Πριν από κάποια δισεκατομμύρια χρόνια δεν υπήρχε απολύτως τίποτε στον κόσμο.
Ούτε καν το ΠΑΣΟΚ.
Κάπου εκεί λοιπόν ακούστηκε ένα δυνατό “Bang!”. Ήταν η σαμπάνια που άνοιξε το Σύμπαν για να γιορτάσει τη δημιουργία του.
Βέβαια ακριβώς πριν από αυτό το “Bang!” ακούστηκε ένα λιγότερο δυνατό “Gang!”, όταν το πρώτο μπουκάλι σαμπάνιας έπεσε από τα χέρια του ήδη μεθυσμένου Σύμπαντος. Επειδή όμως οι δύο αυτές λέξεις θα εμφάνιζαν κάποια αναπάντεχα αποτελέσματα σε όποιον αναζητούσε στο Google πληροφορίες για τη δημιουργία τους Σύμπαντος, οι αστροφυσικοί αποφάσισαν να ονομάσουν το γεγονός αυτό “Big Bang”.
Είναι πλέον επιστημονικά αποδεδειγμένο πως το Σύμπαν έκανε αρκετές μαλακίες υπό την επήρεια αλκοόλ. Δημιουργία αντιύλης, δημιουργία Μαύρων Τρυπών, αποστολή μηνυμάτων σε πρώην παράλληλα σύμπαντα είναι μόνο λίγα από αυτά.
Το μόνο πράγμα όμως για το οποίο πραγματικά μετάνιωσε, είναι η δημιουργία της Γης. Βλέπετε, ακολουθώντας την οδηγία του Χέμινγουεϊ τη δημιούργησε μεθυσμένος, αλλά όταν την επόμενη μέρα ξεμέθυστος προσπάθησε να τη διορθώσει ήταν ήδη πολύ αργά.
Το Σύμπαν αποπειράθηκε κατά καιρούς να διορθώσει το σφάλμα του, προσπαθώντας να καταστρέψει τη Γη. Σε καμία από αυτές τις προσπάθειες όμως δεν ήταν νηφάλιο, οπότε πάντα κάτι συνέβαινε και η Γη επιζούσε, δυστυχώς για όλους.
Μετά από αμέτρητες αποτυχίες, το Σύμπαν αποφάσισε τελικά να γεμίσει ένα μπολ με ποπ κορν και να αράξει στον Γαλαξία GN-z11, παρακολουθώντας τους κατοίκους της Γης να προσπαθούν να την καταστρέψουν μόνοι τους.
Όσο περιμένουμε λοιπόν τα αποτελέσματα αυτής της εξαιρετικής προσπάθειας των γήινων —μέχρι στιγμής, τα πάνε περίφημα!— ας παρακολουθήσουμε την τελευταία αντίστοιχη απόπειρα που έκανε το Σύμπαν.
~ . ~
—Γαμώ την Παγγαία! Αυτός ο μετεωρίτης έρχεται καρφί κατά πάνω μας! Πρέπει να ειδοποιήσω γρήγορα τους υπόλοιπους!
Κατέβηκε από την κορυφή του βουνού σχεδόν κουτρουβαλώντας και πήγε αμέσως στην Αβελί.
—Αβελί, γρήγορα! Ένας μετεωρίτης έρχεται κατά…
—Η απάντησή μου είναι… Όχι!
—Ε, τι πράγμα;
—Λέω, Ρεξ, πως ακόμα και αν αυτός ο “μετεωρίτης” θα καταστρέψει σε λίγο τον πλανήτη, και πάλι δε θα κάνω σεξ μαζί σου.
Ο Ρεξ την κοίταξε έκπληκτος.
—Μα τι σου συμβαίνει Αβελί;
—Κουράστηκα Ρεξ. Φτάνει. Την πρώτη φορά ήταν το “επικίνδυνο ηφαίστειο” που θα εκρήγνυτο “από στιγμή σε στιγμή”. Τότε ήμουν και λίγο τσιμπημένη μαζί σου, οπότε σε πίστεψα και κάναμε σεξ. Τη δεύτερη φορά ήταν το “γιγαντιαίο τσουνάμι” που θα μας έπνιγε “μέσα σε λίγες μέρες”. Πλέον είχα τις αμφιβολίες μου —δεν ήξερα καν τι είναι το τσουνάμι— αλλά είπα να σου δώσω άλλη μία ευκαιρία. Ε λοιπόν αν κάνω την ίδια μαλακία και τρίτη φορά, θα είμαι απλά ηλίθια.
—Αβελί, το ομολογώ, ήταν τουλάχιστον ανώριμο εκ μέρους μου να σε κοροϊδέψω έτσι. Όμως τώρα σου λέω την αλήθεια, απλά κοίτα στον ουρανό…
—Ρεξ, σε παρακαλώ, σταμάτα. Μη με τυραννάς άλλο.
Ο Τυραννόσαυρος Ρεξ έσκυψε το κεφάλι και με αργά βήματα βγήκε έξω από τη σπηλιά.
Η Αβελίσαυρος πήρε μια βαθιά ανάσα. Είχε αντισταθεί στα παιχνίδια του Ρεξ, του “μεγάλου κυνηγού”, και ένιωθε καλά γι’ αυτό.
~ . ~
“Γαμώ τον Ιουράσιο και το πάρκο του”, σκέφτηκε ο Ρεξ. “Αυτά παθαίνεις ανεγκέφαλε όταν όλη την ώρα είσαι πειράγματα, καραγκιοζιλίκια και ψεματάκια. Τώρα δε θα σε πιστεύει κανείς…”
Ένας βοσκός τάιζε τα πρόβατά του σε ένα κοντινό χωράφι. Μόλις είδε τον Ρεξ, έτρεξε γρήγορα στο χωριό να προειδοποιήσει τους κατοίκους για τον ερχομό του δεινοσαύρου. Κανείς όμως δε του έδωσε σημασία, καθώς ο βοσκός τους κορόιδευε συχνά με τον “δεινόσαυρο που καταφθάνει στο χωριό” και που ποτέ δεν εμφανίζονταν. Του έκλεισαν όλοι τις πόρτες από τις καλύβες στα μούτρα, αγνοώντας τις κραυγές αγωνίας του.
Τρέχοντας πανικόβλητος από καλύβα σε καλύβα και βρίσκοντάς τες όλες σφαλιστές, ο βοσκός κρύφτηκε πίσω από ένα βράχο. Ο Ρεξ τον βρήκε και τον έκανε μια χαψιά. Όταν δεν ήταν καλά ψυχολογικά, πάντα κατέληγε να τρώει κακής ποιότητας φαστ φουντ.
“Έλα Ρεξ ηρέμησε”, είπε στον εαυτό του. “Το θέμα είναι σοβαρό. Βάλε στην άκρη τον εγωισμό σου και πάνε μίλα στα παιδιά. Ναι, έκανες τις μαλακίες σου και με αυτούς, και δε θα είναι καθόλου εύκολο. Όμως το μέλλον της κοινότητας προέχει. Είσαι και Λέων στο ζώδιο γαμώτο σου, συμπεριφέρσου ανάλογα.”
~ . ~
Ο Ρεξ έφτασε έξω από τη μεγάλη σπηλιά στο κέντρο του δάσους. Χτύπησε με δύναμη την ουρά του στον τοίχο· τα χέρια του ήταν πολύ μικρά για να φτάσει να χτυπήσει το κουδούνι.
—Άλλοοοος, ακούστηκε μία φωνή από το βάθος της σπηλιάς.
—Πω ρε φίλε, πότε θα σταματήσεις αυτό το αστείο; ρώτησε ο Ρεξ.
—Όταν θα σταματήσεις κι εσύ να ζητάς από τις κοπελίτσες να σε βοηθήσουν να αυνανιστείς, επειδή τα χέρια σου είναι μικρά και δε μπορείς, ανωμαλόσαυρε.
Ο Αλλόσαυρος εμφανίστηκε μέσα από ένα σύννεφο καπνού.
—Πώς κι απ’ τα μέρη μας Ρεξάκο; Χρόνια και ζαμάνια. Δε πιστεύω να ήρθες να ζητήσεις συγγνώμη; είπε ο Αλλόσαυρος. Έπειτα τράβηξε μια τζούρα και φύσηξε τον καπνό στα μούτρα του Ρεξ, ο οποίος άρχισε να ξεροβήχει.
—Δεν έχω χρόνο για αστειάκια, Αλ. Από στιγμή σε στιγμή ένας μετεωρίτης θα χτυπήσει την πεδιάδα μας και πρέπει να δράσουμε άμεσα.
—Εσύ δεν έχεις χρόνο για αστειάκια; Ο Σεφερλήσαυρος; Τι έγινε, σταμάτησες να βλέπεις κύκλους και έγινες κυριλέ; Παιδιά, για ελάτε έξω, ένας φίλος ήρθε απόψε απ’ τα παλιά.
Η γη άρχισε να τρίζει καθώς βήματα πελώριων θηλαστικών πλησίαζαν.
—Τι έγινε ρε Αλ, ποιος… Ω, τι έκπληξη! ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ! βροντοφώναξε ο Βροντόσαυρος.
—Βρε βρε, καλώς τον Ρεξ τον δεινό… κυνηγό. Τι λέει Ρεξ, έμαθες πως έχω καινούργια σύντροφο και ήρθες να της την πέσεις; είπε ο Τρικεράτοπας. Είχε χωρίσει τρεις φορές· στην τελευταία, ήταν ο Ρεξ αυτός που είχε παράλληλη σχέση με την σύντροφό του.
—Μπρο, Τρίκη, κι εγώ χαίρομαι που σας βλέπω. Το θέμα όμως αυτή τη φορά είναι σοβαρό, είπε ο Ρεξ.
—Γιατί Ρεξ, γαμώ τα κέρατά μου, δεν ήταν σοβαρό θέμα το γεγονός πως μου έφαγες την κοπέλα;
—Ή δεν ήταν σοβαρές οι επιχειρηματικές ιδέες που είχες, από τις οποίες ακόμα περιμένω να μου επιστρέψεις τα δανεικά; Πώς το λέγαν εκείνο το φοβερό αντιπιτυριδικό σαμπουάν που είχες σκεφτεί… το ΟύλΤΡεξ; Ή εκείνο το υγρό πλυντηρίου, το ΠλυνΤ-Ρεξ; είπε ειρωνικά ο Βροντόσαυρος.
—Κοίτα Μπρο, ήταν καλές ιδέες, απλά υπήρξαν κάποια μικρά τεχνικά θέματα…
—Παιδιά ας σοβαρευτούμε, είπε ο Αλ. Ο αγαπητός μας φίλος ο Ρεξ ήρθε να μας ενημερώσει πως σε λιγάκι ένας μεγάλος πλανήτης…
—Μετεωρίτης, τον διόρθωσε ο Ρεξ.
—Συγνώμη Μεγάλε Αστρονόμε, μετεωρίτης, θα χτυπήσει εδώ το σπίτι μας σε κάνα τεταρτάκι και μεις θα γίνουμε απολιθώματα.
—Πωπω ρε μαν, άλλος την πίνει άλλος την ακούει! φώναξε ο Βροντόσαυρος.
—Ρε Ρεξ, πιες κάνα τσιγαράκι να χαλαρώσεις, είπε ο Τρικεράτοπας.
—Ντάξει παιδιά, κατάλαβα, δεν ενδιαφέρεστε να σώσετε τις ζωές σας. Τελικά όντως το τσιγάρο μπορεί να σκοτώσει.
—Μην ανησυχείς για μας Ρεξ. Θα πάρουμε μία καλή πόζα να βγούμε ωραίοι στα απολιθώματά μας.
~ . ~
—Τέλεια. Όλα είναι τέλεια. Ένας μετεωρίτης πολλές φορές μεγαλύτερος από την κοιλάδα θα πέσει πάνω μας και κανείς δε με πιστεύει. Για άλλη μια φορά πρέπει να δράσεις μόνος σου Ρεξ.
Ο Ρεξ ξεκίνησε προς το βουνό με το κεφάλι σκυμμένο. Προσπάθησε να πιάσει τα χέρια του πίσω από την πλάτη, όπως κάνουν αυτοί που σκέφτονται.
Ούτε τα χέρια του έφταναν, ούτε είχε κανέναν αξιόλογο εγκέφαλο.
—Τι σκατά μπορώ να κάνω; Το μόνο που ξέρω είναι πως θέλω όσο τίποτε να ανέβω στο βουνό και να σταματήσω τον μετεωρίτη. Σύμπαν, πληζ κάνε τα κουμάντα σου και συνωμότησε μαζί μου για να το πετύχω.
Ξαφνικά άρχισε να βρέχει καταρρακτωδώς. Η βροχή ήταν βαριά, πηχτή, και κατάμαυρη. Τα ερεβώδη ρυάκια που κατέβαιναν από το βουνό γλιστρούσαν πολύ, κάνοντας την ανάβαση του Ρεξ πολύ δύσκολη.
~ . ~
Λίγο νωρίτερα, το Σύμπαν ήταν για άλλη μία φορά κομμάτια και προσπαθούσε να πιει ένα σφηνάκι με σκοτεινή ύλη. Όχι παραδόξως, το περιεχόμενο του γλίστρησε και έπεσε πάνω στην Γη.
Πήγε να βρίσει, όμως συνειδητοποίησε ότι δεν είχε δημιουργήσει κάτι αρκετά κατάλληλο για να κατευθύνει την οργή του σε αυτό. Τότε του ήρθε για πρώτη φορά η ιδέα της δημιουργία του Χριστιανισμού.
Προς το παρόν όμως αρκέστηκε να βρίσει τον εαυτό του και πήγε να ξαναγεμίσει το σφηνάκι.
~ . ~
—Ρε Σύμπαν, τι σκατά, βαρήκοο είσαι; Τι είναι αυτή η κατάμαυρο πράγμα που βρέχει; Να με βοηθήσεις ζήτησα, όχι να μ…
Ο Ρεξ παραπάτησε και έπεσε κάτω. Κοίταξε γύρω του. Όλος ο κάμπος ήταν μαύρος. Κάθε σπιθαμή γης, κάθε δέντρο, λίμνη, ζώο, ήταν καλυμμένο με αυτό το μαύρο υγρό.
Δε μπορούσε να ξεχωρίσει απολύτως τίποτα. Το σκότος είχε καταπιεί τα πάντα.
Προσπαθούσε ήδη πάρα πολύ ώρα να καταφέρει να σηκωθεί με τα μικροσκοπικά του χέρια, βρίζοντας όποιο είδος δεινοσαύρου ήξερε, όταν άκουσε τον εκκωφαντικό ήχο του μετεωρίτη που πλησίαζε την κοιλάδα με ασύλληπτη ταχύτητα.
Ο Ρεξ σαυροκατάπιε. “Αυτό ήταν λοιπόν…”.
Ο γιγαντιαίος όγκος κοσμικής ύλης έφτασε από πάνω του.
Και έπειτα σταμάτησε.
Έμεινε απλά εκεί πάνω, στον ουρανό.
~ . ~
—Εδώ δε θα έπρεπε να είναι; Δε μπορεί, δεν έχασα κάποια στροφή, πήγαινα απλά ευθεία.
Ο μετεωρίτης κοίταξε από κάτω του. Μία απέραντη μαυρίλα.
—Πού σκατά είναι; Οι περιγραφές που μου έδωσε ήταν για έναν πλανήτη καταπράσινο γεμάτο ζωή, με βουνά, πεδιάδες, λίμνες και ζώα. Εδώ δεν υπάρχει απολύτως τίποτα.
Έμεινε για αρκετή ώρα εκεί πάνω, μετέωρος, προσπαθώντας να αποφασίσει τι θα κάνει.
—Α ρε Σύμπαν, πάλι κομμάτια ήσουν όταν μου έδινες τις οδηγίες…
~ . ~
Ο Ρεξ θα ορκιζόταν πως είδε τον μετεωρίτη να παραμένει ακίνητος για λίγη ώρα, πολύ ψηλά πάνω από το κεφάλι του. Και έπειτα, σαν να άλλαξε γνώμη, συνέχισε την πορεία του προς άλλη κατεύθυνση.
Δε κατάλαβε ποτέ τι ακριβώς έγινε, ούτε τι ήταν αυτό το μαύρο υγρό.
Όμως η σύγκρουση με τον πλανήτη είχε αποφευχθεί.
—Σύμπαν, είσαι ωραίος ρε συ! Θενκς για το…
Ο Ρεξ πέθανε αιφνιδίως από ανακοπή καρδιάς.
Δε πέρασε και λίγα, για να λέμε την αλήθεια.
~ . ~
Εκατομμύρια χρόνια αργότερα, οι άνθρωποι ακόμα αδυνατούν να εξηγήσουν την προέλευση του μαύρου αυτού υγρού που βρέθηκε δίπλα στους δεινοσαύρους.
Απλά το ονόμασαν “πετρέλαιο” και άρχισαν να το καίνε, συνεχίζοντας την αξιέπαινη προσπάθειά τους να καταστρέψουν τη Γη μία ώρα αρχύτερα.
Μέχρι στιγμής, τα πάνε περίφημα!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Το διήγημα nonsense έγραψε ο Γιώργος Μαργαρίτης, στο πλαίσιο του Συνεργείου Δημιουργικής Γραφής.
Για περισσότερο nonsense επισκεφτείτε το μπλογκ του gmargari.wordpress.com
