“Η τρέλα είναι η έξοδος κινδύνου. Μπορείς απλά να βγεις έξω και να κλείσεις την πόρτα σε όλα αυτά τα φοβερά πράγματα που συνέβησαν. Μπορείς να τα κλειδώσεις μέσα… Για πάντα.”
Joker – Alan Moore, Batman: The Killing Joke
“Τρελοκαπελάς;”, ρώτησε η Αλίκη, “Όχι, ευχαριστώ. Δεν θέλω να μιλήσω με τρελούς ανθρώπους!”
“Αααα, δεν μπορείς να το αποφύγεις αυτό. Σχεδόν όλοι είναι τρελοί εδώ.”
Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων, Lewis Carroll
“And if the cloud bursts, thunder in your ear, you shout and no one seems to hear.
And if the band you’re in starts playing different tunes I’ll see you on the dark side of the moon.”
Brain damage, Pink Floyd
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η τρέλα είναι κίτρινη όσο κίτρινο είναι το κίτρινο. Δηλαδή πολύ. Δηλαδή καθόλου.
Όταν το κίτρινο βαριέται δεν θυμίζει τίποτα από το κίτρινο που σου καίει τις κόρες όταν έχει όρεξη ή όταν είναι τσατισμένο. Όταν σουρουπώνει το κίτρινο νυστάζει. Όταν σουρουπώνει το κίτρινο δεν είναι καθόλου κίτρινο. Όταν σουρουπώνει το κίτρινο είναι βαριεστημένο πορτοκαλοκοκκινοροδοροζουλοπαντζαρί.
Αύγουστο μεσημέρι το κίτρινο είναι έξω φρενών, γιατί δουλεύει συνεχόμενες υπερωρίες απλήρωτο ενώ όλοι οι άλλοι κάνουν διακοπές.
Αύγουστο μεσημέρι το κίτρινο είναι εξωφρενικά πιο κίτρινο από όσο θα ‘θελε ο τρελός ποιητής, εξωφρενικά πιο κίτρινο κι από όσο θα μπορούσε να υπολογίσει ο Δαίδαλος πριν να είναι πολύ αργά.
Η τρέλα είναι κίτρινη όσο κίτρινο είναι το κίτρινο. Δηλαδή πολύ. Δηλαδή καθόλου.
~~
Η τρέλα είναι λευκή μόνο όταν το λευκό βουτήξει κατά λάθος στο εξώφυλλο του Dark side of the moon και δε μείνει ίχνος από το λευκό εαυτό του.
Η τρέλα είναι ροζ σαν τους Pink Floyd.
Ποιος είναι ο Pink; Ο Pink ποιος είναι; Καλωσόρισες μικρέ μου. Καλωσόρισες στη Μηχανή. Που ήσουν; Όλα καλά, ξέρουμε που ήσουν. Ήσουν ίσος μεταξύ ίσων; Ίσως. Ήσσονος σημασίας. Σημασία έχει ότι η τρέλα εδώ απαγορεύεται.
Απαγορεύεται; Απαγορεύονται οι απαγορεύσεις στον κόσμο της τρέλας. Στον κόσμο της τρέλας, οι απαγορεύσεις απαγορεύονται. Άρα υπάρχει κάτι το απαγορευμένο στον κόσμο της τρέλας και αυτό είναι οι απαγορεύσεις. Των απαγορεύσεων. Των απαγορεύσεων. «Μα αυτό είναι μια ατέλειωτη λούπα! Ένας κανόνας που εξαιρεί τον εαυτό του! Ένα εξοργιστικό παράδοξο!» σε ακούω να λες και έχεις δίκιο. Μα αυτό ακριβώς είναι η τρέλα.
Αν ανήκεις στους άτρελους, λυπάμαι. H τρέλα είναι αόρατη στα μάτια των άτρελων όπως οι νεράιδες στα μάτια αυτών που φοράνε γραβάτα και σιωπηλή όπως η παραλία κάτω από την άσφαλτο για τους νευρικούς οδηγούς. Φυσικά ένας τρελός που σέβεται τον εαυτό του απεχθάνεται τους άτρελους όπως η άνοιξη τα ημιυπόγεια της Πατησίων.
Η τρέλα είναι αναρχική σαν τα αμφιθέατρα του Γαλλικού Μάη, αναρχική σαν διολιοκλοστή στο τελευταίο συνολάκι της υπέρλαμπρης Μαρέβας. Της Μαρέβας. Της Υπέρλαμπρης.
Η τρέλα σίγουρα δεν είναι λευκή όπως οι τοίχοι των τρελοκομείων ή η κρέμα σαντιγύ ή οι φούστες των παρελάσεων ή η οδοντοστοιχία του Σάκη-η-η-η-η! Ρουβά.
Η τρέλα είναι λευκή μόνο όταν το λευκό βουτήξει κατά λάθος στο εξώφυλλο του Dark side of the moon και δε μείνει ίχνος από το λευκό εαυτό του.
~~
Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια τάξη.
Αξίωμα: Τρέλα είναι μόνο ό,τι δεν είναι άτρελο και άτρελο είναι μόνο ό,τι δεν είναι τρέλα.
Σ.τ.μ.: Ο όρος «άτρελο» είναι για τον συγγραφέα ισοδύναμο του «απολύτως λογικό».
Πόρισμα: Το να μιλάει κανείς στη θάλασσα είναι τρέλα όταν και μόνο όταν το να μιλάει κανείς σε μια οθόνη είναι απολύτως λογικό.
Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια αταξία.
Η τρέλα είναι η φυσική αταξία των πραγμάτων. Είναι λογικότερη απ’ την λογική. Είναι υπερλογική. Είναι μαγικά λογική. Είναι για τα Δευτεριάτικα πρωινά ότι ο μαγικός ρεαλισμός για τη λογοτεχνία. Στην τρελαγματικότητα, τρέλα είναι η ζεστασιά της Αθήνας στο μέτωπο ενός βρέφους με ελαφρύ πυρετό που ονειρεύεται μυρωδιές γιατί δεν έχει μάθει ακόμη τις λέξεις.
Τρέλα είναι αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι γιατροί.
Η τρέλα αναχωρεί λαθραία με την πρώτη τζούρα του πρώτου τσιγάρου της πρώτης εφηβείας, παίρνει την πρώτη λάθος στροφή και φτάνει πρώτη εκεί που δεν.
~~
Όλοι οι πραγματικοί αριθμοί είναι τρελοί. Το τρία κόμμα δεκατέσσερα δεκαπέντε ενενήντα δύο εξήντα πέντε-και-ούτω-καθεξής -κοινώς το «π»- είναι ένας τρελός αριθμός. Αλίμονο σε αυτούς που αδυνατούν να το δουν. Αν κάποιος προσπαθήσει να σου πουλήσει τρία κόμμα δεκατέσσερα δεκαπέντε ενενήντα δύο εξήντα πέντε-και-ούτω-καθεξής μπαλόνια, να είσαι σίγουρος ότι πουλάει τρέλα.
Αντιθέτως, οι φυσικοί αριθμοί στερούνται κάθε τρέλας. Το ένα, το τέσσερα, το δεκαεφτά, το χίλια εννιακόσια ενενήντα είναι ολοφάνερα άτρελοι αριθμοί αφού μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να μετρήσει κάποιος τα μανταλάκια σε μια απλώστρα, τα πλακάκια του μπάνιου, την ηλικία του, τα likes στην τελευταία φωτογραφία προφίλ.
Στη χαραμάδα μεταξύ δύο μόνο διαδοχικών φυσικών αριθμών, ας πούμε του τρία και του τέσσερα, κατοικούν άπειροι πραγματικά πραγματικοί τρελοί (τρελαγματικοί), όπως το τρία κόμμα δεκατέσσερα δεκαπέντε ενενήντα δύο εξήντα πέντε-και-ούτω-καθεξής.
Μα δεν το ΄χεις πιάσει ακόμα; Η τρέλα είναι άπειρη ενώ κάθε τι άτρελο είναι πεπερασμένο και μετρήσιμο. Η τρέλα έχει αξία ανεκτίμητη. Για όλα τ’ άλλα υπάρχει η mastercard.
~~
Τα ουρλιαχτά της τρέλας φτάνουν γλυκοψιθυριστά στα αυτιά αυτών που έχουν το βραδινό παράθυρο ανοιχτό σε απρόσμενες επισκέψεις. Η σιωπή της τρέλας μπορεί να διαταράξει θανάσιμα τον ύπνο των ευυπόληπτων κατοίκων ενός φρουρούμενου, εξευγενισμένου προαστίου του Μπουένος Άιρες.
Η τρέλα ζυγίζει όσο ένα εξατμισμένο αστρικό κοκτέηλ στο χέρι ενός καλοπροαίρετου κατεργάρη και όσο ένας πόνος στο στήθος ενός χρόνια στρεσαρισμένου επενδυτή στον εκατομμυριοστό όροφο ενός ουρανοξύστη της Σίλικον Βάλεϊ.
Στην τρελαγματικότητα υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων. Αυτοί που βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο, αυτοί που βλέπουν το ποτήρι μισοάδειο και αυτοί που βλέπουν στο ποτήρι την αντανάκλαση των θερινών εραστών τους απ΄ όλα τα παράλληλα σύμπαντα που είχαν την τύχη να τους φιλοξενήσουν. Στην τρίτη αυτή κατηγορία στριμώχνονται όλοι οι τρελοί αυτού του κόσμου, και πίστεψέ με, αν και λιγότεροι απ΄ όσους έχουμε ανάγκη είναι αρκετοί για να διατηρούν τη γη σε κίνηση και η μέρα να δίνει τη θέση της στη νύχτα, η νύχτα στη σκανταλιά και η σκανταλιά στην τρυφερότητα.
Η τρέλα κατοικεί στο απαγορευμένο γρασίδι.
Κατοικεί στο υπαίθριο κατούρημα.
Στο σκουριασμένο κλειδί
κάτω απ’ το χαλάκι.
Στις ξεκούρδιστες Σολ, στα σκισμένα σταράκια των φοιτητών, στα πούρα των επαναστατών, στις ιδρωμένες μασχάλες των παράνομων εραστών, στα κοκκινοβαμμένα νυχάκια των ποδιών, στα μουστάκια των κρεμμυδιών, στο ζουληγμένο σωληνάριο της οδοντόκρεμας, στο διπλωμένο χάρτινο ανθρωπάκι, στα ξεβαμμένα μπλουτζίν στα με-τόνικ-και-λίγο-στυμμένο τζιν στο τζίντζερ στα τζιτζίκια στην ερώτηση που δεν περιμένει απάντηση στις τσιχλόφουσκες όταν σκάνε στον ορίζοντα όταν δεν τον κοιτάμε πια στη μουσική όταν δεν την ακούμε πια στις ρυτίδες των ονείρων στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού
Τρέλα είναι όταν.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Το κείμενο έγραψε ο Άχαρις, στο πλαίσιο του Συνεργείου Δημιουργικής Γραφής
