόσο καλά αφού αφήνουν πάντα κάποια κενά για λάθη.
Ύστερα αν ήσουν τυχερός του μέτρου και της ικανοποίησης.
Στο δεύτερο τέλος χρόνου σαν έτοιμος από καιρό σα θαρραλέος αποχαιρέτα την τη μάσκα που χάνεις. Η μάσκα σ΄έδωσε τ΄ωραίο το ταξίδι κι ήδη το κατάλαβες οι μάσκες τι σημαίνουν. (Καβαφική έμπνευση)
9. «Μάσκα δεν έχω να γυρνώ στο καραναβάλι ετούτο.» Θανάσης Παπακωνσταντίνου
10.Μάσκες έχεις πολλές, μα φρόντισε να προλάβεις να γυρίσεις το καρναβάλι ετούτο.
11.Όλη σου η ζωή πίσω από μάσκες.
12. Όλη σου η ζωή μια μάσκα που ξεγελά το θάνατο. Μα πριν πέσει σαν αστραπή προλαβαίνεις. (Το είπε κι ο Καζαντζάκης.)
13. Ξέρεις γιατί όλοι φοβούνται τον έρωτα;
Επειδή είναι η πιο ανάποδη και μυστήρια μάσκα.
Αν την φορέσεις σε αφήνει γυμνό κι ακάλυπτο.
Αν την βγάλεις νομίζεις πως προστατεύεσαι.
14.Λένε πως ο Έρωτας ζει με μάσκες από τότε που χτυπήθηκε από τα ίδια του τα βέλη κι αγάπησε τη θνητή Ψυχή. Ευτυχώς Ψυχή μου, στο φως του κεριού είδες ποιος είναι ο Έρωτας κι έμαθες πως εγκαύματα, φυλακές και δοκιμασίες δεν έχουν τόση σημασία αν στο τέλος ο Δίας είναι με το μέρος σας.
15. «Φανέρωσέ μου τη μάσκα που κρύβεις
Κάτω απ΄τη μάσκα που φοράς.» Τρύπες
16. Κι αν όλες οι μάσκες δεν σε κάλυψαν, το ακάλυπτο πρόσωπό σου είναι η έτοιμη μάσκα που μπορεί να σε προστατέψει.
17. Η μάσκα σου σε κρύβει γιατί σε ξέρει καύτερα απ’όλους.
18.Μάγισσα μάσκα.
19.Με αυτήν δεν εξαφανίζεσαι αλλά είσαι και αόρατος.
20.Ενώ εσύ μιλάς , δεν είναι τα λόγια σου.
21.Μπορεί να αντικαταστήσει ό,τι σου λείπει.
22.Μπορεί να αφαιρέσει ό,τι σου περισσεύει.
23.Δεν έχει μυαλό αλλά σκέφτεται.
24.Δεν έχει καρδιά αλλά αισθάνεται.
25.Συσκευή χωρίς μπαταρίες αλλά μπορεί να λειτουργεί για πάντα.
26.Αυτό που δίνει νόημα στη μάσκα έιναι ο σκοπός της.
Το υλικό δεν παίζει ρόλο στην αντοχή της.
Μόνο ο χρήστης της, εσύ, ξέρεις πόσο θα αντέξει.
27.Δανείζεται τα μάτια σου αλλά βλέπει με τα δικά της.
28.Ακούει με τα αυτιά σου αλλά δεν μπορεί να ακούσει ό,τι κι εσύ.
29.Αν θέλεις να ξεχάσουν όλοι τα λάθη σου, τις ηδονές σου και τις αδυναμίες σου δεν έχεις παρά να την φοράς. Μπορείς να γίνεις αμέσως αυτός που μισείς ή αγαπάς.
30.Δεν είναι μέλος του σώματός σου αλλά αν την αποχωριστείς το σώμα σου ίσως θρηνήσει σαν ακρωτηριασμένο.
31.«Ήρταν οι μάσκες.» Βλέπω κάτι παράξενα όνειρα την φιλενάδα να μου εξηγεί το έθιμο.
32.Η μάσκα μόλις έπεσε. Μην περιμένεις άλλα πια για μάσκες.
~~~~~~~~~~~~
Το κείμενο έγραψε η Μαρίνα Σ, στο πλαίσιο του Συνεργείου Δημιουργικής Γραφής
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
1. Μουσική.. Τι είναι η μουσική;
2. Θαύμα. Μουσική είναι αυτό που βγαίνει αυτή τη στιγμή από τα ηχεία του υπολογιστή μου. Γυρίζω ένα κουμπί και ξεκινάει, το γυρίζω από την άλλη και σταματά.
3. Πόσο πιο όμορφη και γεμάτη, αλήθεια, μπορεί να κάνει τη ζωή μας ένα μικρό τετράγωνο μαύρο πραγματάκι που ονομάζεται ηχείο;
4. Είναι παράξενο. Ακούς ένα σύνολο από νότες κι αυτομάτως σου δημιουργούνται
τόσα συναισθήματα. Ένα τραγούδι μπορεί να εκφράσει τόσα διαφορετικά πράγματα
κι ας μην έχει λόγια. Ας μην λέει τίποτα.
5. Αίσθηση. Δεν μπορώ να δω τη μουσική. Κι όμως υπάρχει. Είναι εδώ, στο χώρο, μαζί μου.
«Κι εκείνοι που χορεύουν περνιούνται για τρελοί απ’ όσους δεν μπορούν να ακούσουν τη μουσική».
– Φρήντριχ Νίτσε
6. Σιωπή. Κι αν ήμασταν κωφάλαλοι; Θα νιώθαμε μουσική; Η σιωπή είναι μουσική;
7. Διάβαζα τις προάλλες μια ιστορία για τον Γιόχαν Γιόχανσον. Ο Γιόχανσον έχει γίνει γνωστός κυρίως για τα soundtrack που έχει γράψει. Ο Αρονόφσκι, που εκτιμούσε την δουλειά του, του ζήτησε να γράψει το soundtrack για την νέα του ταινία, το “mother”.
Ο Γιόχανσον, αφού δούλεψε για πάνω από ένα χρόνο στο soundtrack, κατά τη διάρκεια μιας δοκιμαστικής προβολής της ταινίας συνηδειτοποίησε ότι η ταινία ήταν καλύτερη χωρίς μουσική. Κι έτσι έπεισε τον Αρονόφσκι και διέγραψαν τα πάντα.
8. Ραδιόφωνο. Μουσική είναι κι αυτό που βγαίνει από ένα ραδιοφωνάκι, ένα τρανζιστορακι, μια τηλεόραση, ένα όργανο, ένα τραγουδιστή, μια χορωδία.
9. Μουσική μπορεί να βγει κι από απλά, καθημερινά πράγματα. Οι STOMP έγιναν γνωστοί γιατί η μουσική τους χαρακτηρίζεται από τα ασυνήθιστα όργανά τους: κουτάλες, κατσαρόλες, παλιοσίδερα, νεροχύτες, τενεκέδες, σκούπες, φαράσια, σωλήνες, τραπέζια, καρέκλες, χέρια και πόδια.
10. Πώς ανακαλύφθηκε η μουσική; Ποιά ήταν η πρώτη μελωδία που παίχτηκε; Πώς ήταν το πρώτο όργανο; Ανακαλύφθηκε κατά λάθος ή ήταν το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της έκφρασης από κάτι που είχαμε μέσα μας κι έπρεπε να βγει;
11. Φίλος. Η μουσική είναι ο καλύτερος φίλος μου. Περάσαμε αμέτρητα βράδια παρέα, μαζί με τους άλλους κολλητούς μας, το ραδιοφωνάκι και τον χαμηλό φωτισμό.
12. Πολλές όμορφες στιγμές. Τραγουδήσαμε παρέα, διασκεδάσαμε παρέα, ήπιαμε παρέα, γελάσαμε παρέα, συγκινηθήκαμε παρέα, κλάψαμε παρέα, αγαπήσαμε παρέα.
13. Σταθερά. Υπήρχε μια περίοδος που ήμασταν αχώριστοι. Περνούσαμε όλη την ημέρα μαζί, κοιμόμασταν μαζί, ξυπνούσαμε μαζί.
Κι αν πλέον δεν είμαστε όλη μέρα μαζί, κι αν έχουμε να βρεθούμε καιρό, ένα πράγμα παραμένει αναλλοίωτο στη σχέση μας : η αγάπη μεταξύ μας. Είναι η δική μας σταθερά
14. Ένωση. Η μουσική έχει πολλές μορφές και όψεις. Υπάρχει η Jazz, Blues, Pop,
Rock, Metal, Latin, Reggae, Country, Soul, House, Disco, Hip-Hop κλπ. Κι αν άθελά της οδηγεί σε διχόνοια κάποιες φορές, αυτό δεν είναι δικό της φταίξιμο. Η μουσική φτιάχτηκε για να φέρνει κοντά τους ανθρώπους .
15. Ζούμε μέσα στη μουσική. Γεννιόμαστε μέσα στη μουσική, μεγαλώνουμε και πεθαίνουμε μαζί της. Από τα πρώτα τραγουδάκια που ακούμε ως βρέφη μέχρι τα μοιρολόγια που μας συνοδεύουν στο μεγάλο ταξίδι μας, όλα γύρω μας είναι μουσική.
16. Αίσθηση. Μουσική είναι το κλάμα του νεογέννητου (για τους γονείς του). Μουσική είναι το γέλιο των παιδιών, η φωνή των αγαπημένων σου ή το γάβγισμα του αγαπημένου σου σκυλου, το γουργούρισμα της γάτας όταν την χαϊδεύεις στην αγκαλιά σου. Υπάρχει μια έκφραση γι’ αυτό. Ακούγεται, λέμε, σαν μουσική στ’ αφτιά μου.
16. Μουσική είναι ο ήχος του κουδουνιού της πόρτας όταν έχεις παραγγείλει φαγητό.
17. Δύναμη. Η μουσική είναι παντοδύναμη. Μπορεί να προκαλέσει μνήμες, να σε κάνει να θυμηθείς κάτι που νόμιζες πως είχες ξεχάσει, να σε ωθήσει να κάνεις κάτι που θεωρείς τρελό ή παράλογο, να σε ξυπνήσει κι ας μην έχει καφεΐνη, να σε νανουρίσει κι ας μην νυστάζεις, να τρέξεις ένα ακόμα χιλιόμετρο, να σου δώσει θάρρος να κάνεις το βήμα παραπάνω, να σε κάνει να αγαπήσεις μια ταινία, να ψάξεις ένα βιβλίο, να ρωτήσεις, να μάθεις, να αναρωτηθείς.
18. Ίντερνετ. Στη σημερινή εποχή είναι πολύ εύκολο να βρεις και να ακούσεις τα πάντα. Το θεωρούμε πλέον δεδομένο ότι θα μπούμε στο YouTube ή στο spotify και θα ακούσουμε μουσική ή θα δούμε κάποιο βιντεοκλίπ. Δεν ήταν πάντα έτσι. Στην Π(ρο) Ι(ντερνετ) εποχή, το να έχεις πρόσβαση στη μουσική σήμαινε τακτικές επισκέψεις στα δισκάδικα της περιοχής. Το να μπορέσεις να δεις και το βιντεοκλίπ του αγαπημένου σου κομματιού (αν υπήρχε) ήταν αρκετά δύσκολο τότε.
19. Δισκάδικα. Ήταν ωραίες οι επισκέψεις στα δισκάδικα. Ερχόσουν σε επαφή με κόσμο με τα ίδια κοινά και ενδιαφέροντα, ανταλλάσατε προτάσεις και επιρροές, άκουγες καινούρια πράγματα, κι έφευγες με το χαμόγελο στα χείλη έχοντας αγκαλιά τον δίσκο που έψαχνες και περίμενες πώς και πώς να κυκλοφορήσει.
20. Ερωτήσεις. Τι μουσική μας αρέσει; Γιατί συνήθως μας «κολλάνε» εκείνα τα τραγούδια που δεν μας αρέσουν; Γιατί μας αρέσει αυτό το τραγούδι κι όχι το άλλο; Γιατί αυτό το είδος μουσικής κι όχι το άλλο; Κι αν κάτι τώρα δεν μου αρέσει, μπορεί να μου αρέσει αργότερα; Μπορώ να μάθω να το αγαπάω;
21. Αν ζούσαμε σε ένα κόσμο χωρίς μουσική, πόσα πράγματα θα χάναμε;
θα μαθαίναμε να χορεύουμε; θα διασκεδάζαμε; θα είχαμε έθιμα, γιορτές και πανηγύρια; θα είχαμε κιθάρες και όργανα; τα μιούζικαλ θα ήταν βουβά;
22. Συναίσθημα. Τι είναι η μουσική; Φανταστείτε ένα κουτί. Αυτό το κουτί είναι ο κόσμος. Γεμίστε αυτό το κουτί με μικρές μπάλες. Αυτές οι μπάλες είμαστε εμείς. Τώρα γεμίστε αυτό το κουτί με τις μπάλες μέχρι επάνω με νερό. Όπως το νερό είναι αυτό που δένει τα πάντα μεταξύ τους, έτσι και η μουσική είναι αυτή που ενώνει τους ανθρώπους με τον κόσμο και δίνει νόημα στη ζωή μας, αφού είναι αυτή που ενώνει, που «δένει» τις εμπειρίες μας και μας φέρνει πιο κοντά με το να προκαλεί το συναίσθημα.
23. Πόσες φορές δεν έτυχε να διαβάσεις ένα βιβλίο, να ακούσεις ένα τραγούδι, ή να δεις μια ταινία και να νιώσεις ότι ο συγγραφέας-στιχουργός-σεναριογράφος μιλάει για σένα; Είναι σκέψεις που τις έχεις σκεφτεί κι εσύ, συναισθήματα που τα ‘χεις νιώσει, σκηνές που έχεις ζήσει. Και νιώθεις έκπληξη. Και ταυτίζεσαι. Και νομίζεις ότι είναι το κείμενο-τραγούδι-θεατρικό που σε αλλάζει. Ότι αυτό σε βοηθάει να βρεις το δρόμο σου.
Όμως δεν είναι ο άλλος. Είσαι εσύ, που βρήκες κάτι δικό σου μέσα στα λόγια του άλλου.
~~~~~~~~~~~~~
Το κείμενο έγραψε ο Δημήτρης Π, στο πλαίσιο του Συνεργείου Δημιουργικής Γραφής.
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η φωτογραφία είναι της Inge Morath
