Γράμμα της μικρής μου εαυτής στη μεγάλη.
Όταν μεγαλώσεις, μη σταματήσεις να τρως παγωτά. Μην σταματήσεις να μετράς τα παγωτά που τρως κάθε μέρα το καλοκαίρι. Χθες έφαγα περισσότερα παγωτά και από την Χριστίνα και από τον Μάριο. Και να τρως παγωτό μόκα στην παραλία. Χθες πήγα και έφαγα με τον μπαμπά ένα τεράστιο παγωτό μόκα σε ένα μεγάλο ποτήρι. Πάνω είχε και κομματάκια σοκολάτας. Αυτά είναι τραγανά και κάνουν τσικ τσικ όταν τα βάζεις στο στόμα σου.
Να πηγαίνεις κάθε Κυριακή σινεμά. Ο Κινγκ Κονγκ είναι φανταστικός. Τον βλέπω συχνά στον ύπνο μου. Είμαι σε μια μεγάλη πόλη με ουρανοξύστες , μάλλον Αμερική είναι και εμφανίζεται πίσω από ένα μεγάλο ουρανοξύστη και μας κυνηγάει. Τέτοια αγωνία που νοιώθω , δεν μπορώ να την περιγράψω. Το πιο ωραίο όμως όνειρο , να ονειρεύεσαι ότι πετάς.
Α και να σου πω. Μάθε να πετάς με αεροπλάνο. Το έκανε ο ξάδελφος του μπαμπά που ζει στην Αυστρία. Έχει μάθει να πετάει, πως το είπε μονοκινητήριο νομίζω, κάπως έτσι αεροπλάνο. Να το κάνεις. Εγώ ρώτησα την μαμά και μου είπε σήμερα, ότι δεν κάνουν μαθήματα στα παιδιά να πετούν με αεροπλάνο. Να το κάνεις λοιπόν αυτό. Θα είναι συναρπαστικό.
Μην σου ξεφύγει τίποτα συναρπαστικό. Έχω γράψει σε ένα χαρτί όλα τα συναρπαστικά πράγματα που δεν με αφήνουν να κάνω επειδή είμαι μικρή. Θα ήθελα να φάω και πάνω από 6 παγωτά την μέρα, αλλά την προηγούμενη εβδομάδα με έπιασε η κοιλιά μου. Μπορεί να υπάρχουν παγωτά που όσα και να φας δεν σε πονάει η κοιλιά σου.
Να πεις στην Χρύσα να σε παίζει όταν μεγαλώσεις. Τώρα δεν μου δίνει σημασία. Την μέρα που έχυσα την κολόνια της στην τουαλέτα άρχισε να τσιρίζει. Έπρεπε κάτι να κάνω να μου δώσει σημασία. Αλλά τσίριζε δύο ώρες. Αγόρασε της μία κολόνια και καλύτερη από αυτήν που έριξα, να της την δώσεις και να πεις συγγνώμη, δεν έχω λεφτά να αγοράσω κολόνια, το χαρτζιλίκι μου είναι μικρό.
Μόνο Μυρτώ μπορώ να πάρω. Ωραία η Μυρτώ, φοράει η μαμά. Όταν θα έχεις λεφτά πάρε πολλές Μυρτώ, πάρε 20 μπουκάλια κάποτε μπορεί να την βαρεθούν και να μην την φτιάχνουν.
Επίσης να μην κλέβεις καραμέλες από την τσάντα της μαμάς. Έφαγα 4 την προηγούμενη φορά και ήμουν όλη την νύχτα στην τουαλέτα. Ποιος αγοράζει τέτοιες καραμέλες. Που σε κάνουν να πηγαίνεις συνέχεια στην τουαλέτα.
Είμαι πολύ ζωηρή λέει η μαμά. Μα όταν την βλέπω με τα ρολά στο κεφάλι είναι πολύ αστεία. Η μαμά μου η τρελή καθαρίζει με ρολί της λέω και με κυνηγάει με την παντόφλα . Ζήτα της συγνώμη όταν είσαι μεγάλη . Πες της ότι αστείο είναι. Μην θυμώνει και στο μέλλον αν της το πεις.
Να μην κοιμάσαι ποτέ το μεσημέρι. Δεν μου αρέσει σαν ιδέα. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να κοιμάμαι το μεσημέρι. Μπορεί να ξαπλώνω και να κάνω ότι κοιμάμαι, ή αν πω στην μαμά θα παίζω ήσυχα με αφήνει να μην κοιμάμαι, αλλά δεν καταφέρνω να κάνω πάντα ησυχία, τι να κάνω έβαλα το λάστιχο ανάμεσα σε δύο καρέκλες και πηδούσα. Τα πιο διασκεδαστικά πράγματα κάνουν θόρυβο.
Μην πετάξεις ποτέ τις Λιλίκες. Κάθε μήνα μου αγοράζει ο μπαμπάς και μία. Το πιο ωραίο τεύχος είναι η Λιλίκα ταξιδεύει. Πολύ συναρπαστικό, μπαίνει σε ένα αεροπλάνο και πάει σε άλλες χώρες. Απ το η Λιλίκα νοικοκυρά χίλιες φορές καλύτερο.
Να φοράς ζακέτα όταν κάνει κρύο, γιατί εμένα μου το λέει η μαμά αλλά βαριέμαι να κουβαλάω την ζακέτα μου, γιατί όταν τρέχω ιδρώνω και δεν μπορώ με αυτή την βρωμοζακέτα στα χέρια. Και να πεις στον μπαμπά αν κοιμάσαι στην πολυθρόνα μπροστά στην τηλεόραση να σε παίρνει αγκαλιά να σε βάζει στο κρεβάτι σου. Ακόμα κι αν είσαι ανάποδα στην πολυθρόνα με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω.
Να δίνεις σε όποιον σου ζητήσει το ποδήλατο σου. Ο Χρηστάκης που έχει ωραίο ποδήλατο δεν μας το δίνει να κάνουμε βόλτες. Δεν θέλω να παρακαλάω αυτόν τον ηλίθιο να μου δώσει το ποδήλατο του να πάω βόλτα. Μου είπε ο μπαμπάς θα μου κάνει δώρο ποδήλατο στην γιορτή μου. Περιμένω πως και πως.
Αλλά όχι όταν έχει τανκς στο δρόμο. Η μαμά μου είπε όταν έχει τανκς στο δρόμο μην κρύβεσαι ποτέ πίσω από την πολυθρόνα. 3 ώρες με έψαχναν με την Κα Σοφία την γειτόνισσα όταν είχε τανκς στο δρόμο. Εγώ ήμουν 3 ώρες πίσω από την πολυθρόνα. Ήθελα να δω πόση ώρα θα με ψάξουν.
Και ο μπαμπάς μετά με την επισράτεση έφυγε και γω στεναχωρήθηκα, θα του πεις κομμένη η… επιστράτευση, ουφ το είπα δύσκολη λέξη. Κομμένη η επιστράτευση στο μέλλον. Βέβαια έχασε το τάγμα του και γύρισε πίσω. Δεν του αρέσει ο στρατός του μπαμπά. Είχε ένα τεράστιο χαμόγελο μέχρι τα αυτιά όταν γύρισε και με πήρε αγκαλιά και με γύριζε γύρω γύρω. Η μαμά γελούσε με την καρδιά της. Τρόμαξε και η μαμά με την επιστράτευση. Άντε βλακείες τώρα, ποιος θέλει να πάει στον πόλεμο;
Να μην κάνεις πράγματα που δεν σου αρέσουν όταν θα είσαι μεγάλη. Εγώ κάνω κάποια επειδή δεν με αφήνουν να κάνω του κεφαλιού μου. Εσύ όμως να κάνεις του κεφαλιού σου. Υποσχέσου μου.
~~{}~~
Γράμμα της μεγάλης εαυτής μου στην μικρή.
Σκέφτομαι συχνά τι ωραία που περνούσα όταν ήμουν μικρούλα. Να ξέρεις ακόμη μου αρέσουν τα παγωτά, απλά δεν βρίσκεις πια κανέναν να τα μετράει, αυτά είναι ανόητα παιχνίδια για τους μεγάλους, πρέπει να είσαι σοβαρός , μετρημένος και οπωσδήποτε λογικός. Φυσικά τώρα όπως καταλαβαίνεις δεν είναι τόσο σπουδαία τα παγωτά, όσο το να δουλεύεις σκληρά και να επιμορφώνεσαι συνεχώς, αν το καταλάβαινες όπως το λέω θα σου φαινόταν ως απειλή.
Πηγαίνω σινεμά και το λατρεύω, δεν βλέπω όμως φανταστικά τέρατα. Όταν μεγαλώσεις και σου αρέσει ο κινηματογράφος Τέχνης, λέγεσαι σινεφίλ και μπορείς να συναναστρέφεσαι ανθρώπους που μοιράζονται το ίδιο πάθος με σένα. Είναι σχετικό με αυτό που έλεγες για τα παγωτά. Τώρα μοιραζόμαστε απόψεις και μιλάμε για πράγματα που μας συγκινούν. Και παλιά το έκανες με τους φίλους σου, παίζοντας φυσοκάλαμα ή τσιλίκι στην πλατεία, μοιραζόσουν ωραίες στιγμές. Δεν το ονόμαζες όμως έτσι και τελικά σαχλό μου φαίνεται, τι σημαίνει μοιράζομαι ωραίες στιγμές.
Περνάω ωραία έλεγες εσύ μικρή μου και αυτό τα περιείχε όλα. Τώρα πρέπει να βάζουμε όλες μας τις σκέψεις σε ένα πλαίσιο. Δηλαδή να δίνουμε μία περιγραφή για αυτό που αισθανόμαστε. Όταν όμως λαχάνιαζες τρέχοντας στα καλντερίμια της πόλης φωνάζοντας τους φίλους σου, τόσο δυνατά που να πονάει ο λαιμός σου, δεν έλεγες μοιράζομαι ωραίες στιγμές, η ανταλλάσσω απόψεις, η συζητώ περί ανέμων και υδάτων. Το ζούσες, φώναζες τόσο δυνατά που έκλεινε η φωνή σου την άλλη μέρα.
Τώρα πηγαίνουμε σε καφέ, σινεμά, θέατρο. Το θέατρο θα σου άρεσε, δεν είχες πάει μικρή. Αλλά πιστεύω θα σου ξέφευγε στην παράσταση κάτι, ένα γέλιο κάτι οτιδήποτε. Αυτό το κάνω μικρή μου ακόμα.
Πριν μία εβδομάδα που πήγα με έναν φίλο μου και είδα στο υπερώο τις Καρέκλες του Ιονέσκο, μας έπιασε και τους δύο νευρικό γέλιο. Ιονέσκο είναι θέατρο του παραλόγου. Έχει πολλές κοινωνικές και φιλοσοφικές προεκτάσεις, αλλά επειδή αυτό μάλλον δεν το καταλαβαίνεις, εγώ σε θυμήθηκα μικρή μου και γέλαγα όσο ώρα βάζαν και βγάζαν τις καρέκλες από την σκηνή. Ήταν αστείο πολύ, με πονούσε η κοιλιά μου από τα γέλια με έπιασε εκείνο το νευρικό γέλιο που σε έπιανε πολύ συχνά στο πάρκο όταν λέγαμε αστείες ιστορίες και κυλιόμασταν κάτω λέγοντας, σταμάτα πονά η κοιλιά μου δεν αντέχω άλλο.
Να πετάω με αεροπλάνο δεν έμαθα, δεν με συγκινεί η ιδέα, θα ήθελα όμως να είχες διαβάσει τον Μικρό Πρίγκηπα, τον διάβασα μεγάλη, είναι ένα βιβλίο που νομίζω θα σου άρεσε πολύ.
Η Χρύσα δεν φωνάζει πλέον, έχουμε γίνει φίλες, βγαίνουμε συχνά και λέμε τα δικά μας. Τότε μεγάλωνες μόνη σου, τώρα να ξέρεις μετά από αρκετά χρόνια νιώθεις ότι έχεις αδελφή.
Η ζωή άλλαξε στην πόλη. Τα παιδιά δεν παίζουν πια μόνα τους στα καλντερίμια της άνω πόλης, τρέχοντας με τις σαγιονάρες όπως κάναμε μικροί. Ούτε περιμένουν στην ουρά για να τους δώσει νερό ο ψιλικατζής επειδή διψάσανε. Τελείωσαν τώρα αυτά.
Δεν δίνουν οι άνθρωποι εύκολα χωρίς αντάλλαγμα. Ούτε φωτιές ανάβουν στην άνω πόλη του Αι Γιαννιού. Και οι γιαγιάδες δεν κάθονται με την καρεκλίτσα τους στο καλντερίμι, συζητώντας. Ούτε ψήνουν το κοτόπουλο στο φούρνο της γειτονιάς όπως έκανε η γιαγιά.
Άλλαξαν τα πράγματα πολύ. Οι άνθρωποι είναι απόμακροι. Τους νοιάζουν περισσότερο υλικά πράγματα. Ο tempora o mores! Αυτά είναι λατινικά. Τα έμαθα στο Γυμνάσιο. Σημαίνει νέοι καιροί νέα ήθη, δηλαδή συνήθειες. Δεν περνάει μέρα που να μην σε σκεφτώ. Και τους φίλους μου.
Και όσο για το παγωτό Μόκα, ναι τρώω πάντα το καλοκαίρι. Με κομματάκια σοκολάτα καλή μου.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Το κείμενο έγραψε η Δήμητρα Διαμαντοπούλου, στο πλαίσιο του Συνεργείου Δημιουργικής Γραφής
