[…]το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.
Οδυσσέας Ελύτης, ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ
~~~~~~~~~~~~~
Μετά από μια κουραστική μέρα και πολλή οδήγηση στο πέλαγος της Χαλκιδικής φτάνω απόγευμα στο σπίτι. Περνάω άλλη μια μικρή οδύσσεια μέχρι να βρω πού θα παρκάρω.
Σαν τα καταφέρνω και βγαίνω απ’ το αυτοκίνητο κοιτάζω τον ήλιο που ‘χει αρχίσει να κατεβαίνει στον ορίζοντα. Τότε αισθάνομαι εκείνο το “νόστιμο ήμαρ” που ‘γραφε ο Όμηρος στις αμμουδιές του.
Ο νόστος, να γυρνάς στο σπίτι, είναι μια στιγμή ευτυχίας –ακόμη κι αν έχεις λείψει μόνο μια μέρα. Είναι μια αίσθηση ολοκλήρωσης βαθιά ριζωμένη, όπως το να ‘σαι διψασμένος και να πίνεις δροσερό νερό.
Κάθομαι στο μπαλκόνι για να γράψω. Κοιτάζω το δέντρο μπροστά μου και σκέφτομαι όλους αυτούς τους ξεριζωμένους ανθρώπους. Που ‘χουν αναγκαστεί (ή επέλεξαν) ν’ αφήσουν την πατρίδα τους –ό,τι θεωρούν οι ίδιοι πατρίδα.
Πώς να νιώθει ένας άνθρωπος που –σαν τον Οδυσσέα- ξαναβλέπει το σπίτι του μετά από είκοσι χρόνια; Πόσα δάκρυα χωράνε στα μάτια;
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι -στον οίνοπα πόντο της αιωνιότητας- που κράτησαν στην τσέπη τους μια χούφτα χώμα και ξενιτεύτηκαν…
Πόσο σκληρό είναι; Δεν μπορείς να το νιώσεις αν δεν το έχεις ζήσει. Μόνο ότι βιώνουμε είναι αληθινό.
Όπως η απώλεια και το πένθος.
~~
Και σκέφτομαι τον θάνατο (ξανά).
Ο νόστος, όπως το γράφει ο Καβάφης, είναι το τέλος της περιπλάνησης, της ζωής.
Όμως «νόστος» σημαίνει επιστροφή στην πατρίδα. Το τέλος της ζωής νοηματοδοτείται απ’ την επιστροφή… πού; Στην ανυπαρξία;
Πιστεύω ότι «καλό νόστο» έχουμε στη ζωή μας όταν φτάνουμε, μετά από πολλές περιπέτειες -Λαιστρυγόνες και Κίρκη- στο τέλος, κοιτάμε μέσα μας… και βρίσκουμε ότι άξιζε το ταξίδι.
Γράψαμε ένα ποίημα, φυτέψαμε ένα δέντρο, αγαπήσαμε έναν άνθρωπο· κάναμε τον κόσμο λίγο καλύτερο, όσο αντιστοιχούσε στο μικρό μας ταξίδι.
Όλοι είμαστε ήρωες, οι πρωταγωνιστές της ζωής μας.
Κι έτσι, σοφοί σαν τον Οδυσσέα, χαμογελάμε, κλείνουμε τα μάτια κι επιστρέφουμε εκεί απ’ όπου ήρθαμε, στην ΙΘΑΚΗ όλων των όντων: Στην ανυπαρξία και στο Σύμπαν…
Αφού είμαστε φτιαγμένοι απ’ το υλικό των ονείρων κι από αστερόσκονη.
Καλό νόστο, αδέλφια.
