Και είπε τότε ο Θεός: “Ιδού έως τώρα ένας λαός είναι αυτοί και μια γλώσσα ομιλούν όλοι. Και νομίζουν ότι τώρα δεν θα τους λείψει τίποτα απ’ όσα σκέφτονται να κάνουν.”
Και είπε τότε ο Θεός: “Εμπρός, ας επιφέρουμε σύγχυση στη γλώσσα τους, ώστε να μην εννοεί ο ένας τη γλώσσα του άλλου”.
Έτσι και έγινε.
Ο πύργος της Βαβέλ, Γένεσις 11,6
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Νιώθω τον χειμώνα να ‘ρχεται βαρύς. Μέρα με τη μέρα το φως λιγοστεύει και πιανόμαστε πιο γερά στο δόκανο του νεοφιλελευθερισμού. Είναι η ύψιστη μορφή τυραννίας που έχει περάσει η ανθρωπότητα. Παγκόσμια, ολοκληρωτική και χωρίς εναλλακτικές.
Οι άνθρωποι, εμείς, οι πολλοί, θα ποδοπατηθούμε. Ίσως και μεταξύ μας. Δεν υπάρχει έλεος για τους νικημένους.
Όσοι ικανοποιούνται με τα καθρεφτάκια που τους δίνουν θ’ αφεθούν να βόσκουν -μέχρι να τους σφάξουν. Όσοι αντιδράσουν θα χτυπηθούν αλύπητα.
Είναι η σύγκλιση τριών δυστοπιών, όπως τις φαντάστηκαν λογοτέχνες.
Απ’ τη μια εκείνη του Χάξλεϊ: Είμαστε καλά, είμαστε καλά, είμαστε καλά.
Απ’ την άλλη εκείνη του Όργουελ: Όποιος δεν νιώθει καλά και τολμά να το εκφράσει θα κατασταλεί -ψυχιατρικά, αστυνομικά, στρατιωτικά.
Τρίτη και χειρότερη εκείνη του Μπράντμπερι: Οι άνθρωποι, ακόμα κι αν δυστυχούν, δεν μπορούν να θυμηθούν τι άλλο υπήρχε ούτε να φανταστούν κάτι διαφορετικό.
Δεν είμαστε καλά, αλλά δεν αντιδρούμε, γιατί αυτός είναι ο καλύτερος δυνατός κόσμος.
Η φτώχεια (η ύψιστη μορφή βίας), η δυστυχία, ο αποκλεισμός, ο πόλεμος, η δουλεία, η ανελευθερία, όλα αυτά είναι το νερό, ο καλύτερος δυνατός κόσμος. Μέσα του κολυμπάμε και δεν γνωρίζουμε τίποτα άλλο απ’ αυτό.
~~{}~~
Δεν υπάρχει εναλλακτική.
Αυτή η φράση έχει αναρτηθεί στην πύλη του παγκόσμιου στρατόπεδου εξόντωσης.
Όποιος αρνείται είναι γραφικός, ηλίθιος, επικίνδυνος, τρομοκράτης.
Το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού κάτω απ’ το όριο της φτώχιας, να επιβιώνουν μ’ ένα και μισό δολάριο τη μέρα. Πόλεμοι και τρομοκρατικές επιθέσεις -τα δύο πρόσωπα του ίδιου τέρατος. Πρόσφυγες και νεκρά παιδιά. Η οικολογία, το περιβάλλον, λέξεις που αναφέρονται μόνο την Παγκόσμια Ημέρα για το Τέλος του Κόσμου.
Κέρδος, ανταγωνιστικότητα, αέναη ανάπτυξη, αυτή είναι η θρησκεία, η μεταφυσική του 21ου αιώνα.
Μεταφυσική, γιατί είναι πασιφανές ότι είναι αδιέξοδη.
Πασιφανές. Τι μεγάλη λέξη. Κενή.
~~{}~~
Μοιάζει σαν να φτάνουμε στο τέλος αυτής της τόσο σύντομης περιπέτειας που λέγεται homo sapiens sapiens. Και βλέπω, τις προάλλες, ένα από εκείνα τα χαζά e-stickers που κυκλοφορούν στο facebook.
Φαντάσου, έγραφε, τα 7 δισεκατομμύρια των ανθρώπων να ζούσαν ειρηνικά και αρμονικά. Τι θα μπορούσαν να κάνουν; Φαντάσου!
Να ήταν, λέει, όλοι οι άνθρωποι χορτάτοι και ελεύθεροι. Να είχαν όλοι πρόσβαση σε νερό, τροφή και μόρφωση. Να είχαν όλοι ιατρική περίθαλψη.
Τα παιδιά να έπαιζαν και να μάθαιναν να συνεργάζονται, να συνεργούν, όχι να ανταγωνίζονται.
Να μην υπήρχε ο φόβος της πείνας. Να μην υπήρχε πόλεμος.
7 δισεκατομμύρια εγκέφαλοι -και σώματα- να συνεργούν. Ισότιμα, σύμφωνα με τις ανάγκες του καθενός, ανάλογα με τις ικανότητες του, με μόνη επιδίωξη την κατάκτηση της ευτυχίας ενός και όλων.
Φαντάσου!
~~{}~~
Άραγε πόσοι Τιούρινγκ, πόσοι Τέσλα, πόσοι Αϊνστάιν, πόσοι Μότσαρτ, πέθαναν απ’ τις αρρώστιες, την πείνα, τον πόλεμο, πριν προλάβουν να πάνε στο σχολείο;
Γιατί η Αφρική δεν έβγαλε έναν Νεύτωνα -ή ποτέ δεν μάθαμε γι’ αυτόν;
Μήπως επειδή την ήπειρο, από τότε που “ανακαλύφτηκε” την έχουν καταστρέψει, απομυζήσει ολοκληρωτικά οι λευκοί δυτικοί πολιτισμένοι και οι πολυεθνικές τους εταιρείες;
Γιατί έχουν πάρει νόμπελ επιστημών τόσες λίγες γυναίκες; Επειδή δεν είναι καλές στα μαθηματικά;
~~{}~~
Απ’ τη μια η ουτοπία: 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι, ενωμένοι στον παγκόσμιο ιστό, να παράγουν ιδέες, επιστήμη, τέχνη.
Ο μεγαλύτερος υπερυπολογιστής του σύμπαντος. Με δυνατότητες που μόνο θεϊκές θα μπορούσαμε να τις χαρακτηρίσουμε.
7 δισεκατομμύρια εγκέφαλοι.
Απ’ την άλλη αυτό που προβάλλεται ως η μόνη πραγματικότητα, η δυστοπία:
99% των 7 δισεκατομμυριών να υπάρχουν, να δουλεύουν, να πολεμούν, να πεθαίνουν, για να πλουτίσει το 1%
Ο καλύτερος δυνατός τους κόσμος είναι παράλογος.
Ίσως αυτή να είναι η Βαβέλ. Ο Θεός να φοβήθηκε τον άνθρωπο, τους ανθρώπους σε σύμπνοια και να τους καταδίκασε να πολεμούν εις τον αιώνα τον άπαντα.
~~{}~~
Και καθώς ο χειμώνας προμηνύεται βαρύς, καθώς σειρήνες πολέμου ακούγονται, καθώς τείχη υψώνονται, καθώς το δόκανο του νεοφιλελευθερισμού σφίγγει, έχουμε να διαλέξουμε:
Ν’ αφεθούμε, να πιστέψουμε, να χαθούμε, σαν τα ψάρια που δεν γνωρίζουν τίποτα άλλο απ’ το νερό;
Ή να οραματιστούμε εκείνη την κοινωνία των 7 δισεκατομμυρίων;
Φαντάσου.
Η φαντασία είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της εξουσίας -όπως και να λέγεται αυτή.
Γιατί η φαντασία δεν έχει όρια, ενώ η εξουσία δεν έχει τίποτα άλλο από όρια.
Η φαντασία ωθεί τον άνθρωπο στη θέωση.
Η εξουσία τον θέλει σκουλήκι.
7 δισεκατομμύρια (-1%) σκουλήκια.
7 δισεκατομμύρια ελεύθεροι άνθρωποι.
Φαντάσου τι θα μπορούσαν να κάνουν!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
We shall live in peace,
We shall live in peace,
We shall live in peace, some day.
