Μια γυμνόστηθη γυναίκα απ’ τη χαμένη Ατλαντίδα

0
375


Αυτή η εικόνα δεν έχει ιδιότητα alt. Το όνομα του αρχείου είναι santorinh-copy-1024x841.jpg(από τον Γελωτοποιό)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η εικόνα στ’ αριστερά δεν είναι αρχαία, είναι προϊστορική. Ένα αληθινό ταξίδι στον χρόνο, 3.700 χρόνια πίσω.
Είναι αυθεντική νωπογραφία (ζωγραφική σε νωπό τοίχο) που είχε κάνει μια ζωγράφος στο Ακρωτήρι της Θήρας – Σαντορίνη τη λέμε τώρα.

Δείτε πώς η καλλιτέχνιδα έχει ξεπεράσει την ακαμψία των αιγυπτιακών μορφών (Walk like an Egyptian, Bangles) κι έχει φτιάξει κάτι τόσο εκφραστικό.
Οι αρχαίοι Έλληνες θα το ανακαλύψουν ξανά μετά από χίλια χρόνια, στην κλασική περίοδο.

Δείτε το πολύχρωμο αεράτο φόρεμα (ή μήπως είναι παντελόνα;), τις ζώνες της μέσης, τον έναστρο ουρανό από πάνω της… Δείτε το στήθος της.

                                   ~~{}~~

Θυμάμαι ότι στο σπίτι της γιαγιάς μου υπήρχε ένα μπρούτζινο αγαλματάκι με τη Θεά με τα Φίδια, από την Κνωσό – ανήκουν στην ίδια περίοδο. Αυτό που είχε κάνει εντύπωση στον οκτάχρονο εαυτό μου, ήταν το φόρεμα, που άφηνε ακάλυπτο το στήθος.

Χωρίς να υπάρχουν ιστορικά στοιχεία, πολλοί ερευνητές (πχ Ρόμπερτ Γκρέηβς) υποστηρίζουν ότι εκείνη την περίοδο υπήρχε μητρογραμμικό σύστημα.
Οι γυναίκες ήταν το ανώτερο φύλο, τα παιδιά της μητέρας έπαιρναν το όνομά της, υπήρχαν αρχόντισσες, ιέρειες (όχι άντρες ντυμένοι με φούστες) και η μέγιστη θεότητα ήταν θηλυκή (Γαία, Ρέα, Κυβέλη, Τίαματ-Θαλάττη, Ουατζέτ, Αστάρτη…)

Υποθέσεις είναι αυτά, αλλά το φόρεμα της γυναίκας από τη Σαντορίνη δείχνει πολλά.

Ο γυναικείος μαστός είναι σύμβολο ζωής και αφθονίας. Εκείνη την εποχή οι γυναίκες (ίσως μόνο οι ιέρειες της μόδας), κυκλοφορούσαν με το στήθος ακάλυπτο.

Σήμερα, αν μια γυναίκα βγάλει το βυζί της για να ταΐσει το μωρό της δημοσίως, θα βρεθούν πολλοί ηλίθιοι και ηλίθιες, που θα προσβληθούν στη θέα αυτή.
Κι αυτά γίνονται στον δυτικό κόσμο. Σε κάποιες μουσουλμανικές χώρες οι γυναίκες δεν επιτρέπεται ούτε τα μαλλιά τους να δείξουν – τις φυλακίζουν, τις σκοτώνουν.

Μήπως η ανθρωπότητα πηγαίνει προς τα πίσω;

                                                           ~~{}~~

Στο Ακρωτήρι δεν βρέθηκαν σκελετοί ανθρώπων. Αυτό σημαίνει ότι οι κάτοικοι εγκατέλειψαν την πόλη πριν τη μεγάλη έκρηξη – σε αντίθεση με την Πομπηία.
Οι ηφαιστειολόγοι είναι σίγουροι ότι η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης ήταν πιο ισχυρή από εκείνη του Κρακατόα (που θεωρείται η ισχυρότερη σε ιστορικούς χρόνους).

Ο Πλάτωνας στο βιβλίο του «Τιμαίος» αναφέρεται στην Ατλαντίδα.

Η Ατλαντίδα ήταν ένα νησί στη μέση του ωκεανού, όπου επικρατούσε απόλυτη ειρήνη, υπήρχαν πολυώροφες κατασκευές (τριώροφα έχουν βρεθεί στο Ακρωτήρι), κι οι άνθρωποι είχαν φτάσει στο ανώτερο επίπεδο τις τέχνες και τη φιλοσοφία.

Ο Πλάτωνας απέχει απ’ την καταστροφή της Θήρας χίλια χρόνια, όσο εμείς απ’ το 1024. Εμείς έχουμε γραπτά κείμενα από τότε. Ο Πλάτωνας αναφέρεται σε μια προφορική παράδοση χιλίων χρόνων.

Αυτό είχε μείνει στο συλλογικό ασυνείδητο των ανθρώπων, χίλια χρόνια μετά, για τον πολιτισμό στο Ακρωτήρι: Ατλαντίδα, το αποκορύφωμα του ανθρώπινου πολιτισμού

ΥΓ: Ο πίνακας στα δεξιά είναι σύγχρονος (δεν μπόρεσα να βρω το όνομα της ζωγράφου).
Πέρα απ’ τη ζωντάνια των χρωμάτων είναι κατώτερος απ’ την προϊστορική νωπογραφία.

Παρατηρήστε το πρόσωπο της Θηράσιας γυναίκας, την έκφραση – φοράει και σκουλαρίκια κρίκους! Τα μπράτσα της, τους ώμους.

Δείτε το στήθος της παλιάς και της νέας απεικόνισης. Το προϊστορικό είναι πιο αληθινό, έχει βάρος.
Το καινούριο είναι προσαρμοσμένο στη νέα πραγματικότητα του πλανήτη μας – λίγη χειρουργική πάντα βοηθάει.