Κάποτε θα διαπραχθεί ένας πολύ μεγάλος φόνος. Θα είναι ο τελευταίος στην ιστορία της ανθρωπότητας. Γιατί μετά η ανθρωπότητα δεν θα υπάρχει πια. Και ο τελευταίος αυτός μεγάλος φόνος δεν θα είναι άνθρωπος. Αλλά ένας πλάτανος.
Μα για να θεωρηθεί κάτι φόνος δεν θα πρέπει να μιλάμε για ανθρώπους, κυρία;
Κάποτε όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί και τα οικοσυστήματα θα θεωρούνται ζωντανά και με τα ίδια δικαιώματα στην ζωή και την επιβίωση, όπως ο άνθρωπος.
Και θα υπάρχουν και δικηγόροι για όλα αυτά τα πλάσματα;
Ναι, θα είναι σαμάνοι που θα έχουν την δυνατότητα να κατανοούν και να επικοινωνούν και σε μη ανθρώπινες μορφές επικοινωνίας, πέρα από τον λόγο, την ομιλία. Θα έχουν αναγνωριστεί ως ισότιμες και άλλες μορφές επικοινωνίας, όπως αυτές που έχουν τα δέντρα μεταξύ τους που μέσα από τις ρίζες και το μυκήλιο, που ανταλλάσσουν μηνύματα με χημικές ουσίες, όπως εμείς ανταλλάσσουμε νευροδιαβιβαστές μεταξύ των νευρώνων μας. Ή όπως τα δελφίνια και οι νυχτερίδες και άλλα απίστευτα πλάσματα.
Και πότε, πότε κυρία θα γίνει αυτός ο φόνος; Και ποιος θα τον κάνει;
Τότε που οι πόλεις θα καταλαμβάνουν τέτοια έκταση που για να δεις βουνά και δάση και παραλίες θα πρέπει να πας ταξίδι σε συγκεκριμένες περιοχές του κόσμου που θα έχουν ταμπέλες ως περιοχές Natura. Αυτές θα είναι ένα μικρό κομμάτι του σημερινού Αμαζονίου, σε μέγεθος επισκέψιμο τόσο όσο για μια τριήμερη διανυκτέρευση, ενσωματωμένη σε πακέτα τουριστών από όλο τον εναπομείναντα κόσμο. Επίσης, το μεγάλο πάρκο στη Λιθουανία, έκτασης όσο ο σημερινός εθνικός κήπος, με μεγάλα κωνοφόρα αν θέλει κάποιος να επισκεφτεί δάσος.
Τότε που αντί για δέντρα θα υπάρχουν ιονιστές αέρα που θα ισοδυναμούν όσο 30 σημερινά δέντρα ο ένας. Οπότε, τότε θα υπάρχουν υπερσύγχρονες πόλεις, με τελευταίας τεχνολογίας κτίρια. Τα πάρκα θα έχουν ίντερνετ και υπερσύγχρονους ιονιστές, υπαίθρια κλιματιστικά και video wall για Instagram φωτογραφίες, που θα απεικονίζουν τροπικές παραλίες ή τροπικά δάση. Θα υπάρχουν παντού σταθμοί φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων, ειδικοί πυλώνες για να φορτίζονται τα κινητά και οι ειδικές στολές.
Μιας και το κλίμα θα έχει αλλάξει τόσο πολύ θα φορούν όλοι οι άνθρωποι στολές, που θα ρυθμίζουν την θερμοκρασία του ανθρώπινου σώματος, που πλέον δεν θα μπορεί να προσαρμοστεί στο εξωτερικό περιβάλλον. Οι στολές θα φέρουν πάνω επίσης την ηλεκτρονική ταυτότητα, το προφίλ στο Facebook, το Instagram, το Linkedin, το Tinder, ώστε να τους επιτρέπεται η πρόσβαση σε διάφορους χώρους και υπηρεσίες.
Η αστική χλωρίδα και πανίδα θα έχει προφανώς εξαφανιστεί, διότι δεν θα μπορεί να επιβιώσει σε αυτές τις συνθήκες. Εκτός αυτού μεγάλο κομμάτι της θα έχει αξιοποιηθεί ως ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, μιας και δεν θα υπάρχει άλλος χώρος που να μην είναι αστικό τοπίο ή ειδικό πάρκο ελεγχόμενης τουριστικής επισκεψιμότητας.
Επομένως για την διατήρηση της βιοποικιλότητας, η ερευνητική προσπάθεια θα έχει στραφεί στην καλλιέργεια εργαστηριακών δειγμάτων μορφών ζωής που προϋπήρχαν στα φυσικά τους οικοσυστήματα, πριν την “Επέλαση των Βαρβάρων” (όπως θα την ονομάζουν κάποιοι ιστορικοί εξωγήινοι και ως βάρβαρους θα εννοούν την ανθρώπινη φυλή).
Σε αυτά τα εργαστήρια θα παράγεται τεχνητά οξυγόνο από την διάσπαση μορίων νερού και θα διαχέεται με τους ειδικούς ιονιστές στις πόλεις και τα διαμερίσματα, μιας και δεν θα υπάρχουν πλέον αρκετοί φυτικοί οργανισμοί ή φυτοπλαγκτόν στους ωκεανούς που να παράγει αρκετό οξυγόνο. Για αυτόν τον λόγο τα εργαστηριακά δείγματα χλωρίδας θα φυλάσσονται σαν έξτρα αποθήκες οξυγόνου και φαρμακευτικών ουσιών σε ειδικές γυάλες που προσομοιάζουν τις κλιματικές συνθήκες στις οποίες επιβίωναν φυσικά κάποτε αυτοί οι οργανισμοί.
Κάπου τότε τα περιβαλλοντικά κινήματα θα έχουν τόσο πολύ εξασθενήσει μιας και πολλοί που είδαν την καταστροφή αυτή να έρχεται θεωρήθηκαν τρομοκράτες, ταραξίες, αντισυμβατικά στοιχεία ή τρελοί ή απλά δεν είχαν facebook και μείνανε εκτός πραγματικότητας.
Κάπου τότε λοιπόν που δεν είναι καλά χρονικά προσδιορισμένο θα ανακαλύψουν επενδυτές ξεχασμένο χωριό κοντά την Σπάρτη, στον γνωστό μας σημερινό Ελλαδικό χώρο, το χωριό Τρύπη στους πρόποδες του Ταϋγετου.
Λόγω γραφειοκρατικών ανακατατάξεων στις χρήσεις γης ένα μικρό κομμάτι ξεχάστηκε και δεν αναπτύχθηκε, με αποτέλεσμα να παραμένει ανέπαφος ένας πλάτανος 200 ετών, μάλιστα τώρα που μιλάμε ζει, αν επισκεφτείς την Τρύπη υπάρχει και έχει χαραγμένο πάνω στον κορμό του ένα Κ+Β=L.F.E. Όταν δοθεί η άδεια ανοικοδόμησης του resort-spa «Ταϋγετος» αναγκαστικά ο πλάτανος θα πρέπει να κοπεί γιατί θα εμποδίζει την τοποθέτηση ιονιστών που θα εκπέμπουν αέρα με άρωμα άγρια βότανα του βουνού.
Καλά κυρία και πώς είναι δυνατόν τότε σε όλη αυτήν την δυστοπία που μας περιγράφετε να αναγνωριστεί έστω και ένα δικαίωμα των μη ανθρώπινων, αλλά κατ΄ επέκταση και των ανθρώπινων όντων;
Θα σας εξηγήσω. Ο άνθρωπος σε εκείνη την ιστορική περίοδο τεχνολογικής εξέλιξης έχει φυσικά καταφέρει να δαμάσει τον χρόνο. Έχει επιτέλους φτιάξει την πολυπόθητη χρονομηχανή και μπορεί και κινείται μπρος και πίσω στην ιστορική του διαδρομή.
Όταν λοιπόν το τεχνικό συνεργείο σφάζει με το αλυσοπρίονο τον κορμό του γέρικου πλάτανου και ακούγεται ο γδούπος του κομμένου στα δύο σώματός του να τραντάζεται στο τσιμέντο και σπάνε όλα του τα κλαδιά εκσφενδονίζοντας, γίνεται ξαφνικά απόλυτη παγκόσμια ησυχία.
Παύουν να λειτουργούν τα πάντα. Τα μηχανήματα που παρήγαγαν οξυγόνο σταματούν, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα ακινητοποιούνται, τα φώτα σβήνουν. Είναι λες και βγαίνει όλος αυτός ο τεχνητός κόσμος από την πρίζα και σταματάει να λειτουργεί. Μένουν όλα ακίνητα και βουβά. Οι άνθρωποι, δεν πεθαίνουν ακριβώς, απλά βγαίνουν εκτός λειτουργίας. Σβήνει το ίντερνετ και σβήνονται αυτόματα όλες τους οι αποθηκευμένες πληροφορίες. Χάνουν την ταυτότητά τους έτσι. Μένουν απλά ακίνητοι μην ξέροντας τι να κάνουν. Ησυχία.
Εκείνη την στιγμή υπάρχουν ήδη κάποιοι ταξιδιώτες στον χρόνο επιστήμονες που έχουν προλάβει ήδη να ταξιδέψουν σε πολιτισμούς, από αιώνες χαμένους, και είχαν απαντήσεις. Κάπου σε ένα τέτοιο επιστημονικό ταξίδι, οι ερευνητές συνάντησαν και επικοινώνησαν, έχοντας μαζί τους ειδικούς αποκωδικοποιητές γλώσσας, σαμάνους από τέτοιες φυλές. Θα μάθουν το μέλλον της ανθρωπότητας διαβάζοντας τα άστρα και θα κληθούν από ανθρώπους του μέλλοντος να λάβουν μέρος στην δίκη ως συνήγοροι υπεράσπισης του τελευταίου πλάτανου, του τελευταίου δελφινιού και του τελευταίου μαύρου γάτου. Και θα κερδίσουν.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Το κείμενο έγραψε η Βικτώρια, στο πλαίσιο του Συνεργείου Δημιουργικής Γραφής
