από τον Κεβ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Με το που άνοιξε τα μάτια του, έπιασε το κινητό. Σχεδίασε το γραμμικό συνδυασμό και το ξεκλείδωσε. Τα μάτια του ζορίζονταν αλλά έπρεπε να ξυπνήσει σιγά σιγά. Βρήκε τις εφαρμογές και πάτησε το μπλε σηματάκι με το άσπρο f. Δεν είχε ειδοποιήσεις. Πώς και γιατί δεν είχε; Δεν επέμεινε, σπάνια συνέβαινε αυτό. Άρχισε να σκρολάρει.
You can take your time. But if you come to me, I’ll show you the most beautiful love ever. Δε τη γνώριζε τη ταινία.
Ιοκάστη Καρακατσάνη, Κατερίνα Παπανικολάου, Γεωργία Μιχαλοπούλου, Ελένη Πιλιτσίδου. Δεν πρόσθεσε καμία. Απλά κοίταζε.
Το hack γνωστό, το τενεκεδάκι παλιό. Κάντο μοσχομιριστό μετατρέποντας το… Δε γουστάρει διαφημίσεις. Τις προσπερνάει κατευθείαν.
Σκρόλαρε και ξανασκρόλαρε.
Ξεσκεπάστηκε και σηκώθηκε αργά. Έβγαλε από τη τσάντα το αποσμητικό και το κούνησε τρεις τέσσερις φορές πάνω κάτω. Το πασάλειψε στις μασχάλες και πήγε προς τη βρύση. Έπιασε την οδοντόκρεμα και την πίεσε λίγο να εξέλθει στη βούρτσα. Κάτω δεξιά μέσα, κάτω δεξιά έξω, κάτω κέντρο μέσα, κάτω κέντρο έξω, κάτω αριστερά μέσα, κάτω αριστερά έξω. Κλειστή γνάθος και δεξιά πάνω κάτω, κέντρο πάνω κάτω, αριστερά πάνω κάτω. Ξανά ανοιχτή, πάνω δεξιά μέσα, πάνω δεξιά έξω, πάνω κέντρο μέσα, πάνω κέντρο έξω, πάνω αριστερά μέσα, πάνω αριστερά έξω. Κι έφτυσε το μείγμα. Ξέπλυνε το στόμα του κι έκλεισε τη βρύση.
Έβαλε τη μπλούζα και μετά το τζιν. Κούμπωσε τη ζώνη και τράβηξε τις κάλτσες μέχρι τα μέσα της γάμπας. Φόρεσε παπούτσια, φούτερ, ετοίμασε τη τσάντα κι έχωσε τα κλειδιά στη τσέπη του μπουφάν. Άνοιξε τη πόρτα, βγήκε και κλείδωσε. Κατέβηκε από τα σκαλιά και βγήκε στο πεζοδρόμιο. Ήταν δυο λεπτά το μετρό από το σπίτι. Κατέβηκε στη στάση και περίμενε τρία λεπτά υπομονετικά μέχρι να έρθει. Μπήκε οριακά σπρώχνοντας και πιάστηκε από ένα σημείο με δυσκολία. Δε φόραγε ακουστικά όπως οι υπόλοιποι. Δε του άρεσε η μουσική το πρωί. Ήθελε να βλέπει τις μουτσούνες των γκρινιάρηδων χωρίς περαιτέρω αποσπάσματα.
Κατέβηκε στη στάση Εθνική Βιβλιοθήκη και ανέβηκε από τις κυλιόμενες. Περπάτησε ευθεία μέχρι το περίπτερο κι έκανε αριστερά στο παράδρομο. Πέρασε την είσοδο της πολυκατοικίας και περίμενε το ασανσέρ. Πάτησε το πέντε. Ένα… δύο… τρία… τέσσερα… πέντε. Έσπρωξε τη πόρτα και προχώρησε στο γραφείο. «Καλημέρα». «Καλημέρα» του απάντησαν όλοι μαζί. Κι έκατσε στην άδεια θέση δίπλα από το συνάδελφο. «Τι λέει;». «Καλά μωρέ, εσύ;». «Καλά κι εγώ». Έπιασε το τηλέφωνο και ξεκίνησε.
Πληκτρολόγησε τον πρώτο αριθμό στη λίστα. «Ναι γεια σας από την ελέκτρικομ σας τηλεφωνούμε σας ενδιαφέρει μήπως η μείωση του λογαριασμού ρεύματος;». «Όχι, ευχαριστώ πολύ». «Ναι γεια σας από την ελέκτρικομ σας τηλεφωνούμε σας ενδιαφέρει μήπως η μείωση του λογαριασμού ρεύματος;». «Ρε άντε αποκεί πρωινιάτικα». «Ναι γεια σας από την ελέκτρικομ σας τηλεφωνούμε σας ενδιαφέρει μήπως η μείωση του λογαριασμού ρεύματος;». «Όχι». Ναι γεια σας από την ελέκτρικομ σας τηλεφωνούμε σας ενδιαφέρει μήπως η μείωση του λογαριασμού ρεύματος… Ώσπου να φτάσει η ώρα του διαλείμματος.
Άφησε το τηλέφωνο κάτω και βγήκε στο μπαλκόνι. Άνοιξε το κινητό.
Thank you next γιατί ροχάλιζε σαν τέρας και δεν έλεγε να φτιάξει το στραβό διάφραγμα.
Σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. 40 οι νεκροί έως τώρα. Αναμένονται περισσότεροι.
Για καφέ, μπραντς, σνακ,φυσικούς χυμούς, ροφήματα, γλυκά, και πολλά ακόμη… ο νούμερο ένα προορισμός είναι…
Σκρόλαρε και ξανασκρόλαρε.
Μπήκε μέσα με το τέλος του διαλείμματος και συνέχισε. «Ναι γεια σας από την ελέκτρικομ σας τηλεφωνούμε σας ενδιαφέρει μήπως η μείωση του λογαριασμού ρεύματος;». «Μας έχετε πρήξει ταρχίδια». «Ναι γεια σας από την ελέκτρικομ σας τηλεφωνούμε σας ενδιαφέρει μήπως η μείωση του λογαριασμού ρεύματος;». «Για πείτε μου δυο λόγια παραπάνω». «Με το που παραγγείλετε η συσκευή θα φτάσει άμεσα στο χώρο σας, την τοποθετείται σε οποιαδήποτε πρίζα του σπιτιού κι αυτή μειώνει σταδιακά τη κατανάλωσή σας». «Και πώς ακριβώς γίνεται αυτό;». «Μισό λεπτάκι θα σας δώσω να μιλήσετε με τον μηχανικό μας, θα σας εξηγήσει ο ίδιος λεπτομερώς». Και παρέδωσε το τηλέφωνο στον προϊστάμενο. Ήταν η ευκαιρία του αυτή. Πληρωνόταν με το κομμάτι. Εάν δε πούλαγε ούτε ένα χαμένη η μέρα. Δύσκολο αλλά μπορούσε να συμβεί.
«Μπράβο σου το πουλήσαμε». Καμιά αίσθηση ικανοποίησης. Παρά μόνο ανακούφισης. Πρέπει να συνεχίσει. «Ναι γεια σας από την ελέκτρικομ σας τηλεφωνούμε σας ενδιαφέρει μήπως η μείωση του λογαριασμού ρεύματος…
Μετά από μπόλικα βρισίδια και απορρίψεις είχε καταφέρει να πουλήσει άλλο ένα. Έβγαζε δηλαδή τα έξοδα της μέρας. «Καλή συνέχεια». «Καλή συνέχεια» του απάντησαν όλοι μαζί.
Πάτησε το κουμπί και περίμενε το ασανσέρ. Μπήκε μέσα και στράφηκε προς τη πόρτα. Πέντε… τέσσερα… τρία… δύο… ένα… Βγήκε και παρατήρησε πως είχε κιόλας νυχτώσει. Η μέρα είχε τελειώσει. Έκανε αριστερά μέχρι το περίπτερο και από εκεί συνέχισε στο κεντρικό μέχρι το μετρό. Κατέβηκε τις κυλιόμενες, χτύπησε το εισιτήριο και περίμενε υπομονετικά στη στάση. Μπήκε οριακά σπρώχνοντας και πιάστηκε από ένα σημείο με δυσκολία. Δε φόραγε ακουστικά όπως οι υπόλοιποι. Δε του άρεσε η μουσική το βράδυ. Ήθελε να βλέπει τις μουτσούνες των γκρινιάρηδων χωρίς περαιτέρω αποσπάσματα.
Χτύπησε το εισιτήριο ξανά, βγήκε έξω και προχώρησε για το σπίτι. Άνοιξε τη πόρτα της εισόδου κι ανέβηκε τα σκαλιά. Ξεκλείδωσε και μπήκε μέσα. Ακούμπησε τα κλειδιά στο τραπέζι, άδειασε τη τσάντα και κρέμασε το μπουφάν στη κρεμάστρα δίπλα από τη πόρτα. Έβγαλε τα παπούτσια και τα ακούμπησε δίπλα από το καναπέ. Το φούτερ το άφησε πάνω στη καρέκλα του γραφείου κι άνοιξε το θερμοσίφωνα. Στο ενδιάμεσο έβαλε νερό σε μια κατσαρόλα και το ακούμπησε στο μάτι. Ξάπλωσε στο καναπέ για δύο λεπτά, ώσπου να βράσει το νερό.
Σηκώθηκε, περπάτησε μέχρι τη κουζίνα και πρόσθεσε τα μακαρόνια. Περίμενε υπομονετικά τρία λεπτά κι έκλεισε το μάτι. Σήκωσε τη κατσαρόλα, τη πήγε προς το νεροχύτη κι έπιασε το σουρωτήρι. Τα γλίστρησε αργά στο σουρωτήρι και το κράτησε ώσπου το νερό να αρχίσει να σταγονίζει. Τα πέρασε στο πιάτο και τους έριξε έτοιμη σάλτσα που είχε στο ψυγείο από χτες. Άφησε τις κατσαρόλες και τα σουρωτήρια όπως ήτανε και πήγε προς το σαλόνι να φάει εκεί. Άνοιξε την ίδια κωμική σειρά, που πλέον σταμάτησε να μετράει πόσες φορές την έχει δει, με τους 5 ή 6 φίλους (όσοι είναι τέλος πάντων, δεν έχει σημασία αυτό) να περνάνε τη ζωή τους σε ένα μπαρ ή σε μια καφετέρια, στο σαλόνι ενός σπιτιού ή στη κουζίνα ενός άλλου και να κάνουν ανοησίες. Οι οποίες τις πρώτες 4 φορές που την είχε δει του φαινόντουσαν αστείες όντως. Τώρα πια απλά κοιτάζει. Συνήθεια είναι.
Άφησε το πιάτο στο τραπεζάκι του σαλονιού και μπήκε για μπάνιο. Άνοιξε το νερό να το φέρει στη κατάλληλη θερμοκρασία. Λίγο πιο ζεστό ακόμα. Λίγο ακόμα. Κι έγινε πολύ ζεστό τώρα. Καίει. Απ’ την αντίθετη τώρα. Λίγο πιο κρύο. Είναι ακόμα ζεστό αλλά προτιμάει να το αφήσει εκεί από το να ξαναπαγώσει. Ακουμπάει το ντους στη βάση και λούζει τα μαλλιά. Κάτω από το ζεστό νερό σκέφτεται συνήθως. Τι θα κάνει αύριο. Ή τι δεν έκανε σήμερα. Ο χρόνος του περνάει θαρρείς με το σχεδιασμό των πράξεων ή τη μετάνοια των χαμένων ευκαιριών. Ζωή κουμπωμένη στο μυαλό. Κουμπωμένη στο μυαλό.
Όταν βγει θα τον έχει πιάσει η κούραση. Αυτή η βαριά που πέφτει πάνω σου σα το κουβάλημα ενός φορτίου κενού. Που δε ξέρεις γιατί είναι βαρύ. Πώς μπορεί να γίνει το κενό βαρύ;
Θα ξαπλώσει και θα ανοίξει το κινητό.
Φωτογραφίες από τα γενέθλια της Νατάσσας Σουλτάτου. Τούρτες, φορέματα και χοροί. Έγινε 48.
Αυτή τη Κυριακή πάρτι με την Κέιτ Μπούζοκ. Επιστρέφουν τα κυριακάτικα πάρτι δυναμικά. Η Σλοβένα ντι τζέι είναι έτοιμη να σας καθηλώσει.
Βιντεάκι του λούμπεν.
Σκρολάρει και ξανασκρολάρει. Μέχρι τα μάτια του να κλείσουν και να αποκοιμηθεί.
***
Με το που άνοιξε τα μάτια του, έπιασε το κινητό. Σχεδίασε το γραμμικό συνδυασμό και το ξεκλείδωσε.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Το διήγημα έγραψε ο Κεβ, σαν μια άσκηση πάνω στη λογοτεχνία του Παράλογου.
Η φωτογραφία είναι του Hoepker Thomas
